διαταραχή

Το μετατραυματικό στρες είναι μια διαταραχή που προκαλείται ύστερα από μια πολύ τραυματική εμπειρία που έζησε κανείς, και η οποία είτε απείλησε τη σωματική του ακεραιότητα είτε συγκλόνισε το συναισθηματικό του κόσμο. Από μετατραυματικό στρες πάσχουν συχνά άνθρωποι που έχουν επιζήσει πολέμων και φυσικών καταστροφών, αλλά, πολλές φορές, ακόμη και άτομα που έχουν πέσει θύματα σεξουαλικής ή συναισθηματικής κακοποίησης...

«Δε γνωρίζω κανένα άλλο σύμπτωμα πέρα από τα κωλικοειδή υποτροπιάζοντα κοιλιακά άλγη των παιδιών που να είναι τόσο σκοτεινά και ασαφούς αιτιολογίας». Έτσι έγραψε στις αρχές του προηγούμενου αιώνα ο διαπρεπής Aγγλος παιδίατρος G.F. Still. H περιγραφή αυτή εξακολουθεί να ισχύει, παρά τις προόδους που έχουν σημειωθεί στις διαγνωστικές δυνατότητες.

Κως: Στην έκτη θέση των αιτιών αναπηρίας σε ολόκληρο τον κόσμο βρίσκεται η διπολική διαταραχή, γνωστή ως και μανιοκατάθλιψη, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο 18^ο Πανελλήνιο Συνέδριο Ψυχιατρικής που πραγματοποιήθηκε από την Ελληνική Ψυχιατρική Εταιρεία στην Κω.

Νέα Υόρκη: Οι γυναίκες που πάσχουν από διαταραχές της όρεξης και στο άμεσο παρελθόν έκαναν απόπειρα αυτοκτονίας είναι πολύ πιθανό να πάσχουν από κάποια καταθλιπτική διαταραχή, σύμφωνα με άρθρο του επιστημονικού εντύπου International Journal of Eating Disorders.

Ο κάθε άνθρωπος αισθάνεται ανήσυχα ή έχει άγχος σε κάποιες φάσεις ή στιγμές της ζωής του. Η πρώτη μέρα σε μια καινούργια δουλειά, η διοργάνωση ενός μεγάλου ταξιδιού, μια μετακόμιση, η επίσκεψη στον οδοντίατρο. Τα συμπτώματα είναι λίγο πολύ γνωστά: τα χέρια σας ιδρώνουν, αισθάνεσθε ότι τα γόνατά σας δε σας κρατάνε, έχετε τρέμουλο, η καρδιά σας χτυπά δυνατά.

Ο αυτισμός αποτελεί τη βαρύτερη ψυχική διαταραχή της παιδικής ηλικίας. Περιγράφηκε για πρώτη φορά από τον Αμερικανό παιδοψυχίατρο L. Kanner το 1943. Ο Kanner θεωρεί τον αυτισμό σαν μια εγγενή διαταραχή του συναισθήματος. Δημοσίευσε 11 περιπτώσεις αυτιστικών παιδιών που τα περιέγραψε κλεισμένα στον εαυτό τους χωρίς δυνατότητες επικοινωνίας.

Με ποιες λέξεις θα χαρακτηρίζατε την παιδική ηλικία; Χαρά, ξενοιασιά, ανεμελιά, ζωηράδα, ξέφρενο παιχνίδι, γέλιο; Για μια μεγάλη μερίδα παιδιών μια τέτοια περιγραφή δεν ανταποκρίνεται στην πραγματικότητά τους. Η υποκειμενική εμπειρία πολλών παιδιών είναι εντελώς διαφορετική από το στερεότυπο της παιδικής ευδαιμονίας.

Λονδίνο: Ένα πολύ σημαντικό βήμα για τη θεραπεία της ναρκοληψίας έκαναν επιστήμονες από το Πανεπιστήμιο του Τέξας, χάρη στην ανακάλυψη του ρόλου μιας ουσίας στον εγκέφαλο, η οποία, όπως υποστηρίζουν, ευθύνεται πιθανότατα για την εν λόγω διαταραχή.

Λονδίνο: Σε ορμονική διαταραχή οφείλεται το σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, που πλήττει πλήθος ανθρώπων σε ολόκληρο τον κόσμο, σύμφωνα με άρθρο Γερμανών ερευνητών, το οποίο δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Psychosomatic Medicine.

