Λογική κι ευαισθησία

Το λέγαμε όταν έκλεισαν τα σύνορα στον Εβρο, το ξαναλέμε σήμερα, μετά τη χθεσινή ομιλία στη Βουλή του Πρωθυπουργού για την πανδημία: με τους πολιτικούς χειρισμούς του, ο Κυριάκος Μητσοτάκης έχει κατακτήσει την ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία στο εγχώριο προσκήνιο. Ταυτόχρονα, με τους χειρισμούς του αλλά και τη γενικότερη στάση του, έχει κερδίσει σε κύρος στη διεθνή σκηνή, αναβαθμίζοντας το κύρος και της χώρας, που είχε πληγεί με διάφορες ανορθόδοξες επιλογές ήδη πριν από την κρίση.

Με το ξέσπασμα της πανδημίας και αφού άρχισαν να κυκλοφορούν τα κακά νέα, οι συνέπειες για τις ζωές των κοινωνιών μας, ο Κυριάκος Μητσοτάκης άκουσε κατά γράμμα τους ειδικούς και επέλεξε να αντιμετωπίσει το πρόβλημα σύμφωνα με τις οδηγίες τους. Με δεδομένη την κατάσταση του εθνικού συστήματος υγείας, η προσπάθεια ανάσχεσης της διάδοσης του ιού ήταν η πιο λογική. Στόχος, η επιβράδυνση διάδοσης της ασθένειας προκειμένου να φτάσει όσο το δυνατόν πιο αργά στα νοσοκομεία, προκειμένου δηλαδή να μην καταρρεύσει το σύστημα της περίθαλψης. Για να πετύχει τον στόχο, έλαβε διαφόρων τύπων μέτρα, μεταξύ των οποίων αστυνομικά (απαγόρευση δηλαδή της απρόσκοπτης κυκλοφορίας των πολιτών στον δημόσιο χώρο) και οικονομικά (ενίσχυση δηλαδή των επιχειρήσεων και πολλών εξ όσων πλήττονται από την ύφεση της οικονομικής δραστηριότητας). Αποδείχτηκε ότι ήταν ο σωστότερος τρόπος.

Ο Πρωθυπουργός έκανε κάτι που δεν ήταν αυτονόητο, και η ελληνική εμπειρία θα μπορούσε να τον έχει αποθαρρύνει. Ζήτησε από έναν απείθαρχο λαό να πειθαρχήσει σε αστυνομικά μέτρα, που δεν θα μπορούσε το κράτος να τα επιβάλλει χωρίς έναν βαθμό συναίνεσης σε αυτά. Εξασφάλισε τη συναίνεση – μάλιστα και σε ιδεολογικές περιοχές που δεν ειναι διατεθειμένες να συναινέσουν σε άλλες πτυχές της πολιτικής του. Με λογική και ευαισθησία.

Στην ομιλία του, χθες, ξεκαθάρισε μερικές ακόμα ιδεολογικές πτυχές της πολιτικής του:

• Επισήμανε ότι κυβερνητικός στόχος δεν ήταν η επιβολή καταστρατήγησης των κανόνων της ελευθερίας και της δημοκρατίας, όπως έχουν θεσμιστεί στο Σύνταγμα και στους νόμους. «Βρίσκομαι εδώ υπηρετώντας και ένα πρόταγμα πολιτικό», είπε ο Πρωθυπουργός φροντίζοντας να πάρει αποστάσεις από χώρες όπως η Ουγγαρία, όπου η κυβέρνηση Ορμπαν έλαβε αυταρχικά ακραία μέτρα. «Ο δικός μας δρόμος είναι αδιαπραγμάτευτος, είναι πάντα ο δρόμος της αλήθειας και της κοινοβουλευτικής δημοκρατίας», τόνισε, ουσιαστικά απαντώντας σε αμφιβολίες, όχι πάντα συνωμοσιολογικού τύπου, κατά πόσον τα περιοριστικά μέτρα που έχουν ληφθεί βρίσκονται στο πλαίσιο των δημοκρατικών κανόνων.
• Επέλεξε να εξάρει την ιδιωτική πρωτοβουλία, ιδίως τη συνεισφορά της ιδιωτικής επιχειρηματικότητας στην ενίσχυση των δημόσιων δομών υγείας. Αναφέρθηκε συνολικά στη λειτουργία, χάρη σε ιδιωτικά κεφάλαια, τουλάχιστον 500 κρεβατιών μονάδων εντατικής θεραπείας και στην προσφορά 900 αναπνευστήρων, καθώς και σπάνιων και ακριβών αναλώσιμων. «Ο,τι δεν είναι κρατικό δεν είναι κακό», σημείωσε.
• Τέλος, δεν έκρυψε τον βασικό κυβερνητικό στόχο, η χώρα να μην καταρρεύσει από την παρατεταμένη ύφεση. Προς τούτο, χρειάζεται η εξασφάλιση της κοινωνικής συνοχής με επιδόματα και διευκολύνσεις στην εργασία και την επιχειρηματικότητα αυτή την περίοδο, προκειμένου σε ορατό χρόνο να επιστρέψουν οι ρυθμοί οικονομικής ανόδου. Είναι ο πιο δύσκολος στόχος, επειδή είναι ο πιο αβέβαιος. Αλλά μήπως δεν ήταν αβέβαιοι οι δύο προηγούμενοι εθνικοί στόχοι – η φύλαξη των κλειστών συνόρων και η επιβράδυνση της εξάπλωσης της πανδημίας;