Η Χίλαρι Σουάνκ ζούσε σε αυτοκίνητο με τη μητέρα της πριν γίνει διάσημη

Η βραβευμένη με Όσκαρ ηθοποιός Χίλαρι Σουάνκ σε συνέντευξή της στη «Wall Street Journal», αποκάλυψε ότι μετά το διαζύγιο των γονιών της εκείνη και η μητέρα της Τζούντι ζούσαν σε ένα αυτοκίνητο.

«Στο Λος Άντζελες, η μητέρα μου κι εγώ ζούσαμε σε ήσυχους δρόμους μέσα στο αυτοκίνητο» είπε χαρακτηριστικά η ηθοποιός.

Παρά τις δυσκολίες, νιώθω νοσταλγία για εκείνες τις μέρες, τότε που δεν είχαμε τίποτα

«Όταν δεν κοιμόμασταν εκεί, μέναμε στο σπίτι ενός νέου φίλου που ήταν στην ηλικία μου, του οποίου η οικογένεια μόλις είχε μετακομίσει και προσπαθούσε να πουλήσει το σπίτι του. Κοιμόμασταν σε ένα φουσκωτό στρώμα».

Οπως είπε στην εφημερίδα, ως παιδί ζούσε με την οικογένειά της σε ένα τροχόσπιτο στο Μπέλινγκχαμ της Ουάσινγκτον και ενώ πάντα προσπαθούσε να βλέπει τη θετική πλευρά των πραγμάτων, γνώρισε την απόρριψη από τα παιδιά της ηλικίας της.

«Μόνο όταν οι γονείς των φίλων μου με απέκλεισαν από τα δείπνα και τα παιχνίδια συνειδητοποίησα ότι το να ζω σε ένα πάρκο με τροχόσπιτα με έκανε ανεπιθύμητη» εξήγησε.

«Κατάλαβα επίσης ότι το πού ζούσαμε ήταν το μεγαλύτερο πρόβλημα για τους ανθρώπους και όχι το ποια ήμουν εγώ».

«Νιώθω νοσταλγία για τότε που δεν είχαμε τίποτα»

Η διάσημη πρωταγωνίστρια ξεκίνησε από μία τοπική θεατρική ομάδα, ενώ λίγο καιρό αργότερα η μητέρα της βρήκε νέα δουλειά ως γραμματέας και έτσι μπόρεσαν και νοίκιασαν ένα δωμάτιο.

Αφού υπόγραψε συμβόλαιο με την ατζέντισα Μπόννι Λίντκε, η οποία φέρεται να ανακάλυψε τον Λεονάρντο Ντι Κάπριο, άρχισε να ξεχωρίζει σε τηλεοπτικές σειρές όπως το «Harry and the Hendersons», ενώ έκανε το κινηματογραφικό της ντεμπούτο στην ταινία «Buffy the Vampire Slayer» το 1992.

«Ήμουν ενθουσιασμένη που ζούσα το όνειρό μου», είπε, αναγνωρίζοντας ότι η μητέρα της ήταν εκείνη που την ενθάρρυνε να κυνηγήσει τους στόχους της. «Καταλάβαινε τον ενθουσιασμό της ερμηνείας και γιατί η υποκριτική με έκανε να ζωντανέψω».

«Όταν βρίσκομαι στο Λος ‘Αντζελες για συναντήσεις, περνάω από έναν δρόμο που η μαμά μου και εγώ παρκάραμε για να κοιμηθούμε. Παρά τις δυσκολίες, νιώθω νοσταλγία για εκείνες τις μέρες, τότε που δεν είχαμε τίποτα».