Τι θα σκεφτόσασταν άραγε αν το παιδί σας επέμενε ότι είναι ο Σούπερμαν και ότι μπορεί να πετάξει; Ή ότι μπορεί με το χέρι του να σταματήσει ένα αυτοκίνητο; Πολύ πιθανόν να γελούσατε, ίσως μάλιστα να μοιραζόσασταν το αστείο και με κάποια πρόσωπα του στενού σας περιβάλλοντος. Τι θα λέγατε όμως αν αυτά τα λόγια του συνοδεύονταν από την αδυναμία του να κοιμηθεί για τρεις με τέσσερις μέρες και ταυτόχρονα έδειχνε ξεκούραστο και ακμαίο;

Η διαταραχή πανικού είναι μια αγχώδης διαταραχή που εκδηλώνεται με σωματικά και ψυχολογικά συμπτώματα. Επηρεάζει αρνητικά την κοινωνική ζωή και μερικές φορές την λειτουργικότητα του ατόμου σε επίπεδο εργασίας, με αποτέλεσμα να μειώνεται κατά πολύ η ποιότητα ζωής του. Η θεραπεία της περιλαμβάνει ψυχοθεραπεία μόνo ή συνδυασμό της με φαρμακευτική αγωγή.

Το ενδιαφέρον για την Ιδεοψυχαναγκαστική Διαταραχή (ΙΨΔ) είναι ιδιαίτερα αυξημένο τα τελευταία δέκα χρόνια. Σημαντικές αλλαγές έχουν επέλθει στον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε σήμερα το πρόβλημα αυτό και την πιθανή αιτιολογία του. Η ΙΨΔ, την τελευταία πενταετία, έχει ερευνηθεί τόσο εκτεταμένα όσο καμιά άλλη νευρωτική διαταραχή.

Λονδίνο: O εκρηκτικός χαρακτήρας και οι κρίσεις οργής μπορεί να οφείλονται τελικά σε νευρολογική διαταραχή (σε κάποια χημική δυσλειτουργία του εγκεφάλου), σύμφωνα με τα αποτελέσματα έρευνας Αμερικανών επιστημόνων.

Νέα Υόρκη: Η ουσία MDMA, η οποία περιέχεται στο ecstasy -το επονομαζόμενο "ναρκωτικό των ρέιβερ"- ενδέχεται να χρησιμοποιηθεί ως θεραπεία για την αγχώδη μετατραυματική διαταραχή, καθώς ο Αμερικανικός Οργανισμός Τροφίμων και Φαρμάκων ( FDA) έδωσε την Τρίτη το πράσινο φως για σχετικές κλινικές δοκιμές στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Νότιας Καρολίνας. Ωστόσο, η επιστημονική επιτροπή του ιδρύματος δεν έχει ακόμη εγκρίνει τη διεξαγωγή της έρευνας.

Η κόπωση, και μάλιστα η χρόνια, θα μπορούσαμε να πούμε ότι αποτελεί μια σύγχρονη(;) επιδημία. Ο ρυθμός εργασίας, οι ατελείωτες ώρες καθήλωσης στους μποτιλιαρισμένους δρόμους και το έντονο άγχος έχουν ως αποτέλεσμα οι περισσότεροι από εμάς να νιώθουμε μια έντονη κούραση. Πότε όμως η κόπωση αυτή ξεπερνά τα όρια του φυσιολογικού; Με άλλα λόγια, πότε αρχίζουμε να μιλάμε για το Σύνδρομο Χρόνιας Κόπωσης;

Μήπως έχετε παρατηρήσει ότι το παιδί σας, παρά τις προσπάθειες που καταβάλλει, δεν καταφέρνει να αντεπεξέλθει στις απαιτήσεις του σχολείου; Δυσκολεύεται να γράψει τα γράμματα των λέξεων στη σωστή σειρά, του είναι σχεδόν αδύνατον να απομνημονεύσει ένα ποίημα και δεν μπορεί να βρει το αποτέλεσμα μιας απλής αριθμητικής πράξης; Αν έχει πέσει στην αντίληψη σας κάτι από τα παραπάνω αντί να μαλώνετε και να ασκείτε ανώφελες πιέσεις που πλήττουν την αυτοεκτίμηση του παιδιού και την εικόνα που έχει για τον εαυτό του, θα πρέπει να περάσει από το μυαλό σας το ενδεχόμενο να έχει δυσλεξία ή κάποια από τις άλλες διαταραχές μάθησης.

