Η παπαδιά και το άγριο πιτσουνάκι

«Aν είσαι και παπάς, με την αράδα σου θα πας» λέει μια παροιμία, που επιβεβαιώθηκε στην πρεμιέρα του πρωταθλήματος μπάσκετ, απλώς στην προκειμένη περίπτωση χρειάζεται μια αλλαγή γένους…
Αν είσαι και… παπαδιά, (πάλι) με την αράδα σου θα πας!
Αποτόλμησα αυτή την παραποίηση, διότι η ΑΕΚ είναι γένους θηλυκού, αλλά και το Περιστέρι δεν το κόβω για… ουδέτερο και εν πάση περιπτώσει προχθές δεν ήταν αθώο πιτσουνάκι, αλλά έμοιαζε με αρπακτικό πτηνό που κατασπάραξε κιόλας τον αετό!
Οι οικοδεσπότες πέτυχαν ένα ονειρώδες come back στην κεντρική σκηνή του ελληνικού μπάσκετ από την οποία απουσίασαν τα τελευταία πέντε χρόνια και απέδειξαν το προφανές: μπορεί η ΑΕΚ να μην είναι (ή να μην έχει γίνει ακόμη, αν και πολύ το ορέγεται και εμφορείται κιόλας από αυτήν τη φιλοδοξία) ισότιμος εταίρος του πάλαι ποτέ ΠΟΚ, αλλά έπεσε με το καλημέρα στην κέντα!
Η έκπληξη δεν έχει να κάνει μόνο με την ήττα της, αλλά κυρίως με το γεγονός ότι στο 21ο λεπτό βρέθηκε πίσω με είκοσι έναν πόντους και από εκείνη τη στιγμή επιδόθηκε σε ένα κυνήγι χιμαιρών, τις οποίες ακούμπησε, αλλά δεν κατάφερε να τις γραπώσει!
Η νίκη του Περιστερίου αποδεικνύει το προφανές, το αναμενόμενο και εν τέλει το προαναγγελθέν όλες τις προηγούμενες ημέρες: το πρωτάθλημα δεν είναι… παίξε γέλασε, τουλάχιστον για τις ομάδες που ακόμη κι αν ξεχωρίζουν από τις υπόλοιπες δεν έχουν τις ασφαλιστικές δικλίδες και τις καβάντζες του Παναθηναϊκού και του Ολυμπιακού.
Οι κυπελλούχοι Ελλάδας και νικητές του Champions League δεν επιθυμούσαν να καταστούν το ζωντανό παράδειγμα της ανταγωνιστικότητας, της δυσκολίας και των κινδύνων που ελλοχεύουν για τα φαβορί απανταχού της μπασκετικής γης, αλλά τους έλαχε ο κλήρος να πληρώσουν έναν βαρύ κεφαλικό φόρο και να προσγειωθούν αμέσως και βιαίως στη σκληρή πραγματικότητα.
Προς γνώσιν και συμμόρφωσιν, που λένε…