Σπέρνουν ανέμους για να θερίσουν θύελλες!

Χωρίς φόβο και πάθος, υποστηρίζω ότι σύντομα θα μετατραπούν σε συλλυπητήρια, τα συγχαρητήρια του Ντόναλντ Τραμπ προς την ανεκδιήγητη μειοδοτική δυάδα Αλ. Τσίπρα-Ζόραν Ζάεφ, για την ερήμην των λαών της Ελλάδας και των Σκοπίων, αλλά και των Εθνικών τους Αντιπροσωπειών, υπογραφή της επαίσχυντης (α)Συμφωνίας των Πρεσπών.

Ο Ντόναλντ Τραμπ, ενεργώντας ως ακρογωνιαίος λίθος του ΝΑΤΟ, εξετάζει τις εσωτερικές και διεθνείς πολιτικές εξελίξεις με το στενόκαρδο λογιστικό πνεύμα ενός επιτυχημένου και δοκιμασμένου business man, όχι στον δύσκολο πολιτικό στίβο, αλλά στις χρηματιστηριακές κωλοτούμπες.

Από επιχειρηματική υπεροψία, ο Πρόεδρος των ΗΠΑ βλέπει τους πάντες όχι ως εθνότητες, με αδιάκοπη πολιτιστική παράδοση χιλιετιών, αλλά ως υπαλλήλους, ως απλά, απρόσωπα νούμερα των επιχειρήσεών του. Και ναι μεν αυτή η αντίληψη ευρίσκει αρκετούς μιμητές του νεοπλουτικού American dream που μετονομάζεται σε κακόγουστο χρήμα.

Αλλά αυτοί ακριβώς οι εκφραστές του «αμερικανικού ονείρου» που παραχαράσσουν τις αρχές ενός κοινωνικά ισορροπημένου Κεϋνσιανικού φιλελευθερισμού, ενώ έχουν υψηλή επίδοση στις χρηματιστηριακές αρένες, τελικά έχουν μηδαμινή σχέση με τις αρχές μιας οικονομικής ανάπτυξης, απόλυτα συνδεδεμένης με την κοινωνική πρόνοια, την αλληλεγγύη και την ισοπολιτεία, τόσο σε  εσωτερική όσο και διεθνοπολιτική κλίμακα.

Αυτόχειρες εθελοντές

Έκρινα απαραίτητο αυτό το ψυχογράφημα του υπερφίαλου Τραμπ, διότι ενεργώντας ως εντολέας του επίσης υπερόπτη εντολοδόχου του και αλαζόνος Γενς Στόλντενμπεργκ (γεν. γραμματέα του ΝΑΤΟ) και οι δύο τους έχουν μετατρέψει το σημερινό ΝΑΤΟ σε στρατολόγο όχι μισθοφόρων αλλά αυτόχειρων εθελοντών μιας «Συμμαχίας». Ενός ΝΑΤΟ, με το ένα ασθενές πόδι στον Ατλαντικό και με το άλλο, το βαρύτερο, στη καρδιά των Βαλκανίων και ολόκληρης της Ευρώπης. Μιας «συμμαχίας» που αντί να περιφρουρεί την άμυνα και την ασφάλεια στον Ευρωατλαντικό χώρο, έχει ήδη καταργήσει τη λειτουργία σε θεσμούς αμιγώς ευρωπαϊκής άμυνας. Και επιπλέον, εξυπηρετεί τον αμερικανικό μιλιταριστικό ιμπεριαλισμό, στρατολογώντας τα νιάτα των πενέστερων λαών της Βαλκανικής για τυχοδιωκτικές επεμβάσεις στο μακρινό Αφγανιστάν, γιατί όχι, αύριο-μεθαύριο και στην απώτερη…Εξωτερική Μογγολία!

Οι επιπόλαιοι υποτακτικοί του ΝΑΤΟ-αμερικανικού Πενταγώνου και του Τζωρτζ Σόρος, πρωθυπουργοί Τσίπρας-Ζάεφ και υπουργοί Εξωτερικών (πρώην Κοτζιάς) και νυν Κατρούγκαλος-Νικόλα Ντιμιτρόφ, δέχτηκαν την (α)Συμφωνία των Πρεσπών συντεταγμένη, μάλλον στο αμερικανικό Πεντάγωνο και με πιστόλι των εντολέων τους στον κρόταφό τους. Χωρίς προς το παρόν να έχουμε επαρκείς ενδείξεις για άλλες συμψηφιστικές αντιπαροχές, κάτω από το τραπέζι…

Η απειλή του ρωσικού veto

Όμως, ή ούτως ή άλλως η (α)Συμφωνία αυτή είναι τύποις και ουσία πολλαπλώς διαβλητή και ακυρώσιμη. Και ήδη η σωρεία των τυπικών παρατυπιών, αλλά και των κατάφωρων παραβιάσεων των διεθνοπολιτικών θεσμών, που χρωματίζουν το επαίσχυντο αυτό «σύμφωνο», είναι στοιχεία αρκετά για να επιβεβαιώσουν και να υλοποιήσουν τη πρόθεση της Μόσχας ν’ ασκήσει veto κατά της «συμφωνίας» των Πρεσπών στο Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, χωρίς βέβαια να αποκλείουμε και ένα ανάλογο veto στην Ε.Ε., κατά της ίδιας «συμφωνίας», από την Βουλγαρική ηγεσία.

Εν αναμονή λοιπόν αυτών των εξελίξεων και αηδιασμένοι από την εθελοδουλεία της εντολοδόχου ελληνο-σκοπιανής τετράδας, δεν μας απομένει παρά να επικαλεστούμε τους στίχους του Ρήγα Φεραίου:

«Ακόμα τούτη η άνοιξη και τούτο το καλοκαίρι, ραγιάδες, ραγιάδες, ακόμα νάρθει ο Μόσκοβος να φέρει το σεφέρι…»