μίου

Η αυτοπεποίθηση ή το πώς σκέφτεται κανείς για τον εαυτό του και την αξία που του προσδίδει σχετίζεται σε μεγάλο βαθμό με τον τρόπο ζωής του. Έτσι, τα άτομα που έχουν μια θετική εικόνα για τον εαυτό τους μπορεί να ερμηνεύουν την κριτική των άλλων ως «εποικοδομητική» και να τη χρησιμοποιούν για την αυτοβελτίωσή τους.

Την τελευταία εβδομάδα, πόσες φορές πιάσατε τον εαυτό σας να λέει «ναι» ενώ θέλατε να πείτε «όχι», ή να λέτε ναι και μετά να υποφέρετε τις συνέπειες; Πόσες φορές ωθείτε τον εαυτό σας στα άκρα, επειδή έχετε εργασίες με προθεσμία για τις οποίες είπατε «ναι» εννοώντας όχι, επειδή έχετε επιθυμίες και προσδοκίες στις οποίες αισθάνεστε υποχρεωμένοι να πείτε «ναι, πρέπει να γίνουν».

Για τους περισσότερους ανθρώπους η ιδέα του γάμου είναι στενά συνυφασμένη με την δημιουργία οικογένειας, την παρουσία παιδιών και τη 'διαιώνιση' του είδους, του ονόματος, της ιστορίας της οικογένειας. Ωστόσο, υπάρχουν περιπτώσεις που ο γάμος δεν οδηγεί στη δημιουργία μεγαλύτερης οικογένειας, και περιλαμβάνει μόνο δύο μέλη, δηλαδή το ζευγάρι.

Το ποδόσφαιρο δεν αποτελεί ένα απλό σπορ αλλά πάθος. Ανδρες κάθε ηλικίας παθιάζονται και συχνά λειτουργούν μέσα από αυτό. Ωστόσο, μέσα στο γήπεδο η απειλή της βίας πλανιέται πάνω από τα κεφάλια των φιλάθλων.

Τη συναντήσαμε όλοι ως παιδιά στη Χιονάτη, τη Σταχτομπούτα, τον Χάνσελ και τη Γκρέτελ, και σε όλα τα παραμύθια του πάνθεου της παγκόσμιας παιδικής λογοτεχνίας. Σήμερα όμως, η πραγματικότητα έχει αλλάξει, και ο ρόλος της δεύτερης συζύγου η οποία παντρεύεται κάποιον που έχει ήδη παιδιά γίνεται ολοένα και ευρύτερα διαδεδομένος στην ελληνική οικογένεια.

Μήπως ο/η πρώην σύντροφός σας σας έχει γίνει έμμονη ιδέα και; Μήπως η εικόνα αυτού του ανθρώπου είναι διαρκώς στο μυαλό σας και δυσκολεύεστε να λειτουργήσετε στην καθημερινή σας ζωή ή σας εμποδίζει από το να ξαναφτιάξετε τη ζωή σας;

Μπορεί η εκμετάλλευση, ο φόβος και ο ψυχολογικός κίνδυνος να συνυπάρχουν με την καλοσύνη, την ευγένεια και τη δικαιοσύνη μέσα σε μια σχέση μεταξύ δυο ανθρώπων; Μια πρόχειρη απάντηση θα ήταν σίγουρα όχι. Ωστόσο μια πιο διεισδυτική ματιά στις σχέσεις που διατηρούν άνθρωποι του ευρύτερου κοινωνικού μας περίγυρου θα μας πείσει για το ακριβώς αντίθετο. Γιατί οι άνθρωποι συντηρούν τέτοιες σχέσεις; Πως μπορούν να απαγκιστρωθούν απ' αυτές;

Με αφορμή την γιορτή των ερωτευμένων, παρουσιάζουμε διάφορα θέματα πάνω στο καυτό ζήτημα της αγάπης. Η Δρ Λίζα Βάρβογλη, Ph.D. Ψυχολόγος-Ψυχοθεραπεύτρια, μας αποκαλύπτει πέντε μυστικά που θα μας βοηθήσουμε να κρατήσουμε τις σχέσεις μας ζωντανές και μας υπενθυμίζει τους κανόνες της αγάπης, που συνήθως ξεχνάμε.   

Πολλές φορές, οι άνθρωποι συνεπαρμένοι από τον έρωτά τους καταλήγουν με μεγάλη ευκολία στο γάμο, χωρίς να έχουν προηγουμένως κάνει μια ειλικρινή συζήτηση και ρεαλιστική αποτίμηση της κατάστασης. Οφείλει ο γάμος να είναι έκπληξη; Ναι, αλλά όχι δυσάρεστη!

