Χίος-Αίτημα Συλλόγου ΑΜΕΑ προς Δημοτική Αρχή

Θέμα έχει προκύψει μεταξύ του Συλλόγου ΑΜΕΑ της Χίου και της Δημοτικής Αρχής  με αφορμή το σύστημα πρόσβασης των ΑΜΕΑ στη θάλασσα που κρίνεται ως το καταλληλότερο. Διαβάζουμε στην ανακοίνωση του συλλόγου:

«Η πρόσφατη παρουσίαση τεσσάρων mobi chair από τη Δημοτική αρχή Χίου, αν και θετική, αποτελεί βήμα πίσω σε σχέση με την υπόσχεση για την τοποθέτηση νέων sea track στο νησί.

Φαίνεται και πάλι όμως ότι η επιλογή αυτή εδράζεται στην εξοικονόμηση χρημάτων αφού τα mobi chair είναι φθηνότερα από τα καταλληλότερα sea track. Το ζητούμενο όμως είναι αυτό που δίνει πραγματική ανάσα στις διάφορες ευπαθείς ομάδες.

Είναι γνωστό ότι ουσιαστική αυτονομία σε ΑμεΑ και άτομα με κινητικά προβλήματα, αποτελεί η τεχνολογία των sea track. Αλλιώς, κατά κανόνα στη χρήση Mobi Chair, χρειάζεται συνοδός όχι μόνο για να σπρώξει το mobi chair μέχρι τη θάλασσα αλλά και για να επιβλέπει μέσα στη θάλασσα ώστε να μην παρασυρθεί αυτός που το χρησιμοποιεί.

Η τοποθέτηση sea track, πέρα του μοναδικού που βρίσκεται στη Δασκαλόπετρα, αποτελούσε υπόσχεση από την προηγούμενη δημοτική αρχή. Όσοι κάνουν χρήση του sea track γνωρίζουν καλά ότι μπορούν να φθάσουν σε αυτό με αμαξίδιο και να κολυμπήσουν αυτόνομα. Κάτι τέτοιο θα είναι σχεδόν αδύνατο με τα mobi chair τα οποία κατά κύριο λόγο ωφελούν μορφές αναπηρίας με σχεδόν ολική αδυναμία κίνησης.

Διεκδικούμε με ευθύνη του Δήμου την πρόσληψη προσωπικού  – συνοδών στις παραλίες που θα τοποθετηθούν mobi chair. Διεκδικούμε την τοποθέτηση νέων sea track με ευθύνη του Δήμου και του κράτους όπου θα εξασφαλίζεται η σωστή συντήρησή τους».

Ειδικοί δεν είμαστε, αλλά από μια σύντομη έρευνα σχετικά με τα συστήματα, περισσότερο αυτόνομο δείχνει το προτιμητέο του Συλλόγου. Όντως, το άτομο ΑΜΕΑ μπορεί να πάει στη παραλία και χωρίς να απαιτηθεί η βοήθεια κανενός να εισέλθει στη θάλασσα. Αρκεί φυσικά η συγκεκριμένη πλαζ να έχει δημιουργήσει τις κατάλληλες υποδομές ώστε να φτάσει το άτομο με κινητικά προβλήματα στο σημείο «επιβίβασης» του ώστε να μπει στο νερό.

Είναι επίσης αυτονόητο, πως κάθε δημοτική αρχή οφείλει να έχει τις ανάγκες των ατόμων ΑΜΕΑ ως απόλυτη προτεραιότητα. Ο τρόπος που ο καθένας συμπεριφέρεται σε ευπαθείς ομάδες πληθυσμού φανερώνει και τον χαρακτήρα του. Από τον πολίτη μέχρι τον θεσμικό εκπρόσωπο. Τα τελευταία χρόνια σε κάποιους δήμους -όπως και στη Χίο- οι Αρχές, άλλες περισσότερο και άλλες λιγότερο – έχουν πράγματι αφιερώσει πολύ χρόνο και έχουν διαθέσει και αρκετούς πόρους ώστε να διευκολύνουν τις ζωές των συμπολιτών τους που έχουν κινητικά προβλήματα.  Είναι υποχρέωση και καθήκον και όχι ευκαιρία για τίτλους και παράσημα.

Κάτι τελευταίο. Ο καταλληλότερος μηχανισμός πρόσβασης στη θάλασσα που θα επιλεχθεί ας είναι αποτέλεσμα διαβούλευσης με τους καθήλην αρμόδιους. Δηλαδή τους ίδιους τους χρήστες. Αν τα άτομα ΑΜΕΑ πουν πως ο τάδε μηχανισμός τους διευκολύνει περισσότερο και υπάρχουν και τα ανάλογα χρήματα για να αγοραστεί, τότε όποια άλλη συζήτηση είναι άσκοπη.

Κινητικά προβλήματα και θάλασσα