Ο δικός μου, προσωπικός παράδεισος

Το χόμπι μου είναι η κηπουρική. Δεν μένω σε μονοκατοικία, αλλά έχω την τύχη να έχω μια μεγάλη βεράντα την οποία έχω γεμίσει με διάφορα φυτά και λουλούδια.

Εχω τριανταφυλλιές, γαριφαλιές, μπιγκόνιες, φίκους και μονστέρες, αρωματικά φυτά όπως αγριομέντα, ρίγανη και δυόσμο, μπουγαρινιές και κάκτους, κάλες και φρέζες, γαρδένιες και γεράνια.

Εχω ακόμα τρεις βερικοκιές που κάθε χρόνο κάνουν λίγα, αλλά υπέροχα βερίκοκα, καθώς επίσης και μια λεμονιά που μου χαρίζει κάθε Χριστούγεννα ζουμερά λεμόνια.

Διαθέτω αυτό που λένε «πράσινο χέρι», δηλαδή ό,τι φυτεύω στο χώμα πιάνει και μεγαλώνει.

Οι πιο ευτυχισμένες στιγμές της καθημερινότητάς μου είναι όταν ασχολούμαι με τα φυτά μου. Όταν τα ποτίζω, όταν σκύβω από πάνω τους και τα απαλλάσσω από τα ξερά τους φύλλα.

Όταν τα βοηθάω με υποστηρίγματα να μεγαλώσουν τους νεαρούς, τρυφερούς βλαστούς τους, όταν ανανεώνω το χώμα στις γλάστρες και προσθέτω όσο πιο οικολογικά λιπάσματα μπορώ, όπως για παράδειγμα τη στάχτη από το τζάκι ή το κατακάθι από τους ελληνικούς καφέδες που πίνει η μητέρα μου και το οποίο είναι θαυματουργό για τις γαρδένιες.

Τα φυτά μου με φέρνουν πιο κοντά στο πέρασμα των εποχών. Παρακολουθώ πολλά από αυτά να κιτρινίζουν και να ρίχνουν τα φύλλα τους το φθινόπωρο, να αντιστέκονται στις κακοκαιρίες του χειμώνα κι ύστερα την άνοιξη να βγάζουν και πάλι τα φυλλαράκια τους, να πρασινίζουν και να ανθίζουν και να γεμίζουν το μπαλκόνι με την ομορφιά και το άρωμα των λουλουδιών της.

Το καλοκαίρι λειτουργούν σαν μια ασπίδα προστασίας από τους καύσωνες κι είναι σκέτη απόλαυση να πίνω τον πρωινό καφέ μου κάτω από τις τέντες βλέποντάς τα να θεριεύουν, να μεγαλώνουν και να αναπτύσσονται.

Μου αρέσει να τα χαϊδεύω και να τους μιλάω, όπως άλλοι μιλάνε στα κατοικίδια ζώα τους.

Κι εκείνα, λες και με νοιώθουν, καμαρώνουν και γίνονται όλο και πιο όμορφα σαν να θέλουν να μου ανταποδώσουν τις φροντίδες και την αγάπη μου.

Μπορεί να ακούγομαι υπερβολικός, αλλά όποιος έχει παρόμοια σχέση με τα φυτά θα με καταλάβει.

Οι υπόλοιποι δεν πρόκειται να με κατανοήσουν, αλλά και δεν με ενδιαφέρει.