Το κατοστάρικο

Είναι πάντως να απορείς ή και να τρελαίνεσαι με το κατοστάρικο.

Το παρακολουθώ στο ευρύτερο περιβάλλον μου. Αυτό το διοικητικό πρόστιμο οδήγησε μια οικογενειακή φίλη – ας την πούμε Μαρία – στο φαρμακείο της γειτονιάς για να κλείσει πρώτο ραντεβού εμβολιασμού. Το ίδιο έκαναν, κατά τους κυβερνητικούς, περίπου 50.000 πολίτες 60+ ετών μέσα σε μόνο τρία 24ωρα την περασμένη εβδομάδα.

Η Μαρία (και οι υπόλοιποι, προφανώς) είχε στηλώσει τα ποδάρια εδώ και 10-11 μήνες, αρνούμενη με σθένος την «Ελευθερία». Οχι τόσο λόγω φόβου για παρενέργειες, ούτε γιατί δεν πίστευε ότι υπάρχει εκεί έξω ένας ιός. Αλλά κυρίως επειδή «οι δικές μου πληροφορίες άλλα λένε για το τι είναι και τι κάνει στην πραγματικότητα αυτό το μαραφέτι…» και γιατί «πού ξέρουμε», όπως υποστήριζε ότι «μας λένε αλήθεια όταν δίνουν τόσο πολλούς νεκρούς από κορωνοϊό;» και «καλά τα λένε για την κυβέρνηση ότι έχει χάσει την μπάλα».

Η απροστάτευτη στην πανδημία για σχεδόν έναν χρόνο 68χρονη μητέρα τριών ενήλικων παιδιών (τα οποία είχαν ίδιες «πληροφορίες») προτίμησε πιο εύκολα την απομόνωση από τους στενούς φίλους της, οι οποίοι την είχαν προειδοποιήσει ευθέως ότι «ανεμβολίαστη δεν θα σε βλέπουμε», από το να επιλέξει κάποια στιγμή το «μαραφέτι». Είχε κυριευτεί από… οριζόντια δυσπιστία, χωρίς ποτέ στο παρελθόν να έχει δώσει ενδείξεις ότι μπορεί τόσο εύκολα να μεταπηδήσει στο μέτωπο του παραλογισμού.

Η Μαρία, λοιπόν, τα ξέχασε όλα μπροστά σε ένα πρόστιμο. Και στις επόμενες μέρες θα σηκώσει το μανίκι. Δεν έχει τόσα ώστε να μην τη νοιάζουν τα 100 ευρώ τον μήνα, ούτε τόσο λίγα ώστε να μην αντέχει να της παίρνει η ΑΑΔΕ τα 3+ ευρώ ημερησίως. Τόλμησα να τη ρωτήσω γιατί επέλεξε τώρα να τα ξεχάσει όλα. Δεν βγήκε άκρη. Θέλησε να δείξει ότι επιμένει στις θέσεις της και ότι, όχι, δεν τις εγκατέλειψε άρον άρον, ότι εξαναγκάζεται γιατί «δεν θα τους χαρίζω και 100 ευρώ από πάνω» και ότι «όλοι στην αντιπολίτευση παλαβοί είναι και αντιδρούν;».