Ολα τα θυμήθηκε. Τα μέτρα λιτότητας, τη διαπλοκή και τη διαφθορά, τον κυνισμό και την ασυδοσία, τους μνηστήρες, τους τραπεζίτες, τους εκδοτικούς ομίλους και τις φασιστικές συμμορίες. «Δεν θα αφήσουμε τη λήθη να μας παρασύρει, δεν θα γίνουμε Λωτοφάγοι», βροντοφώναξε. Αλλά για τις φωτιές δεν είπε κουβέντα. Για τον Πρωθυπουργό της χώρας, η μεγαλύτερη εθνική καταστροφή των τελευταίων ετών είναι σαν να μη συνέβη ποτέ.
Ολα τα επιχειρήματα ήταν σαθρά. «Υπάρχουν όχι απλά ενδείξεις, αλλά στοιχεία σοβαρά που δείχνουν εγκληματική ενέργεια», έλεγαν στις 27 Ιουλίου Τζανακόπουλος και Τόσκας, παρουσιάζοντας δορυφορικές φωτογραφίες προς επίρρωση των ισχυρισμών τους. Οι εκτιμήσεις αυτές ήταν ανολοκλήρωτες, θα παραδεχόταν ο υπουργός Εσωτερικών Πάνος Σκουρλέτης όταν αποκαλύφθηκε ότι η φονική φωτιά ξεκίνησε από έναν ηλικιωμένο που πήγε να κάψει κλαδιά και κούτσουρα.
Ολες οι γραμμές άμυνας ήταν χάρτινες. Οι άνεμοι που φυσούσαν με 100 χιλιόμετρα την ώρα, η κλιματική αλλαγή, τα αυθαίρετα, η ανάλγητη Ευρώπη που επέβαλε περικοπές στα πυροσβεστικά μέσα, τα μέσα ενημέρωσης, το παλιό πολιτικό σύστημα. Ακόμη και ξένοι ειδικοί επιστρατεύτηκαν για να αποδειχθεί ότι η κυβέρνηση και οι αρμόδιες υπηρεσίες δεν μπορούσαν να κάνουν τίποτα. Μπορούσαν.