«Μια πρώτη επίδειξη σαν τελευταία»: Ο Matthieu Blazy κάνει το ντεμπούτο που όλοι περίμεναν στη Chanel

Η πρόσκληση για την πρώτη επίδειξη μόδας του Matthieu Blazy για την Chanel ήταν ένα κολιέ: πάνω του, ένα μικροσκοπικό ασημένιο μενταγιόν σε σχήμα σπιτιού με χαραγμένο το έμβλημα της Chanel, το διπλό C. Όταν κοίταζες μέσα από το μπροστινό παράθυρο, η ώρα και η διεύθυνση της επίδειξης ήταν γραμμένες με μικροσκοπικά γράμματα – σχεδόν αόρατα με γυμνό μάτι.

Γνωστή και εκτός του στενού κύκλου της μόδας

Η Chanel είναι και η ίδια ένα σπίτι, ένας μεγάλος οίκος μόδας. Τα έσοδά της το 2024 ήταν κοντά στα 19 δισεκατομμύρια δολάρια, κάτι που υπολογίστηκε ως πτώση σε σχέση με το προηγούμενο έτος λόγω των συνθηκών της αγοράς (η αξία της εταιρείας είναι αρκετά δισεκατομμύρια δολάρια μεγαλύτερη).

«Γνωστή πολύ πέρα από τον κλειστό κύκλο της μόδας, μπορεί να μην έχετε ένα σακάκι Chanel ή μια τσάντα 2.55, αλλά πιθανότατα έχετε φορέσει το άρωμά της ή το μακιγιάζ της – μπορεί ακόμη και να έχετε δώσει το όνομά της σε ένα παιδί ή ένα κατοικίδιο» σχολιάζει ο Jack Moss στο Wallpaper.

REUTERS/Benoit Tessier

REUTERS/Benoit Tessier

«Ζαρτιέρες, κορσέδες, πατιλέτες και σουτιέν

Η Chanel είναι επίσης ο οίκος του Karl Lagerfeld – μιας επιβλητικής προσωπικότητας που ξεπέρασε τα όρια της μόδας και έγινε γνωστός σε όλους – και πριν από αυτόν, της Gabrielle «Coco» Chanel.

Απομακρύνοντας αυτό που η Janet Flanner σε ένα τεύχος του New Yorker του 1931 αποκάλεσε «ζαρτιέρες, κορσέδες, πατιλέτες και σουτιέν» από τα γυναικεία ρούχα της αλλαγής του αιώνα, η Γαλλίδα σχεδιάστρια μόδας θα απελευθέρωνε το σώμα και θα έφερνε μια επανάσταση στη μόδα.

«Προσθέστε σε αυτό το βάρος της έντονης διαδικτυακής συζήτησης που έχει περιβάλλει τα άλλα “ντεμπούτα” αυτού του μήνα της μόδας και θα αντιληφθείτε ότι το έργο του Blazy ήταν σχεδόν ανυπέρβλητο» συνεχίζει ο Jack Moss.

(*Tην περασμένη εβδομάδα, στην πρώτη γυναικεία συλλογή του Jonathan Anderson για τον Dior, μια ταινία μικρού μήκους σε σκηνοθεσία του ντοκιμαντερίστα του BBC, Adam Curtis, που προηγήθηκε της επίδειξης συνδύαζε πλάνα από προηγούμενα σόου του οίκου με αποσπάσματα από ταινίες τρόμου – ένα σύμβολο του άγχους που μπορεί να προκαλέσει η ανάληψη ενός τόσο μεγάλου οίκου).

REUTERS/Benoit Tessier

«Ο πιο διάσημος σχεδιαστής που δεν έχετε ακούσει ποτέ»

Ο Blazy, ωστόσο, κουβαλάει πλούσιο πλούσιο βιογραφικό. Γεννημένος στο Παρίσι φτάνει στη Chanel μετά από μια αναγνωρισμένη και εμπορικά επιτυχημένη, αν και σχετικά σύντομη, θητεία στη Bottega Veneta, όπου χρησιμοποίησε το εργαστήριο δερμάτινων ειδών του οίκου για να δημιουργήσει εξαιρετικές ενδυματολογικές ψευδαισθήσεις (ένα αξιομνημόνευτο ζευγάρι τζιν «denim» ήταν στην πραγματικότητα δερμάτινο trompe l’oeil).