Ενώ η οικογένεια περιμένει με ανυπομονησία την έλευση του νέου μέλους της, υπάρχουν κάποιες φορές που ο πελαργός φέρνει ένα μωράκι με χρόνια ασθένεια. Πέρα από το αρχικό ψυχολογικό σοκ και τα πρακτικά προβλήματα που προκύπτουν, υπάρχουν πολλά θέματα τα οποία απασχολούν τους γονείς σχετικά με το πώς να χειριστούν το ζήτημα της διαφορετικότητας του παιδιού τους.

Κάθε χρόνο, καθώς πλησιάζουν τα Χριστούγεννα, αρχίζουμε να ψάχνουμε τον προσωπικό τρόπο με τον οποίο θα τα γιορτάσουμε. Στη διαδικασία αυτή υπάρχουν πολλά πράγματα που αποσπούν την προσοχή, όμως το κυριότερο παραμένει η ίδια η γιορτή των Χριστουγέννων.

Πολλές φορές βρίσκεται κανείς σε μια δύσκολη φάση της ζωής του η οποία διαρκεί κάποιο χρονικό διάστημα και του προκαλεί έντονα αρνητικά συναισθήματα. Συχνά πρόκειται για περιπτώσεις χωρισμού, ψυχολογικής απώλειας, πένθους, οικογενειακών, επαγγελματικών ή οικονομικών δυσκολιών. Σε τέτοιες δύσκολες περιόδους το άτομο αναρωτιέται «μα, έχουν τέλος τα χειρότερα;»

Ένα από τα πιο συχνά παράπονα μορφωμένων, έξυπνων, ικανών ενήλικων είναι ότι οι γονείς τους εμπλέκονται στα συναισθηματικά τους, με αποτέλεσμα είτε να αποσυντονίζονται, είτε να έχουν δυσκολίες στις ερωτικές τους σχέσεις. Ενώ πολλές φορές τα ενήλικα παιδιά διαμαρτύρονται ότι οι γονείς τους, τους πατρονάρουν, ωστόσο εξακολουθούν να σκύβουν αδιαμαρτύρητα το κεφάλι. Γιατί, λοιπόν, συμβαίνει αυτό το παράδοξο;

Καθώς τα κοινωνικά και δημογραφικά δεδομένα αλλάζουν, γίνονται και αλλαγές στη σύσταση μιας σχολικής τάξης: από εκεί που όλα τα παιδιά προέρχονταν από τη γειτονιά, ήταν Έλληνες και μητρική τους γλώσσα ήταν η ελληνική, ξαφνικά οι συμμαθητές και οι συμμαθήτριες είναι πολίτες του κόσμου!

Η περίπτωση της Νατάσα Κάμπους, που κατάφερε να ξεφύγει από τα χέρια του ανθρώπου που για οκτώ χρόνια την είχε υπό την ομηρία του, συγκλόνισε την παγκόσμια κοινή γνώμη. Πώς ένας άνθρωπος που ζει σε καθεστώς καταπίεσης, είναι όμηρος και βρίσκεται εκεί παρά τη θέλησή του φτάνει στο σημείο να αναπτύξει θετικά συναισθήματα για τον απαγωγέα του, ακόμα και να στεναχωρηθεί για το θάνατό του;

Τα περισσότερα παιδιά υφίστανται κακομεταχείριση στη σχολική τους ζωή με τη μια ή την άλλη μορφή, όπως το ότι τους κολλάνε παρατσούκλια, τα πειράζουν, τα βγάζουν εκτός κοινωνικού περίγυρου ή τους επιτίθενται. Όλες οι παραπάνω συμπεριφορές αποτελούν μορφή κακομεταχείρισης και δίνουν την ευκαιρία να διδάξουμε στα παιδιά πώς να συνυπάρχουν αρμονικά, πώς να λαμβάνουν υπόψη και τον άλλον και πώς να είναι μέλη μιας ομάδας με θετική δράση.

Η επιθετική συμπεριφορά είναι ένα πρόβλημα που αφορά στο θύτη, το θύμα, τις οικογένειές τους αλλά και ολόκληρη την κοινωνία. Σχετικά με τα παιδιά που παρουσιάζουν τέτοιου είδους συμπεριφορά, πρέπει να τονιστεί ότι η επιθετικότητα μπορεί να συνεχιστεί και στην ενήλικη ζωή τους, με τη μορφή εγκληματικότητας, συζυγικής βίας, κακομεταχείρισης παιδιών και σεξουαλικής παρενόχλησης, και να αποβεί μια μαθημένη συμπεριφορά για την αντιμετώπιση ποικίλων καταστάσεων. Αλλά και το θύμα μπορεί να αποκτήσει χρόνιο στρες, κατάθλιψη και γενική δυσφορία. Πέραν αυτών, η επιθετικότητα έχει και γενικότερες κοινωνικές συνέπειες, όπως η δημιουργία ενός κλίματος φόβου και κατατρεγμού.

