Πανελλαδικές εξετάσεις: 40 χρόνια τα ίδια

Επί 40 χρόνια μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων των πανελλαδικών εξετάσεων γίνονται δραματικές συζητήσεις για τα ανίκανα παιδιά τα οποία πέρασαν σε κάποιες Σχολές «γράφοντας λευκή κόλλα», αλλά κατ’ ουσία τίποτε δεν αλλάζει και τα φροντιστήρια ή τα ιδιαίτερα των καθηγητών (με τα μαύρα λεφτά) εξακολουθούν να αποτελούν ένα δομικό στοιχείο αυτής της διαδικασίας!

Μέσα στο πλαίσιο τούτο θα ήθελα σύντομα να ανιχνεύσω ποιοι παράγοντες συνέβαλαν εφέτος στην πλήρη αποτυχία αυτού του συστήματος (όπου πολλοί υποψήφιοι πέρασαν γράφοντας κάτω από τη βάση του 10).

1. «Τα παιδιά» και η πανδημία: Η υπαρξιακή καραντίνα, η οποία επιβλήθηκε λόγω της πανδημίας, και ο διαδικτυακός τρόπος με τον οποίο έγιναν τα μαθήματα στα φροντιστήρια είναι σίγουρο ότι επηρέασαν την απόδοση των παιδιών. Είναι ενδεχόμενο βεβαίως να είχαμε να κάνουμε και με μια «φουρνιά υποψηφίων» με χαμηλή δυναμική.

2. Εισαγωγή με απόδοση κάτω από τη βάση. Ωστόσο ποιος φταίει ειλικρινά για το ότι πολλά παιδιά πέρασαν – γράφοντας κάτω από τη βάση – σε Σχολές οι οποίες ιδρύθηκαν από τις εκάστοτε κυβερνήσεις με τροπολογίες της «νύκτας και της ντροπής» και χωρίς να υπάρχει κανένας σοβαρός εκπαιδευτικός προγραμματισμός;

Ως κλασικό παράδειγμα αναφέρεται το Τμήμα Δασολογίας και Διαχείρισης Φυσικού Περιβάλλοντος που ιδρύθηκε με τον Ν. 4589/ 2019 (επί ΣΥΡΙΖΑ) με έδρα το Καρπενήσι και όπου οι υποψήφιοι πέρασαν με βάση εισαγωγής τα 625 μόρια!

Ομως ειλικρινά υπήρχε κάποια σοβαρή ανάγκη για να ιδρυθεί ένα τέτοιο Τμήμα σε μία χώρα η οποία έχει ήδη παρά πολλούς γεωπόνους; Προφανώς όχι!

Επομένως η ίδρυση πανεπιστημιακών Τμημάτων «στα κουτουρού», επειδή ενδεχόμενα το ζητάνε οι δήμαρχοι και οι κοινοτάρχες (ή για να εξυπηρετηθούν κάποια «βουλευτικά ρουσφέτια») είναι ένα εθνικό έγκλημα!

Και τούτο γιατί οι φοιτητές είναι «γνωστικά υποκείμενα» και όχι «καταναλωτές κρέατος» και οι πανεπιστημιακές Σχολές ιδρύονται, αφού εκτιμηθούν οι γνωστικές ανάγκες μιας χώρας και αφού συνυπολογιστεί και η δυναμική της αγοράς εργασίας!

Και για να είμαστε ακριβοδίκαιοι, η ανωτέρω φάμπρικα της ίδρυσης «Σχολών λόγω ρουσφετιών» είχε ξεκινήσει από τη δεκαετία του 1980 επί ΠΑΣΟΚ και συνεχίστηκε μέχρι των ημερών μας, όπου ο πρώην πρωθυπουργός κ. Τσίπρας ήθελε να ιδρυθεί και τέταρτη Νομική Σχολή σε μια χώρα εντός της οποίας το 70% των δικηγόρων «φυτοζωεί» στην κυριολεξία!

Επομένως, ας μη συζητάμε για άλλα ζητήματα όταν συνεχίζεται αυτό το εθνικό έγκλημα!

3. Η βάση του 10. Τέλος, γίνεται πολλή συζήτηση (αλλά κατά τη γνώμη μου «εικονική») για την καθιέρωση της βάσης των 10.000 μορίων , ώστε εάν ένας υποψήφιος δεν την πιάνει, να μην περνάει.

Θα συμφωνούσα απόλυτα να καθιερωθεί μια τέτοια βάση, γιατί οι πανελλαδικές εξετάσεις είναι εκ των πραγμάτων μια ανταγωνιστική διαδικασία και πρέπει να περνάνε στα πανεπιστήμια οι καλύτεροι!

Ωστόσο, εάν είχε εφαρμοστεί η βάση του 10 στις φετινές πανελλαδικές εξετάσεις 20.000 θέσεις θα είχαν μείνει κενές! Θα συναινούσε – άραγε – σε κάτι τέτοιο η ελληνική κοινωνία, αφού τα παιδιά τα οποία δεν θα έπιαναν τη βάση θα έπρεπε να ψάξουν για Σχολές του εξωτερικού (ή κάτι άλλο), γεγονός το οποίο θα επιβάρυνε υπέρμετρα την – ήδη – άθλια οικονομική κατάσταση πολλών ελληνικών νοικοκυριών;

Δυστυχώς για όλα αυτά τα ζητήματα δεν έγινε σοβαρή συζήτηση!

Ο Γρηγόρης Καλφέλης είναι καθηγητής της Νομικής Σχολής στο ΑΠΘ