Πριν από αυτό, εργάστηκε στις ομάδες σχεδιασμού των Raf Simons, Phoebe Philo’s Celine, Calvin Klein και Maison Margiela. Στην τελευταία, αναζωογόνησε τη σειρά Artisanal του οίκου μετά την αποχώρηση του ομώνυμου σχεδιαστή. Έγινε γνωστός ως ένα είδος ιδιοφυΐας πίσω από τα παρασκήνια – ένας σχεδιαστής με διάνοια και γούστο. Το περιοδικό New York τον χαρακτήρισε το 2014 ως «τον πιο διάσημο σχεδιαστή που δεν έχετε ακούσει ποτέ».

REUTERS/Benoit Tessier

REUTERS/Benoit Tessier

Ο γαλαξίας ονειροπόλησης της Gabrielle Chanel

Αλλά μετά από το ντεμπούτο του για της συλλογή ss2026, πήρε τη θέση του στη μεγάλη σκηνή της μόδας: το Grand Palais, η μακροχρόνια έδρα των επιδείξεων μόδας της Chanel, είχε μεταμορφωθεί σε ένα λαμπερό ηλιακό σύστημα, σε μια κίνηση που θύμιζε τις πομπώδεις παρουσιάσεις του Lagerfeld.

Κρεμασμένες πάνω από ένα μαύρο δάπεδο – η επιφάνεια του οποίου θύμιζε τους κυματιστούς αστερισμούς του διαστήματος – οι τεράστιες λαμπερές σφαίρες επιλέχθηκαν από τον Blazy για να αντιπροσωπεύσουν τη γοητεία της Gabrielle Chanel για τον νυχτερινό ουρανό. «Ήθελα να κάνω κάτι αρκετά καθολικό, σαν ένα όνειρο, κάτι έξω από το χρόνο», είπε ο Blazy.

Μακριά από εκείνο το μικροσκοπικό μεταλλικό σπίτι -αυτή ήταν η δική του πρόσκληση να ονειρευτεί μεγάλα πράγματα.

Κρεμασμένες πάνω από ένα μαύρο δάπεδο – η επιφάνεια του οποίου θύμιζε τους κυματιστούς αστερισμούς του διαστήματος – οι τεράστιες λαμπερές σφαίρες επιλέχθηκαν από τον Blazy για να αντιπροσωπεύσουν τη γοητεία της Gabrielle Chanel για τον νυχτερινό ουρανό

Μια επίδειξη σαν να είναι η τελευταία

«Μπορούμε να ακολουθήσουμε δύο δρόμους. Είτε να κάνουμε μια καθαρή, μοντέρνα, σύμφωνα με τους κανόνες και τα πρότυπα επίδειξη Chanel, και αυτό θα είναι το πρώτο βήμα. Είτε να κάνουμε αυτή την επίδειξη σαν να ήταν η τελευταία μας», δήλωσε στο Business of Fashion σε μια συνέντευξη που δημοσιεύθηκε ταυτόχρονα με την έναρξη της επίδειξης. «Επέλεξα την τελευταία επιλογή. Ας κάνουμε μια επίδειξη σαν να ήταν η τελευταία».

Αναπτύσσοντας το θέμα σε τρία κεφάλαια – Un Paradox, Le Jour και L’Universel – ο Blazy είπε ότι η επίδειξη ξεκίνησε με την ανακάλυψη της ερωτικής σχέσης της Gabrielle Chanel με τον Άγγλο παίκτη πόλο Boy Capel, τον οποίο ο Blazy αποκάλεσε «τον πιο σημαντικό σύντροφό της».

