Ο Παναθηναϊκός και η μέρα της μαρμότας

Με 12 αγωνιστικές για το φινάλε της πιο συναρπαστικής Ευρωλίγκας όλων των εποχών ο Παναθηναϊκός απέχει μόνο 4 νίκες από την οκτάδα των πλέι οφ αλλά αλήθεια ποιος φίλος του (ακόμα και ο πιο αισιόδοξος) πιστεύει ότι μπορεί καν να πλησιάσει την πρόκριση;

Αν γινόταν κάποιο γκάλοπ τα ποσοστά στην απάντηση θα θύμιζαν δημοσκοπήσεις σε δικτατορικά καθεστώτα και κακά τα ψέματα οι Πράσινοι συμμετέχουν πλέον από υποχρέωση στην κορυφαία διοργάνωση περιμένοντας να τελειώσει το μαρτύριο και ήδη έχουν στοχεύσει την πρώτη ημερομηνία της χρονιάς (18 Φεβρουαρίου).

Εκεί  που θα παίξουν εκτός συνταρακτικού απροόπτου στον ημιτελικό κυπέλλου στο Ηράκλειο, Παναθηναϊκός-Ολυμπιακός.

Ναι αυτή τη στιγμή οι Πράσινοι έχουν τύχη μόνο σε νοκ άουτ αγώνα κόντρα στον υπερηχητικό αντίπαλό τους. Οπως τον νίκησε η Βιλερμπάν επιστρέφοντας από το -21 ή η Βαλένθια και ο Ερυθρός Αστέρας στο ΣΕΦ, αλλά και οι τρεις αυτές ομάδες είναι αρκετά πίσω του στη βαθμολογία.

Το ένα ματς λοιπόν μπορεί να στοχεύει στην παρούσα φάση ο Παναθηναϊκός ελπίζοντας στο φινάλε της σεζόν όπου θα κρίνεται και ο πιο σοβαρός τίτλος (πρωτάθλημα) να έχει βελτιωθεί με τις προσθήκες και να δει τότε πως θα είναι και οι δύο ομάδες καθώς παίζουν ρόλο πολλά μέχρι το καλοκαίρι και το πως μπορεί να έχουν αλλάξει κάποια πράγματα ακόμα και από εξωγενείς παράγοντες.

Χθες στη Μαδρίτη οι Πράσινοι μας είχαν προετοιμάσει – με τις δηλώσεις τους – ότι θα μπουν αποφασιστικά από το πρώτο λεπτό και θα επιχειρήσουν να είναι ανταγωνιστικοί απέναντι στη Βασίλισσα της Ευρώπης βάζοντάς της δύσκολα.

Από την αρχή χάος

Το ταμπλό στο WiZink Center έγραφε όμως 15-2 ήδη από το πρώτο πεντάλεπτο και όλα τα σχέδια του Ντέγιαν Ράντονιτς πήγαν στα… σκουπίδια.

Με το Μαυροβούβιο τεχνικό ως άλλο Μπίλ Μάρεϊ στη μέρα της μαρμότας να ξαναζεί μια από τα ίδια εκτός έδρας και απλά να περιμένει να τελειώσει ένα ακόμα διαδικαστικό παιχνίδι ευχόμενος απλά να μην ξεφύγει η διαφορά στα επίπεδα που είχε γίνει στο Βερολίνο με την Αλμπα για παράδειγμα και να μένει…ευχαριστημένος που η Ρεάλ κατέβασε ταχύτητα και τον νίκησε μόνο με 15 !

Δεν μπορούμε να γνωρίζουμε πως νιώθει ο ίδιος ο κόουτς Ράντονιτς από αυτή την εικόνα της ομάδας του ή αν πιστεύει ότι θα βρει πολλούς αφελείς αντιπάλους (όπως η Ζαλγκιρις την οποια ο Παναθηναϊκός έχει νικήσει εντός και εκτός έδρας) και με σοβαρές απουσίες ώστε να κάνει τις νίκες που χρειάζεται για να πάρει την πρόκριση.

Κακά τα ψέματα οι Πράσινοι αν και με διπλάσιο (και βάλε) μπάτζετ από ότι τα δύο τελευταία χρόνια αλλά και πολύ καλύτερο υλικό, θυμίζουν στην Ευρωλίγκα μια μικρομεσαία ομάδα σε ένα πρωτάθλημα όπου έχει γλιτώσει τον υποβιβασμό δεν έχει φιλοδοξίες (αλλά και τα φόντα) να διεκδικήσει έστω την έξοδο στην Ευρώπη και περιμένει το φινάλε της σεζόν.

Είναι δεδομένο ότι θα υπάρξει πανστρατιά από όλους στο σύλλογο για το κύπελλο αλλά είναι άγνωστο το ποιες και πόσες από τις παιδικές ασθένειες (πεταμένα ημίχρονο, άμυνα με τα μάτια, αργές επιστροφές, τραγικά ποσοστά, έλλειψη συνεργασίας και τόσα άλλα) που παρουσιάζει ο Παναθηναϊκός μπορούν αν όχι να διορθωθούν τουλάχιστον να κρυφτούν μέσα σε δύο εβδομάδες. Το να κλωνοποιήσει τον ΛΙ 11 φορές για να παίζει με μια δωδεκάδα παικτών τύπου Λι είναι αδύνατον, άρα ο Ράντονιτς ή ο αντικαταστάτης του πρέπει άμεσα να βρουν λύσεις για να μην πάνε μόνο με κλεφτοπόλεμο κόντρα στον Ολυμπιακό που ήδη έχει φτάσει το σερί του απέναντί στους Πράσινους στο 10-0.