ΑΡΧΑΙΟΙ ΕΛΛΗΝΕΣ ΦΙΛΟΣΟΦΟΙ

Η καθοριστική για την ιστορική εξέλιξη και τον παγκόσμιο πολιτισμό συνάντηση των δύο μεγάλων προσωπικοτήτων, του φιλοσόφου Αριστοτέλη και του πρίγκιπα Μεγαλέξανδρου, έλαβε χώρα στην περιοχή της Μίεζας

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Ο Αριστοτέλης συνέβαλε καθοριστικά στην εξέλιξη της ιστορίας του πνεύματος, αφού κατόρθωσε να συνδέσει τους παλαιότερους ίωνες φιλοσόφους με τους αλεξανδρινούς επιστήμονες

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Σύμφωνα με μία εκδοχή, οι περίφημοι «λόγοι περί του αγαθού» δεν αποτελούν ένα και μοναδικό μάθημα του Πλάτωνος, και δη των τελευταίων του χρόνων, αλλά μάλλον μια σειρά από διαλογικά μαθήματα

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Στο κέντρο της πλατωνικής έρευνας τέθηκε το ζήτημα εάν πίσω από τα δημοσιευμένα συγγράμματα υφίσταται μια διδασκαλία που μεταδόθηκε μόνο προφορικά

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Οι «Νόμοι» διαφέρουν σε τέτοιο βαθμό από τα υπόλοιπα συγγράμματα του Πλάτωνος, ώστε μερικοί ερευνητές ισχυρίστηκαν πως δεν είναι στην πραγματικότητα έργο του μεγάλου φιλοσόφου

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Το πολίτευμα που οικοδομείται στους «Νόμους» διαφέρει ουσιωδώς από εκείνο που είχαμε δει να αναδεικνύεται σε δύο παλαιότερους πλατωνικούς διαλόγους, την «Πολιτεία» και τον «Πολιτικό»

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Επί πολλές γενιές οι κάτοικοι της Ατλαντίδας, του κραταιού νησιωτικού βασιλείου, έδειχναν υπακοή στους νόμους, ψυχραιμία και σωφροσύνη στις εκάστοτε περιστάσεις και στις μεταξύ τους σχέσεις

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Ο θεματικός πυρήνας του σωζόμενου αποσπάσματος του «Κριτία» είναι ο ξεπεσμός ενός λαού, η επί τα χείρω μεταβολή μιας πολιτείας, καθώς και ο θεϊκής προέλευσης κολασμός των κατοίκων της

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Το νέο κοσμοείδωλο που προβάλλεται από τον Πλάτωνα στον «Τίμαιο» συνιστά ένα σπουδαίο κεφάλαιο της όλης ελληνικής φιλοσοφίας

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Στον «Τίμαιο» περιλαμβάνεται εν ολίγοις η πλατωνική κοσμολογία

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Στον «Φίληβο» διατυπώνεται μια συμβιβαστική πρόταση για το ύψιστο ανθρώπινο αγαθό: ο ευδαίμων βίος δεν είναι αποκλειστικά θεωρητικός ή ηδονικός, αλλά μικτός, ένας συνδυασμός φρόνησης και ηδονής

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Το μέγα ερώτημα που γεννάται στον «Φίληβο» είναι κατ’ αρχήν ηθικής φύσεως: ποιο είναι το απόλυτο αγαθό, η ηδονή ή η φρόνηση;

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Ο «Πολιτικός» συνιστά κατ’ ουσίαν μια κοπιαστική και συνεχή άσκηση στην αυτονομία της σκέψης και –κατ’ επέκταση– στην αυτονομία της πράξης

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Στον «Πολιτικό» ο Πλάτων επιχειρεί να αναδείξει τη σπουδαιότητα της επιστήμης της διακυβερνήσεως, της πολιτικής τέχνης, την οποία θεωρεί ως την ανώτερη φροντίδα ολόκληρης της ανθρώπινης κοινωνίας

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Ο «Σοφιστής», αναιρώντας τον υπερβολικό ελεατικό μονισμό και αποκολλώντας το ον από τη μακάρια ακινησία του, επανεξετάζει την πλατωνική θεωρία των ιδεών και προσδιορίζει τη θέση της μέσα στη γνώση

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Ο «Σοφιστής» θεωρείται ως η μεταφυσική του Πλάτωνος και ως ο δυσκολότερος ίσως των διαλόγων του, αποτελεί δε σημείο αναφοράς στη μελέτη του όλου πλατωνικού έργου

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Στον «Θεαίτητο» δημιουργούνται τουλάχιστον οι προϋποθέσεις για την προσέγγιση της αληθινής ουσίας της γνώσης

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Ο πλατωνικός διάλογος «Θεαίτητος» εξετάζει τη φύση και τα είδη της γνώσης – ακριβέστερα, πραγματεύεται το ζήτημα της βέβαιης και εμπεριστατωμένης γνώσης

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Στο εξόχως αντιφατικό συμπέρασμα του «Παρμενίδη» υποκρύπτεται ο θεμελιώδης για τον Πλάτωνα δυαδισμός ενότητας και πολλαπλότητας

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Αντικείμενο και θεματικός πυρήνας του «Παρμενίδη», όπως φανερώνει και ο υπότιτλός του («Περί ιδεών»), είναι οι ιδέες

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Κατά τον Σωκράτη, γνήσιος ρήτορας μπορεί να είναι μόνο ο φιλόσοφος, ο οποίος ξέρει την αληθή φύση των πραγμάτων για τα οποία μιλά

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Ο «Φαίδρος» θεωρείται ως ένα από εκείνα τα έργα στα οποία ο Πλάτων έφθασε στο ύψιστο σημείο των πνευματικών ανησυχιών του

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Το πέρασμα του φιλοσόφου από τη θεωρία στην πράξη, από τον ανέφελο θεωρητικό λόγο και στοχασμό στην ενεργητική παρέμβαση, στον ενεργητικό βίο

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Μείζονος σημασίας για το ιδανικό πολίτευμα του Πλάτωνος είναι ασφαλώς η φύση και η αγωγή των ανθρώπων που καλούνται να ασκήσουν διοίκηση ως φιλόσοφοι

Βαγγέλης Στεργιόπουλος

Το ιδανικό πολίτευμα («πολιτεία») του Πλάτωνος, διαποτισμένο από την ιδέα του αγαθού, αποβλέπει σε έναν υψηλό σκοπό, στη διαμέσου της παιδείας ανάπτυξη ανθρώπινων αξιών και αρετών

Βαγγέλης Στεργιόπουλος