«Λεύτερα βουνά χωρίς αιολικά»

Οικολογική καταστροφή, έλεγαν χθες και προχθές διάφοροι, ιδίως στο αχανές Διαδίκτυο, αποτιμώντας τα αποτελέσματα της πυρκαγιάς στην Εύβοια. Προφανής η υπερβολή. Καταστροφή, σίγουρα. Αλλά οικολογική; Αν κάθε μεγάλη δασική πυρκαγιά ήταν οικολογική καταστροφή η Εύβοια, που πλήττεται σχεδόν κάθε χρόνο από μεγάλες φωτιές, θα έπρεπε να έχει γίνει άγονος τόπος, κάτι που όπως καλά γνωρίζουμε δεν ισχύει. Και δεν ισχύει επειδή η πυρκαγιά είναι σύμφυτη με τα μεσογειακά οικοσυστήματα, διαμέσου της πυρκαγιάς ανανεώνεται η φύση.

Αλλά τότε γιατί προστίθεται η λέξη οικολογική για να προσδιορίσει την καταστροφή. Επειδή η οικολογία στην Ελλάδα (αλλά όχι μόνο στην Ελλάδα) τείνει να λάβει χιλιαστικά χαρακτηριστικά. Επειδή η οικολογία συχνά προοιωνίζεται επιστημονικοφανώς κακά και καταστροφές ανάλογες εκείνων που στο παρελθόν προοιωνιζόταν μόνο μια θρησκευτικού τύπου μεταφυσική. Και επειδή η τοποθέτησή της απέναντι σε συμφέροντα του βιομηχανικού πλέγματος κινητοποιεί ακτιβιστικές δραστηριότητες, οι οποίες τόσο αρέσουν στην Αριστερά. Για να κατανοηθεί η απήχηση που έχει το brand οικολογία, αρκεί να θυμόμαστε τι είδους κόμματα έχουν δραστηριοποιηθεί στην Ελλάδα στο όνομα της οικολογίας: από αριστερίστικα μέχρι το κόμμα του Βεργή.

Είναι λοιπόν εύλογο, στις παρυφές της σοβαρής οικολογίας (από την οποία και ο πλανήτης προσδοκά, σε συνεργασία με τα κράτη, την ανάσχεση των συνεπειών της κλιματικής αλλαγής) να ευδοκιμούν οπορτουνίστικες οικολογικές ομάδες διαφόρων συμφερόντων. Και στον χιλιαστικό λόγο τους, είναι εύλογο να κολλάνε διάφορες θεωρίες συνωμοσίας, όπως ότι η πυρκαγιά στην Εύβοια μπήκε από εμπρηστές προκειμένου να μπουν στις κορυφογραμμές του καμένου βουνού πυλώνες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας. Ως γνωστόν, ήδη δρέπει δάφνες το κίνημα που εκφράζεται με το γενικό σύνθημα «Λεύτερα βουνά χωρίς αιολικά», σύνθημα που αποτελεί εξέλιξη του παλαιότερου συνθήματος «Λεύτερα νησιά χωρίς αιολικά».

Σε μια χώρα που τρώει συνεχώς πρόστιμα (τα οποία επιβαρύνουν τους καταναλωτές) για τη χρήση του ρυπογόνου λιγνίτη, ο οποίος χρησιμοποιείται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, είναι ευρύτατα διαδεδομένη η πίστη ότι η αιολική ενέργεια είναι κατάρα. Είναι θανάσιμη για τα πουλιά, οδηγεί τους Ελληνες στη μετανάστευση, αλλοιώνει το φυσικό κάλλος των βουνών και των νησιών, βλάπτει και την οικονομία και το περιβάλλον. Πιστεύεται ότι πίσω από κάθε ανεμογεννήτρια βρίσκονται πάντα κάποιοι κακοί, όργανα του καπιταλισμού και των βιομηχάνων, οι οποίοι χτίζουν τις υποδομές της θεωρούμενης αειφόρου ενέργειας σε βάρος των συμφερόντων «του λαού».

Θα περίμενε κανείς αυτή η άρνηση να είναι αριστερής κοπής. Είναι διακομματική. Με πολλά new age χαρακτηριστικά, συγκεντρώνει οπαδούς στους απολίτικους υγιεινιστές αλλά εξίσου και στους αναγνώστες εντύπων και σάιτ τύπου «Ελεύθερη Ωρα». Κάπως έτσι, από τη Μεταπολίτευση έως σήμερα, έχουν υπάρξει τεράστιες αντιδράσεις για το αεροδρόμιο των Σπάτων, τις βιομηχανικές υποδομές τύπου Πεσινέ, το ξενοδοχειακό σύμπλεγμα του Costa Navarino που έδωσε ζωή σε όλη την Πελοπόννησο, ακόμα και το μετρό. Εγινε αντάρτικο στην Κερατέα για τα σκουπίδια, έγιναν διαμαρτυρίες στο Ελληνικό για τα αρχαία, πολλές λαϊκές εξεγέρσεις σε όλη την Ελλάδα για να μη χωροθετηθούν ΧΥΤΑ – ότι οι χωματερές είναι βασική πηγή πρόκλησης πυρκαγιών δεν ενοχλεί τις τοπικές κοινωνίες.

Δεν ενοχλούν τις κοινωνίες τα πλαστικά και σκουπίδια παντού. Τις ενοχλούν όμως τα αιολικά.