Η αβέβαιη επόμενη ημέρα των ΗΠΑ, μετά τη συντριβή του Ντόναλντ Τραμπ

Η πανηγυρική συντριβή, στις προεδρικές εκλογές των ΗΠΑ, του ανεκδιήγητου Ντόναλντ Τραμπ, ας ευχηθούμε να σημάνει την ανάνηψη μεγάλου Τμήματος του αμερικανικού Εκλογικού Σώματος, από τις αυταπάτες και το τραμπούκικο δόγμα «αυθαιρετώ, δέρνω, σκοτώνω και λογαριασμό δε δίνω».

Το πέρασμα του χυδαίου κατασκευαστή ουρανοξυστών στο Μανχάταν, από τον Λευκό Οίκο, ήδη έχει καταγραφεί στην Ιστορία των ΗΠΑ, ως η χειρότερη βεβήλωση των δημοκρατικών ιδεωδών, για τα οποία χύθηκαν κρουνοί αίματος, στον αμερικανικό Εμφύλιο Πόλεμο (12 Απριλίου 1861-13 Μαΐου 1865).

Αλλά δεν ήταν ο μόνος πρόεδρος των ΗΠΑ, που διέσυρε τις θετικές πλευρές της πολιτικής της ιστορίας των Ηνωμένων Πολιτειών. Το δίδυμο πατήρ και υιός Τζωρτζ Μπους πολλά μας θυμίζει, με τα νεοαποικιακά πλέγματα, και τα λουτρά αίματος από τους αμερικανούς πεζοναύτες στο Ιράκ. Μαζί φυσικά με τον εθνολογικά, πρωτοεξάδελφο τους, τον βρεττανό Τόνυ Μπλερ, που θα’ πρεπε να’ ναι κι αυτός υπόλογος για εγκλήματα πολέμου, στην ίδια αυτή την πλούσια σε πετρέλαια χώρα, αλλά στόχο καταστροφών και ανίερης εκμετάλλευσης, από τους μοντέρνους νεοαποικιστές-«σταυροφόρους»;

Κακά τα ψέμματα. Ακόμη και σε περιόδους διακυβέρνησης των ΗΠΑ από τους Δημοκρατικούς, κορυφαίες προσωπικότητες, όπως η οικογένεια των δολοφονημένων Κέννεντυ από τις συντηρητικές Μαφίες των ΗΠΑ, ακόμη και στην περίοδο του εξίσου δημοφιλούς Μπάρακ Ομπάμα, σχεδόν σε όλες τις πολιτικές κυβερνητικές περιόδους του προοδευτικού δημοκρατικού μετώπου, δεν κατέστη δυνατό ν’ αποτραπούν και να σβήσουν για πάντα τα μελανά στίγματα, όπως:

–       Το κολαστήριο του Γουαντάναμο, στην καρδιά της Κούβας.

–       Το επίσημο παρακράτος της ανοιχτής εμπορίας όπλων, για όλους τους πολίτες σε πολλές πολιτείες των ΗΠΑ. Με τα φριχτά επακόλουθα των καθημερινών δολοφονιών, με θύματα, τις περισσότερες φορές, ανήλικους μαθητές πρωτοβάθμιων και δευτεροβάθμιων σχολείων.

–       Το προστατευόμενο από τα τοπικά ρατσιστικά λόμπυ αστυνομικών, που αναίτια κακοποιούν και εν ψυχρώ σκοτώνουν, «ισότιμους», κατά το αμερικανικό Σύνταγμα, αφροαμερικανούς ή άλλους αλόφυλους πολίτες των ΗΠΑ.

–       Η ισοπέδωση του Συστήματος Υγείας, όπως αυτή επιβεβαιώνεται και από τη σημερινή αναποτελεσματική δραματική εξάπλωση του Covid-19, στις ΗΠΑ.

–       Οι περισσότεροι από 500.000 άστεγοι πολίτες (το ¼ του συνόλου παιδιά), που ζουν υπό συνθήκες κυνηγημένης προσφυγιάς στις ΗΠΑ. Φυσικά, σύμφωνα με επίσημα στατιστικά στοιχεία, στις πολιτείες της Φλόριντας του Τέξας της Τζώρτζιας, του Νιού Τζέρσεϊ και του Μίσιγκαν, σημειώνεται η σημαντικότερη μείωση των αστέγων.

