Η επιστροφή του Λάκη

Ακούγεται σαν το χρονικό μιας προαναγγελθείσης μεταμέλειας, από την οποία ωστόσο δεν πείθεται κανείς. Ο Λάκης Λαζόπουλος επιχειρεί να αναβαπτιστεί στο τηλεοπτικό ακροατήριο μέσω των «10 Μικρών Μήτσων», οι οποίοι επέστρεψαν (μόνο για 790.000 τηλεθεατές, σύμφωνα με τη μέτρηση). Θα προσπαθήσει μ’ αυτόν τον τρόπο να «σβήσει» τα κεσάτια που άφησε ο κατεδαφιστικός του λόγος όταν λειτουργούσε σαν τον τηλε-ευαγγελιστή της συριζανελικής επέλασης.

Για όσους θυμούνται, ο Λάκης μεταμορφώθηκε σε «πολιτικολογούντα» Λαζόπουλο την εποχή που χάιδεψε τη νεολαία και επιτέθηκε στην εκπαιδευτική μεταρρύθμιση της Μαριέτας Γιαννάκου. Έκτοτε κλιμάκωνε κρυφά και φανερά τον αντι-πολιτικό του φιλιππικό σαρώνοντας το «παλιό καθεστώς», τους ευρωπαίους εταίρους και τους «τραπεζίτες», τον Σόιμπλε, τη Μέρκελ και την εσωτερική τρόικα. Στο θέαμα που πρόσφερε -και στις αντιμνημονιακές του περιοδείες ανά την Ευρώπη- δεν έπαιρνε ποτέ σαφείς αποστάσεις από την προπαγανδιστική έξαρση της εποχής.

Η κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ ήρθε αργά, όταν ο τηλεαστέρας έπρεπε και πάλι να αφουγκραστεί και να παρηγορήσει τον «λαό» (αυτή την ανυπόφορη λέξη που αν γιγαντωθεί δεν μπορείς να την δαμάσεις). Αλλά πλέον ο Λάκης δεν μπορούσε να χτυπήσει θεαματικότητες ούτε να γεμίσει το θέατρο. Κατέβαζε παραστάσεις που παίζονταν δευτερότριτα και υπέμενε τις ειρωνείες ακόμη και από πρώην δήθεν συντρόφους.

Κατά μία έννοια, το πολιτικό θέαμα ξεπερνούσε το δικό του επιθεωρησιακό. Η πραγματικότητα χτυπούσε μεγαλύτερα νούμερα στο Κοινοβούλιο, το πεζοδρόμιο, τα social media, σε κάθε μετερίζι όπου ο αντιμνημονιακός θίασος έστηνε τα μπουλούκια του. Είναι δυστύχημα για τον ηθοποιό ο οποίος συμμετείχε στην «Ελεύθερη Σκηνή» σαρώνοντας τα στερεότυπα του αστικού θεάματος να καταπλακώνεται από τα στερεότυπα που ο ίδιος εξέθρεψε αλλά δεν μπορεί πλέον να συντηρήσει.

Μόνο με συμπάθεια παρακολουθεί κανείς την επιχειρούμενη επιστροφή του μέσω της σταθερής αξίας των «Δέκα μικρών Μήτσων», πλην όμως δεν προσφέρεται η εποχή για να διασχίσει το ίδιο ποτάμι δύο φορές. Το κοινό που παρακολουθεί στις όχθες αλλάζει με ταχύτητες που θυμίζουν την εναλλαγή πλημμυρίδας και άμπωτης. Ο Λάκης επιστρέφει σ’ αυτό που τον «έφτιαξε», αλλά ο κίνδυνος παραμένει: δεν του το ζήτησε κανείς.