Επικίνδυνα παιχνίδια με την οικονομία με το βλέμμα στην κάλπη

Επικίνδυνα παιχνίδια με την οικονομία παίζει η κυβέρνηση θέλοντας να στρώσει το χαλί των εκλογών και αδιαφορώντας για τη ζημιά που μπορεί να προκαλέσει.

Οι ανεύθυνες ανακοινώσεις, χάριν εντυπωσιασμού, για 10.000 προσλήψεις το 2019 ή για τις 34.500 προσλήψεις την επόμενη τριετία, αντί να ενθουσιάζουν προκαλούν μεγάλο προβληματισμό σχετικά με το ποιος θα πληρώσει το «λογαριασμό Τσίπρα» όταν έρθει εκείνη η ώρα.

Αν σύμφωνα με τον πρωθυπουργό οι 10.000 προσλήψεις θα έχουν δημοσιονομικό κόστος 200 εκατ. ευρώ τόσες οι 34 χιλιάδες και πλέον θα κοστίζουν περί τα 700 εκατ. ευρώ το χρόνο στο ελληνικό κράτος. Και όλα αυτά σε μια χρονική στιγμή που γίνεται «παζάρι» για τη μη περικοπή των συντάξεων με αντάλλαγμα από την ελληνική πλευρά να κοπεί μέρος του πακέτου μέτρων που είχε εξαγγείλει στη ΔΕΘ ο κ. Τσίπρας, διότι δεν υπάρχει επιπλέον δημοσιονομικός χώρος.

Η κυβέρνηση «κλείνει το μάτι» στους πολίτες που επιζητούν τη μονιμότητα του Δημοσίου, λέγοντάς τους επί της ουσίας ότι με κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ η οικονομία «πετάει» κι ότι τα επόμενα χρόνια θα πρέπει να περιμένουν χιλιάδες προσλήψεις και νέους «μποναμάδες».

Όμως, οι θέσεις εργασίας δεν δημιουργούνται στον ιδιωτικό τομέα. Δεν είναι αποτέλεσμα μιας επενδυτικής έκρηξης που ανοίγει δουλειές καλά αμειβόμενες. Αφορά στον υπερτροφικό δημόσιο τομέα και μάλιστα αφορά σε ένα ευρύ πρόγραμμα προσλήψεων χωρίς επί της ουσίας να έχουν γίνει μελέτες για το που υπάρχουν ανάγκες, αν πρέπει να υπάρξει κινητικότητα και ποια προσόντα απαιτούνται για τις προσλήψεις.

Η Υγεία το χάλι της

Χαρακτηριστικό της εξαπάτησης της κυβέρνησης είναι το γεγονός ότι την ώρα που τάζει άμεσα 10.000 προσλήψεις, αδυνατεί να κάνει προσλήψεις ιατρικού προσωπικού και γιατρών για τις Μονάδες Εντατικής Θεραπείας, με αποτέλεσμα να πεθαίνουν άνθρωποι εξαιτίας των κλειστών κλινών.

Αλλά και οι συνεχείς κινητοποιήσεις εργαζόμενων στα νοσοκομεία επειδή το ΕΣΥ βρίσκεται το «κόκκινο» δείχνει ότι η κυβέρνηση δεν έχει προτεραιότητες αλλά στο «σωρό» τάζει προσλήψεις αδιαφορώντας αν η Υγεία ή η Παιδεία καταρρέουν, κι όχι μόνο λόγο έλλειψης προσωπικού.

Την ίδια ώρα οι «πονηρές» διατυπώσεις για τα αναδρομικά που μπορούν να πάρουν όλοι έχει οδηγήσει σε έμφραγμα τον ΕΦΚΑ που έχει δεχθεί πάνω από 350 χιλιάδες αιτήσεις από συνταξιούχους. Το κόστος από μια πιθανή… δικαίωση όλων όσοι θέλουν πίσω τα λεφτά τους θα έφτανε τα 11 δις ευρώ. Όμως, ακόμη και 2 ή 3 δις ευρώ να είναι ο λογαριασμός, η οικονομία δεν αντέχει.

Σε μια χρονική στιγμή που η Ελλάδα έχει την τελευταία ευκαιρία να ανακάμψει, καθώς μέχρι το 2020 θεωρητικά δεν έχει την πίεση των αγορών λόγω του «μαξιλαριού» ασφαλείας, η κυβέρνηση επιδίδεται με άκρατο λαϊκισμό σε συνεχείς υποσχέσεις και σε «μποναμάδες» που πρόσκαιρα μόνο θα ανακουφίσουν τους πολίτες. Αντίθετα μπορεί να προκαλέσουν δημοσιονομικό εκτροχιασμό, να στείλουν αρνητικά μηνύματα στους δανειστές και στις αγορές και να φέρουν την οικονομία σε δυσχερή θέση. Ειδικά στην περίπτωση όπου μια παγκόσμια αναταραχή θα φέρει τα πάνω – κάτω στις ισορροπίες. Αλλωστε η περίπτωση της Ιταλίας μοιάζει με «κινούμενη βόμβα» και το τελεσίγραφο που έχει δοθεί για την επόμενη εβδομάδα από την Κομισιόν καθιστά εξαιρετικά προβληματική την όλη κατάσταση.

Μοιράζει χωρίς έλεος

Η κυβέρνηση δείχνει να μην ανησυχεί από τα μηνύματα που έρχονται από παντού. Αντιθέτως, εμφανίζεται έτοιμη να μοιράσει χωρίς φειδώ το πλεόνασμα αδιαφορώντας για μια σειρά από κακούς δείκτες.

Το γεγονός ότι οι αποταμιεύσεις έχουν υποχωρήσει κατά ένα δις ευρώ σε μικρό χρονικό διάστημα, δείχνει την εξάντληση των αντοχών των νοικοκυριών που δίνουν το «κομπόδεμα» για να πληρώσουν φόρους.

Επίσης, η υποχώρηση στη λίστα της ανταγωνιστικότητας, το ότι η Ελλάδα κατατάσσεται στην 29η θέση ανάμεσα στις 35 χώρες του ΟΟΣΑ στο φετινό Δείκτη Διεθνούς Φορολογικής Ανταγωνιστικότητας ή ότι η εσωτερική κατανάλωση δεν δείχνει μια χώρα που έχει βγει από την κρίση, δε μοιάζει να προβληματίζει την κυβέρνηση.

Και την ίδια στιγμή το οικονομικό επιτελείο έχει σχεδιάσει νέα φοροκαταιγίδα καθώς σε ένα χρόνο θα ισχύσει η μείωση του αφορολόγητου ορίου, κάτι που θα επιβαρύνει όλους τους φορολογούμενους με τουλάχιστον 650 ευρώ.

Αντί λοιπόν η κυβέρνηση να υπόσχεται και να υλοποιεί προγράμματα μείωσης της φορολογίας επιχειρήσεων και φυσικών προσώπων, κι αντί να προχωρά σε μέτρα προσέλκυσης νέων επενδυτών και «ζεστού» χρήματος, χρησιμοποιεί τη λανθασμένη συνταγή όλων των προηγούμενων κυβερνήσεων που έφταναν μιαν ανάσα από τις κάλπες κι επιδίδονταν σε ακατάσχετη παροχολογία.