Τέλος Αυγούστου και τέλος των διακοπών για τους περισσότερους. Κι ενώ κανείς θα περίμενε ότι όλοι θα επιστρέψουν με γεμάτες μπαταρίες, ξεκούραστοι κι έτοιμοι να αντιμετωπίσουν τη ζωή μετά τις διακοπές, βλέπουμε ότι πολλοί άνθρωποι παραπονιούνται ότι δεν ξεκουράστηκαν στις διακοπές τους. Tι συμβαίνει; Μήπως πρόκειται για γκρινιάρηδες, για άτομα που δεν ευχαριστιούνται με τίποτα;

Ενώ για τους περισσότερους το καλοκαίρι είναι συνώνυμο της χαράς, της ξενοιασιάς και της χαλάρωσης, ωστόσο υπάρχει μια σεβαστή μερίδα ανθρώπων οι οποίοι ζορίζονται ψυχικά όταν φτιάχνει ο καιρός και ειδικά το καλοκαίρι. Γιατί όμως συμβαίνει κάτι τέτοιο;

Aγχος, άγχος, άγχος. Φαίνεται να είναι η λέξη που περιγράφει καλύτερα την ψυχική εμπειρία των υποψήφιων για τις πανελλαδικές εξετάσεις. Ας σταθούμε για λίγο στο πώς σκέπτεται κανείς σχετικά με τις εξετάσεις και τις επιδόσεις του.

Αναγνώριση σε αυτό το άτομο που έχει έναν ιδιαίτερο ρόλο στη ζωή μας: λουλούδια, οικογενειακό τραπέζι σε εστιατόριο, χειροποίητα δωράκια από τα πιο μικρά παιδιά ή αγορασμένα δώρα από τα μεγαλύτερα. Η μέρα της γιορτής της μητέρας έχει ιδιαίτερη σημασία, για όλη την οικογένεια.

Όλοι έχουμε βρεθεί κάποια φορά στη δυσάρεστη θέση του να προσπαθούμε να πούμε κάτι ή να επικοινωνήσουμε για κάτι σημαντικό με τους γύρω μας και αυτοί να μη μας καταλαβαίνουν. Για μερικούς ανθρώπους όμως, αυτό το φαινόμενο συμβαίνει πολύ πιο συχνά απ' ότι θα ήθελαν, κι έτσι έχουν μονίμως την αίσθηση ότι είναι παρεξηγημένοι, ίσως ακόμα και παραγκωνισμένοι από τον κοινωνικό τους περίγυρο ή τον/τη σύντροφο που δεν τους καταλαβαίνει.

H απόκτηση ενός παιδιού είναι η σημαντικότερη στιγμή στη ζωή μιας γυναίκας. Ωστόσο πολλές φορές το συναίσθημα της χαράς υποσκελίζεται από την έλλειψη διάθεσης, την ευρεθιστότητα και τις αρνητικές σκέψεις. Όλα αυτά ενδεχομένως να είναι συμπτώματα της επιλοχείου κατάθλιψης, μιας ασθένειας που χρήζει ιατρικής βοήθειας.

Οι υγιείς ενοχές είναι το συναίσθημα που έχουμε όταν κάνουμε κάτι το οποίο με τη λογική κρίνουμε ότι είναι ηθικά λανθασμένο ή άδικο. Ακόμα και η σκέψη ότι μπορεί να κάνουμε κάτι άσχημο μπορεί να προκαλέσει ενοχές. Αυτός ο ψυχολογικός μηχανισμός λειτουργεί για να αποτρέπει τόσο τα παιδιά αλλά και τους ενήλικες από το να κάνουν κάτι άσχημο. Έτσι, οι υγιείς ενοχές είναι η λογική και δίκαιη φωνή της συνείδησής μας.

Οι φιλίες είναι σημαντικές για τις γυναίκες. Ιδιαίτερα σήμερα, που οι γυναίκες περνούν από διάφορα μεταβατικά στάδια, στην καριέρα, τις σχέσεις, τις οικογένειές τους, η φιλία παίρνει μια άλλη, ζωτική διάσταση. Κάποτε το στερεότυπο ήταν ότι η οικογένεια είναι το επίκεντρο της ζωής, πολλές γυναίκες όμως, διαζευγμένες, χήρες, ή μόνες από επιλογή ή συγκυρίες διαπιστώνουν ότι οι φίλες κάνουν τη διαφορά ανάμεσα σε μια συναισθηματικά άδεια και μια "γεμάτη" ζωή.