Γιώργος Κακλίκης: Η ανασύνταξη του ευρωπαϊκού οράματος

Για πρώτη φορά στην ιστορία της Ευρώπης ένας συνασπισμός ετερόκλητων αρνητών της δείχνει να ενισχύεται και να σπρώχνει το μεγάλο ευρωπαϊκό δημιούργημα στο κενό. Αστοχίες, κενά και λάθη των Βρυξελλών έδωσαν ευκαιρίες σε αμφισβητίες σαν τους Φάρατζ, Λεπέν, Σαλβίνι και Ορμπαν, που μέμφονται τους πάντες και τα πάντα, να βρουν δεκτικούς ακροατές.
Οι ευρωεκλογές που πλησιάζουν έχουν πολύ μεγαλύτερη σημασία από αυτήν που φαντάζονται οι περισσότεροι πολίτες της Ευρώπης. Σημαντικός ο ρόλος του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου για το καθένα από τα ευρωπαϊκά κράτη. Ρόλος που ενισχύεται σταδιακά. Και βέβαια, για να μπορούμε να μιλάμε για αναγεννημένη Ευρώπη πρέπει να στείλουμε σε αυτό δημιουργούς προοπτικών. Οχι αρνητές. Ο εθνικιστικός λαϊκισμός είναι επικίνδυνος διότι οδηγεί στην εθνική περιχαράκωση που θα αποτελέσει την αρχή του τέλους του ευρωπαϊκού οράματος. Και δεν είναι καθόλου άστοχη η επισήμανση πως «όποιος δεν ψηφίσει σε αυτές τις ευρωεκλογές δίνει επιπλέον όπλα σε όσους ονειρεύονται την καταστροφή της Ευρώπης».
Ενας ευρωπαίος ηγέτης, με μια σειρά από συγκεκριμένες προτάσεις, έκανε έκκληση για πορεία ανόρθωσης και αναγέννησης της Ευρώπης. Προτάσεις για το κλίμα, τη φορολογία, την ενέργεια, την εξωτερική πολιτική, το Μεταναστευτικό και πολλά άλλα.

Ομως μίλησε και για την άμυνα της Ευρώπης. Μερικοί αντέδρασαν αρνητικά θεωρώντας ότι η Γαλλία επιδιώκει την πρωτοκαθεδρία στην άμυνα και την πώληση αμυντικού υλικού. Ομως, ο κόσμος που δεν βλέπει τον εχθρό για τον οποίο πρέπει η Ευρώπη να προετοιμάζεται, πρέπει να ξέρει πως σε έναν κόσμο όπου τα σαρκοφάγα πληθύνονται, τα χορτοφάγα δεν πρέπει να αισθάνονται ασφαλή. Ας σκεφτούμε πόσο άστοχος ήταν ο ευρωπαϊκός εφησυχασμός σε μια σειρά περιπτώσεων όπως τα πολλαπλά τρομοκρατικά χτυπήματα στην Ευρώπη και τα επακόλουθα των κρίσεων στη Λιβύη και τη Συρία από όπου ξεχύθηκαν μάζες προσφύγων με κατεύθυνση τη Γηραιά Ηπειρο.

Με τη στροφή του αμερικανικού ενδιαφέροντος προς την Απω Ανατολή, με την αρνητική ρητορική του αμερικανού προέδρου έναντι των Ευρωπαίων, με τη Μόσχα να επιστρατεύει ό,τι διαθέτει (προπαγάνδα, Εκκλησία, ηλεκτρονικά μέσα) για να ανακτήσει το αυτοκρατορικό μεγαλείο της, με το Ιράν και την Τουρκία που, θέλοντας να ασκήσουν επιρροή στην Ευρώπη μέσω του πολιτικού Ισλάμ, γίνονται παράγοντες αστάθειας, με την τζιχαντιστική απειλή και πολλά άλλα, η Ευρώπη χρειάζεται δική της άμυνα και κοινή στρατηγική κουλτούρα. Για τη διασφάλιση των εξωτερικών της συνόρων και για την ίδια την αυτονομία της.

Τώρα που πολλά δείχνουν πως η Ευρώπη αρχίζει να μοιάζει με εκείνη του Μεσοπολέμου, η έκκληση Μακρόν είναι μοναδική και δεν πρέπει να περάσει στη λήθη. Ηγέτες και πολίτες της Ευρώπης πρέπει να συνειδητοποιήσουν την ανάγκη που έχει η ΕΕ να ξεπεράσει τα πάθη της και να ανασυνταχθεί. Η ευρωπαϊκή περιπέτεια δεν ξεκίνησε για να γίνει άθυρμα στα χέρια ανερμάτιστων μάγων που απεργάζονται τη μετατροπή της σε ζώνη ελευθέρων συναλλαγών. Ξεκίνησε με το όραμα της ειρήνης και της ευημερίας μιας Ευρώπης που, παράλληλα, θέλει να είναι και ασφαλής και σεβαστή στον υπόλοιπο κόσμο. Οσο κι αν αυτό φαντάζει μακρινό, αξίζει να προσπαθήσουμε να το πετύχουμε. Μην πάνε χαμένες τόσων ετών προσπάθειες και θυσίες. Και η ευκαιρία που έχουμε μπροστά μας.

• Ο Γιώργος Κακλίκης είναι πρέσβης επί τιμή και υποψήφιος ευρωβουλευτής με Το Ποτάμι