Η δύναμη της θέλησης
Βασιλόπουλος και Μαυροειδής απέδειξαν ότι αν έχεις θέληση γι' αυτό που αγαπάς μπορείς να φτάσεις ψηλά
Αγωνίζομαι, άρα ζω. Θα μπορούσε να είναι και το σύνθημα που βγαίνει από τα εσώψυχα του Παναγιώτη Βασιλόπουλου και του Δημήτρη Μαυροειδή. Ωραία η ιστορία της ΑΕΚ και η συμμετοχή της στο Φάιναλ Φορ, μπράβο στον Μάκη Αγγελόπουλο για την προσπάθεια που κάνει και το χρήμα που βάζει, ωστόσο καλό είναι να εστιάσουμε στους δύο αθλητές. Γιατί η περίπτωσή τους μόνο συνηθισμένη δεν είναι.
Είναι ξεκάθαρο πως η φύση τους προίκισε με χάρισμα να φτάσουν ψηλά στην καριέρα τους. Ο μεν Βασιλόπουλος, φόργουορντ προδιαγραφών, ψηλός και ταυτόχρονα γρήγορος και αλτικός, έδινε την εντύπωση ότι ταβάνι του ήταν ο ουρανός. Γιατί ποιος θα μπορούσε να μαρκάρει το ίδιο εύκολα ένα ντερέκι και έναν κοντό;
Ο δε Μαυροειδής, έδειξε το ταλέντο του κάτω από τη ρακέτα, η πλαστικότητα των κινήσεών του τον έφερε στα χείλη των περισσότερων φίλων του μπάσκετ και τελικά κατέληξε στον Ολυμπιακό.
Μια πόρτα που νωρίτερα είχε διαβεί και ο Βασιλόπουλος. Ο παίκτης που σήκωσε το τρόπαιο της Ευρωλίγκας στην Πόλη το ’12 μολονότι ήταν τραυματίας. Αλλά του έκαναν σινιάλο οι Σπανούλης και Πρίντεζης.
Ανάλογη χαρά, μια κούπα Ευρωλίγκας βίωσε και ο Μαυροειδής το ’13, επίσης χωρίς μεγάλη συμμετοχή. Ηταν η εποχή των τραυματισμών. Του Γολγοθά.
Ακολουθήστε το in.gr στο Google News και μάθετε πρώτοι όλες τις ειδήσεις