Επήρεια, επίδραση και επιρροή (Μέρος Β’)

Κατά δεύτερον, το ουσιαστικό επίδραση έχει σαφώς ευρύτερη σημασία από την επήρεια, καθώς δηλώνει την κάθε είδους (επ)ενέργεια —κατά κανόνα αργή και ανεπαίσθητη— που ασκείται σε πρόσωπα ή πράγματα, καθώς και τις μεταβολές που αυτή επιφέρει στη διαμόρφωση, τη λειτουργία ή τη συμπεριφορά τους.

Τα παραδείγματα που ακολουθούν είναι διαφωτιστικά: «Το θέμα της διάλεξής του είναι η επίδραση του φυσικού περιβάλλοντος και των κλιματικών συνθηκών στη διαμόρφωση της προσωπικότητας ενός ατόμου», «Ο άνθρωπος αυτός ασκεί βλαπτική επίδραση στους γύρω του», «Η θεαματική βελτίωσή του είναι αποτέλεσμα της ευεργετικής επίδρασης που δέχεται από τον καθηγητή του», «Ουδείς γνωρίζει πόσο σοβαρή επίδραση θα έχει η εδαφική αυτή διένεξη στις σχέσεις των δύο χωρών».

Όταν χρησιμοποιείται στον πληθυντικό αριθμό, το ουσιαστικό αυτό δηλώνει ενίοτε την ενέργεια που ασκείται σε ένα συγγραφέα ή σε έναν καλλιτέχνη, καθώς και στο έργο αυτού, από άλλους δημιουργούς ή από άλλα έργα: «Στο έργο του είναι εμφανείς οι επιδράσεις που έχει δεχτεί από συγγραφείς του Μεσοπολέμου», «Η μελέτη του πραγματεύεται τις ποικίλες επιδράσεις της αρχαίας ελληνικής τέχνης στη νεότερη ελληνική αλλά και παγκόσμια τέχνη».

Από ετυμολογικής απόψεως, το ουσιαστικό επίδραση παράγεται από το ελληνιστικό ρήμα επιδρώ, που σημαίνει κάνω επιπλέον: [λόγ. επιδρα- (επιδρώ) -σις > -ση]

Επήρεια, επίδραση και επιρροή (Μέρος Α’)