Η Ελλάδα στην κρίση που έρχεται

Μπορεί να πέρασαν δέκα χρόνια από την οικονομική κρίση που πυροδότησε η κατάρρευση της Lehman Brothers, για να αρχίσουν να επουλώνονται οι πληγές στην παγκόσμια οικονομία, αλλά όπως φάνηκε στην εφετινή σύνοδο του ΔΝΤ όλοι προετοιμάζονται για τον νέο κύκλο κρίσης, που ίσως αποδειχθεί ακόμη πιο επώδυνος και καταστροφικός.

Οπως φάνηκε από την τρικυμία που προκαλεί σε όλη την Ευρώπη η Ιταλία, η όγδοη (σήμερα) μεγαλύτερη οικονομία του κόσμου, η κρίση χρέους όχι μόνο δεν έχει αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά, αλλά εξακολουθεί να… βράζει και να καίει τις προοπτικές ισορροπίας και συνοχής της ευρωζώνης.
Στα απόνερα της προηγούμενης κρίσης, οι στρόφιγγες της ρευστότητας κλείνουν από τις κεντρικές τράπεζες, το χρήμα γίνεται ακριβότερο για όλους και όσο τα προβλήματα κρύβονται κάτω από το χαλί, τόσο η κατάσταση χειροτερεύει.

Δεν είναι τυχαίο ότι ενώ μέχρι σήμερα στις αγορές επικρατούσε η πεποίθηση ότι «η Ιταλία είναι τόσο μεγάλη για να πέσει», πλέον εξαπλώνεται η άποψη ότι «η Ιταλία έχει μεγάλο πρόβλημα για να σωθεί…» με ό,τι αυτό συνεπάγεται.

Αυτά τα χρόνια προστέθηκαν και άλλα μεγάλα προβλήματα, με κορυφαίο το Brexit. Αυτό το διαζύγιο που έρχεται μπορεί να επιφέρει ισχυρό πλήγμα όχι μόνο στη βρετανική ή την ευρωπαϊκή οικονομία, αλλά στον κόσμο ολόκληρο, που αλλάζει πηγαίνοντας, δυστυχώς, αυτή τη φορά προς τα πίσω.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο εμπορικός πόλεμος που κήρυξε ο ανεκδιήγητος Ντόναλντ Τραμπ υποχρέωσε το ΔΝΤ και τον ΟΟΣΑ να αναθεωρήσουν επί τα χείρω τις προβλέψεις τους για την ανάπτυξη της παγκόσμιας οικονομίας τα προσεχή χρόνια, αλλά και την Κριστίν Λαγκάρντ να επισημάνει ότι «πρέπει να ενώσουμε τις προσπάθειές μας προκειμένου να επιδιορθώσουμε το παγκόσμιο εμπορικό σύστημα, όχι να το καταστρέψουμε».

Σε αυτό το περιβάλλον η τόσο μικρή και εύθραυστη ελληνική οικονομία καλείται να βρει τη νέα της ταυτότητα, να ανοίξει τον βηματισμό της και να εμπνεύσει εμπιστοσύνη όχι μόνο στις αγορές αλλά κυρίως σε αυτούς που θα επενδύσουν τα χρήματά τους στον τόπο μας.

Δύσκολο να το πετύχουμε, δεν σας φαίνεται;
Και φοβάμαι ότι θα γίνει ακόμη πιο δύσκολο όσο οι μονομάχοι της εξουσίας στον δρόμο προς τις κάλπες δεν θα αφήσουν τίποτε όρθιο…