Περί εθνικής ευαισθησίας και… αναδρομικών

Σήμερα το πρωί, κατά τη διάρκεια ραδιοφωνικής εκπομπής στην οποία ήταν προσκεκλημένος, ο υπουργός Ανάπτυξης και Επενδύσεων, Άδωνις Γεωργιάδης, κληθείς να τοποθετηθεί, μεταξύ πολλών άλλων θεμάτων της επικαιρότητας, στο ζήτημα των τεταμένων ελληνοτουρκικών σχέσεων, έκανε λόγο για μια ελληνική κοινωνία που έχει στραμμένη την προσοχή της στα αναδρομικά και μόνο.

Πιο συγκεκριμένα, όταν του ζητήθηκε να εκφράσει την άποψή του για το εάν είμαστε σε θέση, ως κοινωνία, να αντιμετωπίσουμε ενδεχόμενη απόπειρα του Ερντογάν να αναπτύξει ερευνητική δραστηριότητα σε θαλάσσιες περιοχές που η Ελλάδα θεωρεί δικές της, ο Άδωνις Γεωργιάδης δήλωσε ότι εκείνος βλέπει μια κοινωνία που το μόνο που τη νοιάζει είναι τα αναδρομικά.

Αμέσως μετά έσπευσε μάλιστα να συμπληρώσει ότι δε βλέπει μια κοινωνία που τη νοιάζει να επιβιώσει, αλλά μια κοινωνία που θυμίζει τις τελευταίες μέρες του Βυζαντίου, όταν κάποιοι προειδοποιούσαν ότι έρχονται οι Οθωμανοί και κάποιοι άλλοι έλεγαν τι ωραία που περνούσαν.

Η εν λόγω τοποθέτηση του υπουργού, διατυπωθείσα μάλιστα στην ούτως ή άλλως συναισθηματικά φορτισμένη σημερινή επέτειο της τουρκικής εισβολής στην Κύπρο, υπήρξε κατά την άποψή μου ατυχής για τους ακόλουθους λόγους:

Πρώτον, επειδή κάθε άλλο παρά λίγοι είναι οι Έλληνες εκείνοι που μελετούν την ιστορία, όπως συχνά-πυκνά τους συμβουλεύει ο υπουργός, ενδιαφέρονται ειλικρινώς για τα εθνικά θέματα και συνειδητοποιούν ότι τη θέση της κεμαλικής Τουρκίας που γνωρίζαμε έχει καταλάβει η απειλητική Τουρκία του Ερντογάν.

Δεύτερον, επειδή την κύρια ευθύνη για τη διαμόρφωση υγιούς εθνικής συνείδησης και υψηλού εθνικού φρονήματος φέρει η συντεταγμένη πολιτεία διά των μορφωτικών προτύπων που καλλιεργεί και του εκπαιδευτικού συστήματος που εφαρμόζει.

Τρίτον, επειδή την κύρια ευθύνη για το γεγονός ότι ένα μεγάλο τμήμα της ελληνικής κοινωνίας αγωνιά όντως για το ζήτημα των αναδρομικών φέρει το πολιτικό προσωπικό της χώρας μας, το οποίο, εφαρμόζοντας επί δεκαετίες μια άφρονα οικονομική πολιτική, οδήγησε σταδιακά στην οικονομική συντριβή και εξαθλίωση τους συνταξιούχους και τα μέλη των οικογενειών τους.

Τέταρτον, επειδή η υπόθεση των αναδρομικών έχει γίνει σίριαλ λόγω της πανθομολογούμενης αδυναμίας της εκτελεστικής και της δικαστικής εξουσίας στη χώρα μας να λειτουργήσουν με την απαιτούμενη ταχύτητα.

Και πέμπτον, επειδή ακούγεται μάλλον αλαζονικό το να ψέγει κανείς πενόμενους ή ευρισκόμενους σε οικονομική δυσπραγία συμπολίτες του για ελλιπή πατριωτισμό και μειωμένη εθνική ευαισθησία, τη στιγμή κατά την οποία ο ίδιος δεν αντιμετωπίζει ούτε κατ’ ελάχιστον τέτοιου είδους προβλήματα.