«Ξεκινά με μια παράδοση ανδρικής ένδυσης», είπε για το «Un Paradox», εστιάζοντας στο ανδρικό πουκάμισο και κοστούμι – κάτι που φαντάστηκε να περνάει από τον Capel στην ερωμένη του. Εδώ, το πουκάμισο ήταν Charvet σε μια σπάνια συνεργασία (αν και η ίδια η Gabrielle Chanel ήταν πελάτισσα του παρισινού κατασκευαστή πουκάμισων), ενώ η ραπτική του τουίντ είχε μια χαλαρή, ανδρική γραμμή.

Το σακάκι που άνοιξε την επίδειξη βασίστηκε σε ένα από τα δικά του μπλέιζερ: «Άλλαξα μόνο τα κουμπιά και πρόσθεσα μια αλυσίδα», είπε μετά την επίδειξη.

H Awar Odhiang REUTERS/Benoit Tessier

Το φόρεμα Piña Colada

Τα τελευταία τμήματα ήταν πιο εκφραστικά: στο «Le Jour», σκέφτηκε την ιδέα ενός ενδύματος που περνάει από γενιά σε γενιά, όπως μια τσάντα 2.55 που φαινόταν τσαλακωμένη και φθαρμένη, ή τζάκετ και φούστες από τουίντ που έδιναν την εντύπωση ότι θα ξεφτίσουν από τις ραφές τους («η φθαρμένη οικειότητα των πραγματικά κομψών αντικειμένων, που φαίνονται να έχουν περάσει από γενιά σε γενιά και να έχουν χρησιμοποιηθεί»).

Στο «L’Universel», ο Blazy ένιωσε πιο άνετα: η συνέχεια της ζωντανής υλικότητας της περιόδου του στη Bottega Veneta εμφανίστηκε σε διαφανή φορέματα που άνθιζαν με απλικέ λουλούδια, ένα σετ από δύο κομμάτια από τουίντ σε κροσέ, ή το φόρεμα κλεισίματος της Awar Odhiang, που κατέληγε σε ένα καλειδοσκοπικό μείγμα από φτερά (είπε ότι η ομάδα του το είχε ονομάσει «Piña Colada»).

Σε μια αξέχαστη στιγμή, το μοντέλο από τον Καναδα που γεννήθηκε στην Αιθιοπία χαμογέλασε και στριφογύρισε στο τέλος του φινάλε, ενώνοντας τη φωνή της με τον Blazy για την θριαμβευτική τελική υπόκλιση κι αγκαλιά.

REUTERS/Benoit Tessier

REUTERS/Benoit Tessier

«Ήθελα απλώς να διασκεδάσω»

Με τη συνοδεία του ανεβαστικού Eurotrance τραγουδιού του 1992 «Rhythm is a Dancer», το φινάλε σηματοδότησε επίσης το τέλος ενός μήνα μόδας που χαρακτηρίστηκε από πολυάριθμα «ντεμπούτα». Με αυτό το φινάλε, νιώθουμε σαν να μας έφυγε ένα βάρος: δεν θα υπάρχουν πλέον προσδοκίες ή εικασίες, ούτε μαντεψιές ή κουτσομπολιά. Οι σχεδιαστές είναι στη θέση τους και ένα νέο κεφάλαιο της μόδας έχει ξεκινήσει – από εκεί και πέρα, αρχίζει η σκληρή δουλειά.

Αλλά ο Blazy μπορεί να απολαύσει αυτή τη στιγμή λίγο περισσότερο. Σε τελική ανάλυση, πόσες φορές έχεις την ευκαιρία να παρουσιάσεις την πρώτη σου επίδειξη μόδας για τη Chanel; «Ήθελα απλώς να διασκεδάσω», είπε. «Κάτι όμορφο και ευχάριστο – αυτό είναι που πρέπει να προτείνουμε στη μόδα».

REUTERS/Benoit Tessier

REUTERS/Benoit Tessier

*Με στοιχεία από wallpaper.com