–       Η μη συμμόρφωση στα διεθνή πρωτόκολλα για τον δραστικό περιορισμό της οικολογικής καταστροφής, από την αδιάκοπη χρήση των μη ανανεώσιμων πηγών ενέργειας (υδρογονάνθρακες κ.α).

Στις φυλακές του Γουαντάναμο κρατούνται 40 τζιχαντιστές του
ISIS που φυλάσσονται από 1.800 αμερικανούς στρατιώτες, ήτοι αναλογία
45 στρατιώτες ανά ένα κρατούμενο. Συνολικό ετήσιο κόστος λειτουργίας
των φυλακών 540 εκ. δολλάρια. Δηλαδή το ετήσιο κόστος κράτησης για
κάθε φυλακισμένο είναι 13 εκ. δολλάρια!

–       Η με τη σιωπηρή ανοχή του αμερικανικού Πενταγώνου μετατροπή του ΝΑΤΟ, από Βορειοατλαντικό Αμυντικό Σύμφωνο, άλλοτε σε κατακτητικό εκστρατευτικό σώμα, στη μακρινή Κεντρική Ασία (Αφγανιστάν) και άλλοτε σε παράγοντα υπόθαλψης του αρχιταραξία της ανατολικής Μεσογείου, ο οποίος ονομάζεται Ερντογάν.

Στον αντίποδα αυτών των παραπάνω ενδεικτικών παραβιάσεων και συγκεκριμένα σε θεμελιώδεις κανόνες της δημοκρατικής διακυβέρνησης, θα ήταν δεοντολογικά ανεπίτρεπτο να μην εξάρει κανείς και τις προόδους των ΗΠΑ, στους τομείς της επιστημονικής έρευνας και τεχνολογίας, αλλά και στο πολυπολιτισμικό σύστημα, που ισχύει για το μωσαϊκό των εθνοτήτων, στην αμερικανική κοινωνία. Το από παράδοση σημαντικό αυτό σύστημα δοκιμάστηκε βάναυσα από την απόκοσμη συμπεριφορά του Ντόναλτν Τραμπ…

Στον ίδιο αυτό αντίποδα, κυρίαρχη θέση διατηρεί και ευεργετικό υπέρ της Δημοκρατίας ρόλο στις ΗΠΑ διαδραματίζει ανέκαθεν ο Τύπος και τα άλλα ΜΜΕ, με κορυφαία παραδείγματα αδέσμευτης και φιλολαϊκής ενημέρωσης το Γουότεργεϊτ (Ιούνιος 1972) και τη διακοπή στη μετάδοση από τα τηλεοπτικά δίκτυα του οχετού των ύβρεων του Τραμπ εναντίον των πολιτικών του αντιπάλων μόλις πριν από λίγα 24ωρα.

Υποδειγματικός άνθρωπος του μέτρου, της ανεξικακίας, της ισονομίας και ισοπολιτείας, ο προοδευτικών τάσεων κεντρώος πολιτικός Τζο Μπάιντεν καλείται εκ των πραγμάτων να υλοποιήσει τις προτεραιότητες για:

–       Την αντιμετώπιση του κορωνοϊού και της κλιματικής αλλαγής.

–       Την εξάλειψη του συστημικού ρατσισμού.

–       Την οικονομική σταθερότητα και ανάπτυξη.

–       Την ισονομία και ισοπολιτεία μεταξύ των πολιτών, αδιακρίτως φυλής ή θρησκείας.

Οι ΗΠΑ και ο άλλος «Νέος Κόσμος»

Οι ΗΠΑ ήταν ο πρώτος αποδέκτης των πολυπληθέστερων μεταναστευτικών ρευμάτων. Με τα μπράτσα, αλλά και τον νου των μεταναστών θεμελιώθηκε το λεγόμενο «αμερικανικό θαύμα» που εξελίχθηκε σε πόλο έλξης ενός συνήθως απατηλού “american dream”.

Όμως αυτά δεν ήταν αρκετά για ν’ αναδείξουν, σε όλες τις εποχές τις ΗΠΑ, σε υπόδειγμα ακλόνητης συνεχούς και ακριβοδίκαιης Δημοκρατίας, γιατί εμφιλοχώρησαν στην αμερικανική κοινωνία τα μελανά στίγματα, που ήδη προαναφέραμε στην αρχή αυτού του σημειώματος.