Αθήνα: Ένας στους τέσσερις ενηλίκους σε όλο τον κόσμο παρουσιάζει έστω και μία φορά στη διάρκεια της ζωής του κάποια ψυχική διαταραχή, καθώς και διαταραχή συμπεριφοράς. Εκτιμάται ότι το περασμένο έτος οι εν λόγω παθήσεις κάλυπταν το 12% του συνόλου των ασθενειών, ενώ μέχρι το 2020 αναμένεται αύξηση στο γενικό πληθυσμό κατά 15%.

Λονδίνο:Τη σοβαρότητα μιας συχνής κατάστασης, ονόματι "διαταραχή της καμπύλης ανοχής στη γλυκόζη" που μπορεί να οδηγήσει στην εκδήλωση διαβήτη τύπου 2 ή σε καρδιοπάθεια με "ύπουλο" μάλιστα τρόπο, καθώς διαγιγνώσκεται σπάνια, εξέτασε η αποτελούμενη από αντιπροσώπους 12 χωρών "Επιτροπή Ειδικών της Διεθνούς Οργάνωσης Κατά του Διαβήτη".

Οι άνθρωποι που με τη θέλησή τους λιμοκτονούν πάσχουν από μια ψυχιατρική ασθένεια, η οποία ονομάζεται "νευρογενής ανορεξία". Αυτή η διαταραχή συνήθως εμφανίζεται σε νέα άτομα, γύρω στην εφηβεία, και συνεπάγεται μια σημαντική απώλεια βάρους -τουλάχιστον 15% κάτω από το κανονικό βάρος για μια υγιή νέα γυναίκα. Οι πάσχοντες από νευρογενή ανορεξία έχουν έναν τεράστιο φόβο ότι μπορεί να παχύνουν, μολονότι είναι ασθενικά λεπτοί. Αν και οι γυναίκες υποφέρουν περισσότερο από αυτήν, ωστόσο και οι άνδρες που πάσχουν δεν είναι λίγοι. Λόγω της φύσης της, η διαταραχή αυτή μπορεί να μείνει κρυφή για καιρό.

Στην Ελλάδα το 1988 έγινε μια μελέτη για την ψυχογενή ανορεξία από την ομάδα του Φίχτερ, ο οποίος συνέκρινε τις διατροφικές συνήθειες των Ελληνίδων φοιτητριών στη Βέροια και τα Ιωάννινα με αυτές των Ελληνίδων φοιτητριών στο Μόναχο. Οι διατροφικές συνήθειες όσων έλαβαν μέρος στην έρευνα αξιολογήθηκαν με βάση το Anorexia Nervosa Inventory for Self Rating […]

Είναι γεγονός ότι η νευρογενής ανορεξία απαντάται συχνότερα σε ορισμένους επαγγελματικούς χώρους. Τα μοντέλα και οι επίδοξες σταρ του Χόλιγουντ κάνουν τα πάντα για να παραμείνουν αδύνατες, καθώς διαφορετικά κινδυνεύουν να χάσουν το επαγγελματικό παιχνίδι. Ποιος δεν θυμάται τις μεγάλες βάτες της δεκαετίας του ’80, οι οποίες αποτελούσαν απαραίτητο αξεσουάρ για να καλυφθούν οι σκελετωμένοι […]

Ένα από τα πιο σημαντικά προβλήματα της σεξουαλικής ζωής του άνδρα, ίσως και το πιο επώδυνο, είναι η πρόωρη εκσπερμάτιση. Και αυτό γιατί τον περιορίζει ουσιαστικά από τη σεξουαλική του ζωή, ενώ την ίδια στιγμή τον οδηγεί κυρίαρχα στο ενοχικό συναίσθημα απέναντι στη γυναίκα, η οποία θυμώνει, καθώς νιώθει ότι ο σύντροφός της την υποτιμά και την απορρίπτει. Αυτό συμβαίνει όχι μόνο γιατί δεν μπορεί να την ικανοποιήσει φέρνοντάς τη σε οργασμό, αλλά και επειδή η ίδια δεν προλαβαίνει να χαρεί τον έρωτα και το σεξ λόγω της διαταραχής του συντρόφου της.

Συνέντευξη του σεξοθεραπευτή Θάνου Ασκητή στο Γιάννη Δεβετζόγλου