γονιός

Ένα από τα πιο συχνά παράπονα μορφωμένων, έξυπνων, ικανών ενήλικων είναι ότι οι γονείς τους εμπλέκονται στα συναισθηματικά τους, με αποτέλεσμα είτε να αποσυντονίζονται, είτε να έχουν δυσκολίες στις ερωτικές τους σχέσεις. Ενώ πολλές φορές τα ενήλικα παιδιά διαμαρτύρονται ότι οι γονείς τους, τους πατρονάρουν, ωστόσο εξακολουθούν να σκύβουν αδιαμαρτύρητα το κεφάλι. Γιατί, λοιπόν, συμβαίνει αυτό το παράδοξο;

Το πορτρέτο του υπερπροστατευτικού γονιού είναι λίγο πολύ γνωστό σε όλους: πρόκειται για το γονιό που τρέχει πίσω από το παιδί του και του βάζει χίλιες δυο απαγορεύσεις και κανόνες για να το προστατέψει, να το προφυλάξει, να σιγουρευτεί ότι δε θα πάθει κάτι κακό. Ο γονιός αυτός ζει σε μια υπερένταση και είναι μονίμως στρεσσαρισμένος, μια που οι πιθανοί κίνδυνοι (υπαρκτοί και όσους φαντάζεται) δεν τελειώνουν ποτέ.

Ένα από τα μεγάλα προβλήματα των πρώτων μηνών της ζωής ενός βρέφους είναι ο ύπνος, που επηρεάζει τόσο το ίδιο όσο και τους γονείς του. Δεν είναι λίγοι εκείνοι οι γονείς που πραγματικά αισθάνονται αβοήθητοι ακούγοντας κατά τη διάρκεια της νύχτας το ασταμάτητο κλάμα του μωρού τους. Οι απόψεις των ειδικών επί του θέματος είναι πολλές και συχνά αντικρουόμενες, πάντως λύση υπάρχει.

Με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα του Παιδιού καλό είναι να ξαναθυμηθούμε ποιές είναι εκείνες οι στρατηγικές που προτείνει η διεθνής βιβλιογραφία ως τις καλύτερες για την προαγωγή της ψυχικής υγείας των παιδιών αλλά και για τη δημιουργία στενών δεσμών ανάμεσα σε γονείς και παιδιά.