Αυτά ακριβώς τα στίγματα πρέπει, χωρίς υπαναχωρήσεις να εξαλείψει ο φέρελπις νέος Πρόεδρος των ΗΠΑ. Διαφορετικά με τις επικίνδυνες παλινωδίες οι ΗΠΑ θα επιστρέψουν στον αρξάμενο ήδη κατήφορο της πολλαπλής παρακμής. Έτσι, θα διαλυθεί το αρχικό όραμα του «Νέου Κόσμου» με τα πρώτα μεταναστευτικά ρεύματα.

Ευτυχώς, και αυτό δεν πρέπει να το λησμονήσουν όσοι έχουν ιστορική μνήμη και με τις γνώσεις τους έχουν θεμελιώσει ιστορική συνείδηση, ευτυχώς λοιπόν, στον ευρύτερο «Νέο Κόσμο» συγκαταλέγονται δύο υποδειγματικές χώρες και μία ήπειρος με ελάχιστα αρνητικά στίγματα.

Η οπλοκατοχή και οπλοχρησία είναι συνηθέστατη σε νεαρές
ηλικίες στις ΗΠΑ. Πολλοί από αυτούς τους οπλοφορούντες νεαρούς
σκορπούν το θάνατο σε μαθητές και μαθήτριες λυκείων

Μιλάμε ευθέως για τον Καναδά, τη Νέα Ζηλανδία και την Αυστραλία, που έχουν απορροφήσει εξίσου μεγάλα μεταναστευτικά ρεύματα.

Ο Καναδάς απέχει, στο νότιο τμήμα του, μία αναπνοή από τις ΗΠΑ, που κυβερνώνται από καταφανώς υποδεέστερο πολιτικό σύστημα.

Η Αυστραλία με τη Νέα Ζηλανδία μολονότι απέχουν αρκετές χιλιάδες μίλια από τις ΗΠΑ, μέσα στον Ειρηνικό, δεν έχουν να ζηλέψουν τίποτε από το αμερικανικό πολιτικό σύστημα.

Το τέλος των τρελών «πλανηταρχών»

Οι τρεις αυτές χώρες του «Νέου Κόσμου» με διεθνή αναπτυξιακή και πολιτισμική ακτινοβολία δεν απασχόλησαν ούτε απασχολούν με αναταραχές και παράνομες επεμβάσεις τον πλανήτη μας. Ούτε εκδήλωσαν την παραμικρότερη διάθεση, για ηγεμονικούς ρόλους με βίαια και απάνθρωπα μέσα. Είναι υποδείγματα δημοκρατικών θεσμών και ειρηνικής συνύπαρξης με τον άλλο κόσμο.

Είναι χώρες πρόνοιας και δικαίου και σε κρίσιμες ψηφοφορίες στον ΟΗΕ και άλλους Οργανισμούς, τάσσονται υπέρ των αδικημένων και καταψηφίζουν συνήθως τους αδικούντες.

Θ’ αναρωτηθούν οι αναγνώστες αυτού του κειμένου, γιατί αντιδιαστέλλω τις ΗΠΑ από τον Καναδά, την Αυστραλία και τη Νέα Ζηλανδία. Απλούστατα διότι, κατά το κοινώς λεγόμενο, «έχει περάσει η μπογιά» δηλαδή το αυταρχικό κλέος μιας σειράς αμερικανών προέδρων εμφανώς υπερσυντηρητικών και ιμπεριαλιστών, που ταλαιπώρησαν και ταλαιπωρούν την ανθρωπότητα, άλλοτε με αιματηρές και καταστροφικές εισβολές και άλλοτε με ολέθρια διατάραξη της παγκόσμιας ισορροπίας. Και όλα αυτά, εν ονόματι μιας παράφρονος κοσμοκρατορίας.

Όλα αυτά τα παρανοϊκά συμπυκνώνονται στην επωνυμία των αλαζόνων υποψηφίων κοσμοκρατόρων, ως… «πλανηταρχών»!

Με λίγα λόγια: Η λέξη «πλανητάρχης», που με περισσή ανοησία χρησιμοποιείται στα ημέτερα ραδιο-τηλεοπτικά ενημερωτικά προγράμματα, πρέπει να εκλείψει μια για πάντα. Διότι είναι δείγμα αθεράπευτης εθελοδουλείας, αναξιοπρέπειας αλλά και χαμηλής και ανεπαρκούς πολιτικής αγωγής.