Το διπλό σχέδιο Τσίπρα: Με «δόγμα Πολάκη» και «Αλέξη δώστα όλα» πάει στις κάλπες

H χθεσινή παρουσία του Αλέξη Τσίπρα στην τηλεόραση σήμανε την επίσημη έναρξη της προεκλογικής περιόδου.

Μια περίοδος που χρονικά κανείς δεν μπορεί προβλέψει μιας και ο πρωθυπουργός δεν έχει αποφασίσει ακόμη πότε θα πάει σε εκλογές. Από τις παροχές που αφειδώς μοιράζει, πάντως, φαίνεται ότι οι κάλπες θα στηθούν όταν η κυβέρνηση ολοκληρώσει το σχέδιό της για όσο το δυνατόν μεγαλύτερο εκμαυλισμό και εξαγορά της ελληνικής κοινωνίας.

Και μάλιστα αδιαφορώντας για το γεγονός ότι η χώρα μόλις εξήλθε από πολυετή μνημόνια, μόλις που στέκεται στα πόδια της με χαμηλούς ρυθμούς ανάπτυξης, με κλειστές αγορές, με ανταγωνιστικότητα και προσέλκυση ξένων επενδύσεων στο ναδίρ.

Ο Αλέξης Τσίπρας αποφάσισε να ανακοινώσει και επίσημα το διπλό σχέδιο. Αφενός θα ανοίξει τα κρατικά ταμεία μοιράζοντας λεφτά και υποσχέσεις που πιθανότατα να μην υλοποιηθούν ποτέ. Και αφετέρου προσχωρώντας στο «δόγμα Πολάκη» και στην ποινικοποίηση της πολιτικής ζωής, στο όνομα της κάθαρσης, αλλά μόνο για τους άλλους.

Η χθεσινή συνέντευξη του στον Alpha, έγινε σε μια θεωρητικά ευνοϊκή συγκυρία για την κυβέρνηση. Το μοίρασμα των αναδρομικών στους ένστολους, καθηγητές, γιατρούς, ύψους 820 εκατ. ευρώ και η συμφωνία με τον Ιερώνυμο – οποίος του έδωσε το χαρτί της πρόσληψης 10.000 δημοσίων υπαλλήλων- ήταν το κατάλληλο φόντο.

Ξεχάστηκαν τα προβλήματα στην οικονομία, το ψαλίδισμα των προσδοκιών για υψηλότερη του 2% ανάπτυξη. Ξεχάστηκε το γεγονός ότι μόλις μία ημέρα πριν ο Καμμένος ομολόγησε ότι μίλησε για τον Σόρος και την εταιρεία με τις βίζες μέσα στο υπουργικό συμβούλιο.

Ξεχάστηκε το γεγονός ότι ο Νίκος Κοτζιάς είναι κινούμενη βόμβα που μπορεί κάποια στιγμή να απασφαλίσει. Ξεχάστηκε η καθημερινή ανασφάλεια των πολιτών, είτε για την οικονομική τους κατάσταση είτε υπό φόβο που προκαλεί η αύξηση της εγκληματικότητας.

Ο Αλέξης Τσίπρας, σαν να ζει σε παράλληλο σύμπαν βρήκε ότι όλα βαίνουν καλώς. Μάλιστα πρόβλεψε ότι ο ΣΥΡΙΖΑ θα είναι πρώτο κόμμα στις ευρωεκλογές.

Επί της ουσίας δεν είπε τίποτε, γιατί προφανώς δεν «άκουσε» τίποτε για την… πυρηνική σύγκρουση Κοτζιά – Καμμένου. «Είχε έντονη αντιπαράθεση με τον Π. Καμμένο και για λόγους ευθιξίας παραιτήθηκε, όμως εγώ έπρεπε να συνεχίσω», είπε για τον Κοτζιά αλλά για τις καταγγελίες περί χρηματισμού από τον Σόρος δεν είπε λέξη.

Φυλακή αλλά μόνον οι άλλοι

Οσο για το «δόγμα Πολάκη» απλά επιβεβαίωσε ότι η λογική «να βάλουμε κάποιους φυλακή για να πάρουμε τις εκλογές» δεν είναι θεωρία του… μπρουτάλ (κατά τον Παπαγγελόπουλο) αναπληρωτή υπουργό. Είναι οργανωμένο σχέδιο του Μαξίμου να στοχοποιήσει συγκεκριμένα πρόσωπα, να φέρει τη Δικαιοσύνη στην πολιτική, να προκαλέσει ακραία πόλωση στο πολιτικό σκηνικό.

«Αν το δόγμα Πολάκη είναι η εφαρμογή του νόμου εγώ προσχωρώ σε αυτό το δόγμα. Αν από την άλλη πλευρά δόγμα είναι η ατιμωρησία. Δεν μπορεί να συμβαίνει.  Η Δικαιοσύνη θα μείνει ελεύθερη και απερίσπαστη να κάνει τη δουλειά της».

Βεβαίως σκοπίμως ξέχασε τα σκάνδαλα της δικής του κυβέρνηση που έχουν μπει στο αρχείο. Όπως και τα σκάνδαλα «κολλητών» επιχειρηματιών και τραπεζιτών που τη γλιτώνουν παρά το γεγονός ότι έχουν βγει πορίσματα – κόλαφος γι’ αυτούς.

«Μερικές από τις βασικές αιτίες που χρεοκόπησε η χώρα ήταν η κατασπατάληση πόρων, πελατειακό κράτος, σκάνδαλα (Χρηματιστηρίου, εξοπλιστικών, φαρμάκου). Κάποιοι να έχουν το ΚΕΕΛΠΝΟ ως ofshore ενώ ο κόσμος βασανιζόταν από την κρίση και τα μνημόνια. Θα πρέπει να υπάρξει η Νέμεσις», είπε.

Ξέχασε όμως να αναφέρει ότι όλα τα παραπάνω σκάνδαλα μαζί δεν φτάνουν τη ζημιά των 100 δις ευρώ και πλέον που προκάλεσε η διαπραγμάτευση του πρώτου εξαμήνου του 2015.

Ο Αλέξης Τσίπρας διέβη τον Ρουβίκωνα. Θα ακολουθήσει μέχρι τέλους τη γραμμή της ρήξης και ταυτόχρονα της λαϊκίστικης αντιμετώπισης της οικονομικής κατάστασης της χώρας. Και αδιαφορώντας όσους προειδοποιούν για παγκόσμιους κραδασμούς που επιβάλλουν τις χώρες, ειδικά τις αδύναμες, να είναι προσεκτικές, ο πρωθυπουργός πάει σε μια λογική που στο παρελθόν επιδοκιμάστηκε στην κάλπη, αλλά προκάλεσε τεράστια ζημιά στην Ελλάδα.

Οι 10, 20 ή 30 χιλιάδες προσλήψεις που ετοιμάζει η κυβέρνηση είναι χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς βλέπουν τους πολίτες ως πελάτες. Και που θα κάνουν τα πάντα για να κρατηθούν στο πολιτικό προσκήνιο, ακόμη κι αν βάλουν φωτιά στο πολιτικό σκηνικό και ζημιώσουν την οικονομία.