δαπανηρή

Μεταγραφικό ρεκόρ για την Γουέστ Μπρομ με Ρόντον

Η αμερικανική κυβέρνηση δαπάνησε μέσα στο οικονομικό έτος 2012 για την ενίσχυση της υπηρεσίας μετανάστευσης 24% περισσότερο από ότι για το FBI και όλες τις άλλες υπηρεσίες εφαρμογής του νόμου συνολικά, προκύπτει από τα ευρήματα έκθεσης think tank. Η κυβέρνηση διέθεσε το περασμένο οικονομικό έτος 18 δισεκατομμύρια δολάρια έναντι 14,4 όλων των άλλων υπηρεσιών επιβολής του νόμου

Πιθανή έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα ήταν «δαπανηρό μονοπάτι», τόσο για την ίδια τη χώρα όσο και την Ευρώπη και τη Γερμανία, επανέλαβε ο Γιοργκ Άσμουσεν, μέλος του εκτελεστικού συμβουλίου της ΕΚΤ, σημειώνοντας πως το θέμα «δεν πρέπει να συζητείται απερίσκεπτα». «Προσωπικά, θα προτιμούσα η χώρα να μείνει στην Ευρωζώνη» ανέφερε, συμπληρώνοντας πως «το κλειδί είναι η ίδια η Ελλάδα».

Τη θέση πως οι συνέπειες μιας ενδεχόμενης εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα στοίχιζαν περισσότερο από τις προσπάθειες να διατηρηθεί η χώρα στο ευρώ, διατυπώνει ο Γερμανός οικονομολόγος, Μίχαελ Χιούτερ. Ο ίδιος τάσσεται υπέρ του να δοθεί περισσότερος χρόνος στην Ελλάδα. Κατά την άποψή του, η Αθήνα χρειάζεται τουλάχιστον μια δεκαετία.

Ενδεχόμενη έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ «θα ήταν εξαιρετικά δαπανηρή και σκληρή εξέλιξη και όχι μόνο για την Ελλάδα», τόνισε η γενική διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ, σε συνέντευξή της στην ολλανδική τηλεόραση, επισημαίνοντας παράλληλα «ότι πρέπει να δούμε το καλύτερο σενάριο σύμφωνα με το οποίο η χώρα έχει την πολιτική βούληση να τηρήσει τις δεσμεύσεις της, να παραμείνει στην Ευρωζώνη, κάτι που φαίνεται πως είναι και η επιθυμία του λαού».

Μια πιθανή έξοδος της Ελλάδας από την Ευρωζώνη θα προκαλούσε περισσότερες δυσκολίες, καθώς η πρακτική εφαρμογή μιας αποχώρησης είναι πολύ περίπλοκη και δαπανηρή, όπως δήλωσε η Αυστριακή υπουργός Οικονομικών Μαρία Φέκτερ, σε δηλώσεις της στην κρατική αυστριακή τηλεόραση.

Περισσότερες από 680.000 λίρες, περίπου 785.000 ευρώ, στοίχισε πέρυσι η ανακαίνιση του πρωθυπουργικού γραφείου και της κατοικίας στο Λονδίνο, στο 10 της Ντάουνινγκ Στριτ, και μάλιστα σε περιόδους λιτότητας και περιστολής των κρατικών δαπανών (και) στη Βρετανία.