Christy Lee Rogers : Η φωτογράφος που «ταράζει» τα νερά στην τέχνη της υποβρύχιας φωτογραφίας

«Βυθίζοντας» τα θέματα της στα σκοτεινά νερά, η γεννημένη στη Χαβάη φωτογράφος  Christy Lee Rogers δημιουργεί εικόνες που εξερευνούν την ανθρώπινη κίνηση στο υδάτινο περιβάλλον.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Christy Lee Rogers (@christyleerogers)

Η πιο πρόσφατη υποβρύχια σειρά της διαθέτει αλληλένδετες φιγούρες που περιβάλλονται από μακρά, στροβιλισμένα υφάσματα που συχνά καλύπτουν μέρη του σώματος και των προσώπων τους καθώς επιπλέουν με τεντωμένα άκρα. Παρόμοια με την προηγούμενη δουλειά της, η φωτογράφος συνεχίζει να «ταράζει» τα νερά, δίνοντας στις λήψεις της μια ξεχωριστή οπτική, καθώς κάθε φωτογραφία θυμίζει μπαρόκ πίνακα.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Christy Lee Rogers (@christyleerogers)

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Christy Lee Rogers (@christyleerogers)

Υποβρύχιο… μπαρόκ!

Συγκεκριμένα, η σειρά υποβρύχιων λήψεων «Muses» δανείζεται χαρακτηριστικά από τους μεγάλους δασκάλους του μπαρόκ, συμπεριλαμβανομένων των αντιθέσεων του Caravaggio ανάμεσα στο φως και τη σκιά, την εστίαση της Gentileschi στην κίνηση και την πλούσια χρωματική παλέτα του Rubens. Σε αντίθεση με το έργο αυτών των καλλιτεχνών, ωστόσο, οι σκηνές της Rogers δεν πραγματοποιούνται σε πολυτελείς εσωτερικούς χώρους ή μυθολογικά τοπία. Αντ’ αυτού, είναι «τοποθετημένα» κάτω από το νερό.

«Νομίζω ότι αυτό που κάνω διαφορετικά από τους περισσότερους υποβρύχιους φωτογράφους είναι ότι φωτογραφίζω πάνω από το νερό και χρησιμοποιώ τη διάθλαση των φώτων», δήλωσε στο CNN η φωτογράφος και σκηνοθέτης με έδρα το Νάσβιλ.

Δείτε αυτή τη δημοσίευση στο Instagram.

Η δημοσίευση κοινοποιήθηκε από το χρήστη Christy Lee Rogers (@christyleerogers)

Η Rogers χρειάστηκε περισσότερα από 15 χρόνια για να αναπτύξει την τεχνική της, κερδίζοντας πολλές διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένου του Sony World Photography Award for Open Photographer of the Year το 2019. Η «αλλόκοτη» ποιότητα της δουλειάς της προέρχεται από συνεχή πειραματισμό.