Στις ηγεσίες δεν πρέπει να αρκεί μια λευκή επιταγή

Στις εσωκομματικές εκλογές της ΝΔ ψήφισαν 400.000 πολίτες. Για την εκλογή αρχηγού στο ΠΑΣΟΚ πήγαν στην κάλπη 260.000 και τώρα στον ΣΥΡΙΖΑ 160.000. Εκατοντάδες χιλιάδες άνθρωποι θέλησαν να εκφραστούν και να έχουν ρόλο στην εκλογή του πολιτικού που θα εκπροσωπήσει τον χώρο που τους εκφράζει. Και μετά τι έγινε;

Εκαναν κάτι τα κόμματα για να τους κρατήσουν ενεργούς; Ενδιαφέρθηκαν για τη γνώμη τους για κρίσιμα ζητήματα που προέκυψαν μετά την εκλογή;

Μίλησα με φίλους που ψήφισαν σε εσωκομματικές εκλογές. Ολοι με διαβεβαίωσαν ότι κανείς δεν τους ξαναθυμήθηκε μετά την ψηφοφορία.

Ολοι μιλάνε για τις δημοκρατικές διαδικασίες και για τη σημασία της συμμετοχής των μελών αλλά τελικά το μόνο που ενδιέφερε ήταν η κινητοποίηση για την εκλογή του αρχηγού. Εκεί εξαντλήθηκε η συμμετοχή. Από την επόμενη μέρα, ο πρόεδρος του κόμματος με την κλειστή ομάδα του, άντε και με τον στενό πυρήνα των κομματικών μελών σε κάποιο ελεγχόμενο από την πλειοψηφία συνέδριο, έκαναν τη δουλειά χωρίς να ενδιαφέρονται για τη «μάζα»!

Υποτίθεται ότι η εκλογή από σώμα μελών και φίλων καθιερώθηκε για να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή των πολιτών.

Και αυτό συμβαίνει σε μια εποχή που το ψηφιακό περιβάλλον ευνοεί ακριβώς τη συμμετοχή, τη διάδραση και, εντέλει, τη δημοκρατία.

Θα πει κάποιος ότι πρέπει να προστατευθούν τα «προσωπικά δεδομένα» και άρα την επομένη της εκλογής πρέπει να καταστραφούν τα αρχεία με τα ονόματα και τα στοιχεία επικοινωνίας. Οταν κάποιος εθελοντικά εγγράφεται μέλος ενός κόμματος ή έστω κάνει τον κόπο να ψηφίσει σε εσωκομματική εκλογή ως «φίλος», σημαίνει ότι θέλει να έχει επαφή με το συγκεκριμένο κόμμα και να έχει λόγο στις εξελίξεις. Αρα, μπορεί να του ζητηθεί να δώσει ένα στοιχείο επικοινωνίας και να συναινέσει να δέχεται ενημέρωση και να ερωτάται για διάφορα θέματα που αφορούν στη λειτουργία του κόμματος. Αρκεί η διαβεβαίωση ότι το αρχείο με τα στοιχεία δεν θα δοθεί σε κανέναν τρίτο για να προστατευθεί ο πολίτης. Στην περίπτωση του ΣΥΡΙΖΑ είδαμε ότι ένας υποψήφιος έστειλε SMS στα μέλη τη μέρα της ψηφοφορίας. Αρα, κάποιος του έδωσε πρόσβαση στα στοιχεία! Ενώ όσοι ψήφισαν στις εκλογές της ΝΔ ή του ΠΑΣΟΚ δέχτηκαν επίσης SMS από υποψήφιους βουλευτές στην προεκλογική περίοδο χωρίς προφανώς να έχουν δώσει συναίνεση για χρήση των στοιχείων τους! Ολο αυτό είναι προσβλητικό για τους πολίτες που βλέπουν πως τους θυμούνται μόνο την κρίσιμη ώρα των εκλογών χωρίς να διστάζουν να παραβιάζουν την υποχρέωση προστασίας των προσωπικών δεδομένων τους.

Αντίθετα, κανείς δεν ασχολείται μαζί τους όταν πρόκειται να ληφθούν αποφάσεις (για τις οποίες θα μπορούσαν, έστω συμβουλευτικά να εκφράσουν άποψη). Εχοντας εξασφαλίσει τη συναίνεσή τους, γιατί να μη στέλνουν ένα newsletter στους πολίτες μία φορά τον μήνα με πληροφόρηση για τις θέσεις του κόμματος σε καυτά ζητήματα; Γιατί να μη ζητάνε ιδέες και προτάσεις με μια οργανωμένη διαδικασία;

Στην ψηφιακή εποχή μας θα μπορούσαν πράγματι να γίνουν πολλά και πολύ εύκολα για να ενθαρρυνθεί η συμμετοχή των πολιτών. Αλλά θα πρέπει βέβαια να θέλουν οι ηγεσίες να συνομιλούν με τον κόσμο και όχι να θεωρούν ότι αρκεί να λάβουν μια λευκή επιταγή μία φορά και μετά να αγνοούν αυτούς που τους την έδωσαν.

Ο Χάρης Γούλιος είναι επικοινωνιολόγος – διευθυντής Marketing του MEGA