«Ένας αξιοπρεπής moudjahid»: Το «αντίο» του προέδρου της Αλγερίας Αμπντελματζίντ Τεμπούν στον Μοχάμεντ Λάχνταρ-Χαμίνα

Ο Αλγερινός σκηνοθέτης και παραγωγός Μοχάμεντ Λάχνταρ-Χαμίνα, ο μοναδικός Άραβας και Αφρικανός σκηνοθέτης που στέφθηκε στις Κάννες, πέθανε την Παρασκευή στο σπίτι του στο Αλγέρι, σε ηλικία 95 ετών, ανακοίνωσε η οικογένειά του.

Αφήνει πίσω του «μια ανεκτίμητη κινηματογραφική κληρονομιά», έγραψαν τα παιδιά του σε ανακοίνωση, στην οποία χαιρετίζουν «το μοναδικό όραμά του που σημάδεψε την ιστορία του κινηματογράφου» και τον περιγράφουν ως τον οικοδόμο «μιας πραγματικής πολιτιστικής γέφυρας μεταξύ του Νότου και της Δύσης, που έγινε η φωνή του Τρίτου Κόσμου και της χώρας του για σχεδόν σαράντα χρόνια», σύμφωνα με τη Libération.

«Πριν γίνει ένας σκηνοθέτης που άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, ήταν ένας αξιοπρεπής moudjahid (αγωνιστής) που συνέβαλε στην απελευθέρωση της χώρας του μέσα από εικόνες και σκηνές που εισήγαγαν την ανθρωπότητα στους ηρωισμούς της ένδοξης απελευθερωτικής επανάστασης.»

Ένα αφιέρωμα από το Φεστιβάλ των Καννών

O Μοχάμεντ Λάχνταρ-Χαμίνα είναι ένας από τους λίγους Αφρικανούς και Άραβες σκηνοθέτες που έχουν διαγωνιστεί τέσσερις φορές στο Φεστιβάλ των Καννών, κερδίζοντας δύο σημαντικά βραβεία, το βραβείο πρώτης μεγάλου μήκους για το Le Vent des Aurès και το διάσημο Χρυσό Φοίνικα για το Chronique des années de braise το 1975. Ήταν ο γηραιότερος εν ζωή νικητής του Χρυσού Φοίνικα. Το φεστιβάλ των Καννών 2025, το οποίο αποκαλύπτει τον κατάλογο των βραβείων του αυτό το Σάββατο, του απέτισε φόρο τιμής προβάλλοντας μια έκδοση της ταινίας σε 4Κ στο πλαίσιο του προγράμματος «Cannes Classic», όπως αναφέρει η Libération.

Σε συλλυπητήριο μήνυμά του, ο πρόεδρος της Αλγερίας Αμπντελματζίντ Τεμπούν εξέφρασε «βαθιά θλίψη και οδύνη» για το θάνατο αυτού του «γίγαντα του παγκόσμιου κινηματογράφου». Σύμφωνα με τον Τεμπούν, το Chronique des années de braise άνοιξε «τα μάτια του κόσμου σε ορισμένα από τα δεινά του αλγερινού λαού κατά την περίοδο της αποικιοκρατίας».

Ο αγώνας για την ανεξαρτησία της Αλγερίας βρέθηκε στο επίκεντρο αυτής της μεγάλης ιστορικής τοιχογραφίας, η οποία αφηγείται σε έξι σκηνές, από το 1939 έως το 1954, τη γέννηση ενός έθνους και την πρόοδο του αλγερινού λαού μέχρι το ξέσπασμα κατά της γαλλικής αποικιοκρατίας και τον Πόλεμο της Ανεξαρτησίας (1954-1962).

Άνοιξε «τα μάτια του κόσμου σε ορισμένα από τα δεινά του αλγερινού λαού κατά την περίοδο της αποικιοκρατίας»

«Ένας αξιοπρεπής moudjahid»

«Πριν γίνει ένας σκηνοθέτης που άφησε ανεξίτηλο το σημάδι του στην ιστορία του παγκόσμιου κινηματογράφου, ήταν ένας αξιοπρεπής moudjahid (αγωνιστής) που συνέβαλε στην απελευθέρωση της χώρας του μέσα από εικόνες και σκηνές που εισήγαγαν την ανθρωπότητα στους ηρωισμούς της ένδοξης απελευθερωτικής επανάστασης», δήλωσε ο Αμπντελματζίντ Τεμπούν.

Γεννημένος στις 26 Φεβρουαρίου 1934 στη M’sila του Aurès (βορειοανατολική Γαλλία), ο Μοχάμεντ Λάχνταρ-Χαμίνα ήταν γιος ταπεινών αγροτών των ορεινών περιοχών. Αφού φοίτησε σε γεωργική σχολή, σπούδασε στην Αντίμπ της Γαλλίας, όπου γνώρισε τη σύζυγό του, μητέρα των τεσσάρων γιων τους. Κατά τη διάρκεια του πολέμου της Αλγερίας, ο πατέρας του απήχθη, βασανίστηκε και σκοτώθηκε από τον γαλλικό στρατό. Επιστρατεύτηκε το 1958 και εντάχθηκε στην αλγερινή αντίσταση στην Τύνιδα.

Έμαθε τον κινηματογράφο εν ώρα εργασίας στα τυνησιακά δελτία ειδήσεων πριν γυρίσει τις πρώτες του ταινίες μικρού μήκους. Η καριέρα του ως σκηνοθέτης, η οποία ξεκίνησε το 1964 με το ντοκιμαντέρ Mais un jour de novembre και ολοκληρώθηκε με το Crépuscule des ombres, περιλαμβάνει επτά ταινίες και ένα ντοκιμαντέρ.