Τράπεζες: Λύση τώρα ή βόμβα στα χέρια του Μητσοτάκη;

Το παιχνίδι της κυβέρνησης με τις τράπεζες έχει αρχίσει να γίνεται απροκάλυπτο και επικίνδυνο.

Με τις προθεσμίες να τρέχουν, το Μέγαρο Μαξίμου και οι οικονομικοί εγκέφαλοι του ΣΥΡΙΖΑ καλούνται σε λίγες ημέρες να πράξουν και να ολοκληρώσουν ό,τι δεν έχουν πράξει τρία και πλέον χρόνια τώρα και αφότου μερικές δεκάδες δισ. από την τελευταία ανακεφαλαιοποίηση πετάχτηκαν επί της ουσίας στα σκουπίδια.

Η κυβέρνηση ΤσιπρΑΝΕΛ επιχείρησε τις τελευταίες ημέρες να διακινήσει ένα δήθεν σχέδιο οριζόντιας προστασίας δανειοληπτών, προκειμένου να παρουσιάσει ένα τάχα φιλολαϊκό πρόγραμμα διαχείρισης κόκκινων δανείων και όλων των συμπαρομαρτούντων.

Τα μηνύματα από τους δανειστές ήταν άμεσα και σαφή. Μέχρι και ο Κλαόυς Ρέγκλινγκ ο οποίος πιθανώς και να ήλπιζε ότι δεν θα χρειαστεί να ξαναμιλήσει για την Ελλάδα προειδοποίησε: αν γίνουν αυτά που σχεδίαζε η κυβέρνηση, η Ελλάδα θα πρέπει να ξεχάσει τις επιστροφές των 750 εκατ. από τα κέρδη των κεντρικών τραπεζών από τα ελληνικά ομόλογα.

Ήδη δε η κυβέρνηση δεν έχει καταδεχθεί να δανειστεί 3,3 δισ. από τον ESM με τα οποία θα μπορούσε να έχει εξαγοράσει παλαιότερο ακριβό χρέος με ευνοϊκούς όρους και προτίμησε να κάνει ότι τάχα δανείζεται από τις αγορές – που δανείστηκε, αλλά εξαιρετικά ακριβά και χωρίς ουσιαστικό λόγο.

Επειτα και από την σύσκεψη κυβέρνησης – τραπεζιτών την Δευτέρα το βράδυ, υποτίθεται ότι δρομολογείται μία λύση, με ορίζοντα το τέλος του μηνός, οπότε και λήγει η ισχύς του νόμου Κατσέλη και απαιτείται ένα νέο πλαίσιο.

Τίποτε δεν βεβαιώνει ότι το σχέδιο αυτό θα υπάρξει, πόσο μάλλον ότι θα είναι επαρκές για μια επαρκή και οριστική λύση του προβλήματος των τραπεζών.

Η υποψία ότι η κυβέρνηση Τσίπρα δεν θα διστάσει να οδηγήσει τις τράπεζες στον γκρεμό δια της προσφιλούς της κεαθυστέρησης, προτιμώντας να μην κάνει τίποτε αυτήν την στιγμή και αφήνοντας μία βόμβα μεγατόνων στα χέρια της επόμενης κυβέρνησης, είναι βάσιμη. Αυτή ήταν η τακτική της μέχρι τώρα και αυτή αντίληψη κυριαρχεί στους επιφανειακούς σχεδιασμούς της.

Προτιμά να προκαλεί το χάος, καθώς μόνο έτσι θεωρεί ότι μπορεί να υπάρχει.

Υπό αυτήν την έννοια, οι πρόσφατες παρεμβάσεις Δραγασάκη μάλλον θα πρέπει να ερμηνευτούν και υπό διαφορετικό πρίσμα. Προφανώς και προειδοποιούσε, αλλά δεν είναι βέβαιο ότι η προειδοποίηση για μία ενδεχόμενη νέα ανακεφαλαιοποίηση με υπόνοιες για κούρεμα καταθέσεων, απευθυνόταν στους δικούς του. Πιθανώς να ήταν μία φωτογραφία για ό,τι πρόκειται να παραλάβει η επόμενη κυβέρνηση.

Το μεγάλο ερώτημα είναι αν η αξιωματική αντιπολίτευση έχει επίγνωση του κινδύνου. Γιατί αν αυτό συμβαίνει, κάτι πρέπει να κάνει, αντί να ασχολείται με τα καλλιστεία υποψηφίων.