Ζοσιάν Μπαλασκό: Δύσκολα θα διατηρηθεί το όραμα της Ευρώπης

Υποψήφια για επτά Σεζάρ, νικήτρια δύο φορές -μία με τιμητικό βραβείο, μία για το σενάριο του «Για Όλα Φταίει το Γκαζόν»- η Ζοσιάν Μπαλασκό αποτελεί σημαντικό κεφάλαιο του γαλλικού σινεμά. Στην Αθήνα βρέθηκε προσκεκλημένη του 17ου Φεστιβάλ Γαλλόφωνου Κινηματογράφου, για την προβολή της ταινίας «Μαμά, Γύρισα» που ήταν και η ταινία λήξης του Φεστιβάλ -και η οποία προβάλλεται από την Πέμπτη στις αίθουσες.

Στην ταινία η Μπαλασκό ερμηνεύει μία μητέρα που δέχεται πίσω στο σπίτι την 40χρονη κόρη της, μετά από μία οικονομική καταστροφή. Μία συνθήκη που συναντά κανείς συχνά στην Ελλάδα, αλλά από ότι λέει η γνωστή ηθοποιός στο in.gr και στη Γαλλία πλέον.

Η Μπαλασκό μάς μίλησε για τη Γαλλία της κρίσης, αλλά και την άνοδο της ξενοφοβίας, σημειώνοντας ότι «δύσκολα θα διατηρηθεί το όραμα της Ευρώπης».

«Και στη Γαλλία υπάρχουν νέοι που όταν βρίσκονται σε δύσκολη κατάσταση επιστρέφουν στην οικογενειακή εστία. Παλιότερα, η γυναίκα έλεγε στον άνδρα της –όταν ήθελε να τον αφήσει- «επιστρέφω στη μάνα μου». Τώρα χρησιμοποιείται ευρύτερα ο όρος «επιστροφή στη μαμά».

» Νομίζω ότι περίπου 9 εκατομμύρια Γάλλοι ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Πολλοί βιώνουν μία δύσκολη οικονομική κατάσταση στη Γαλλία. Γι’ αυτό βλέπουμε όλο και πιο πολλές κινητοποιήσεις, όλο και περισσότερες διαδηλώσεις. Υπάρχουν άνθρωποι που δυσκολεύονται να έχουν ακόμα και ένα πιάτο φαγητό.

» Στην Ευρώπη είμαστε μες στα σκ*τά. Και τα πράγματα είναι χειρότερα για σας, για την Ελλάδα γιατί η Ελλάδα είναι το μαξιλάρι. Η Ελλάδα αναγκάστηκε να δεχθεί τους πρόσφυγες, οι οποίοι έγιναν πρόσφυγες γιατί εμείς, οι Γάλλοι, πουλήσαμε όπλα στις χώρες τους. Πολύ δύσκολα θα μπορέσει να διατηρηθεί το όραμα της Ευρώπης. Αυτή η κατάσταση ευνοεί την ενίσχυση των ακραίων φαινομένων. Υπάρχει, βέβαια, ένα κίνημα, διάδοχο των Αγανακτισμένων της Ισπανίας. Οι νέοι συγκεντρώνονται στην Place de la République στο Παρίσι και συζητάνε. Υπάρχει μια κινητικότητα.

» Η άνοδος της ξενοφοβίας οφείλεται στην άγνοια, η οποία παίζει σημαντικό ρόλο, καθώς και στον φόβο του άλλου. Ωστόσο, αυτό που πρέπει κανείς να προσέχει περισσότερο από όλα είναι η γενίκευση: το να λέει δηλαδή ότι «ό,τι δεν είναι γαλλικό είναι εχθρός μου». Θα πρέπει να καταπολεμήσουμε την ομοφοβία, τον ρατσισμό, τον αντισημιτισμό, ακόμα και με νομικά μέσα, έτσι ώστε να μη γίνει γενικευμένη κατάσταση, να μην το συνηθίσουμε.

» Αυτό που με είχε ιντριγκάρει στο σενάριο ήταν ότι ποτέ δεν είχα ερμηνεύσει μια μητέρα αστή, βολεμένη, με μια ήσυχη ζωή που είχε βέβαια και τα μυστικά της. Αυτό με τράβηξε στο σενάριο του «Μαμά, Γύρισα». Η ιστορία, η πλοκή είναι το πρώτο που με τραβά σε μια ταινία και στη συνέχεια ο ρόλος και η θέση που αυτός κατέχει στην ταινία –ανεξαρτήτως εάν είναι ένας μικρός ή μεγάλος.

» Στο γαλλικό σινεμά έχουμε πολύ σημαντικές ηθοποιούς. Ιζαμπέλ Ιπέρ, Ιζαμπέλ Ατζανί, Κατρίν Ντενέβ. Αντίθετα με το Χόλιγουντ, η ηλικία στο γαλλικό σινεμά δεν αποτελεί εμπόδιο. Νομίζω ότι η μόνη αγγλίδα ή αγγλοσαξωνικής καταγωγής που παίζει σε μεγάλους ρόλους είναι η Έλεν Μίρεν. Υπάρχει, βέβαια, και η Μέριλ Στριπ, αλλά γενικά οι μεγαλύτερης ηλικίας γυναίκες ηθοποιοί που παίζουν σε μεγάλες ταινίες στο Χόλιγουντ μετρώνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.

» Ποιον ρόλο θα ήθελα να παίξω; Όταν ήμουν νέα, ήθελα πάρα πολύ να ερμηνεύσω την Ζαν Ντ’ Αρκ. Πέθανε όμως στα 18 της, οπότε για εμένα τελείωσε αυτός ο ρόλος».

* Η ταινία «Μαμά, Γύρισα» σε σκηνοθεσία Ερίκ Λαβέν, προβάλλεται από την Πέμπτη 14 Ιουλίου στις κινηματογραφικές αίθουσες, σε διανομή Seven Films.

Αγγελική Στελλάκη

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