Συνέντευξη: Ελισάβετ Σταμοπούλου

Γνωρίζει ένα νέο κόσμο συγκρούσεων. Υποδύεται ένα ρόλο για τον οποίο αναφέρει πως είναι ό,τι πιο δύσκολο κλήθηκε ποτέ να κάνει. Ο Τάσος Ιορδανίδης πρωταγωνιστεί στην παράσταση «Έγκλημα και Τιμωρία», που σε σκηνοθεσία Λεβάν Τσουλάτζε ανεβαίνει στο θέατρο Άνεσις. Αναλύοντας στο in.gr τον ήρωα που ενσαρκώνει, δεν παραλείπει να μιλήσει για τους επαναστάτες κάθε εποχής, τη στάση των σύγχρονων κοινωνιών απέναντί τους, αλλά και για την ελληνική πραγματικότητα.

«Οι νέοι οφείλουν να χαρακτηρίζονται από το επαναστατικό τους πνεύμα χωρίς όμως να υπερβαίνουν τα όρια που νομοτελειακά έχουν τεθεί», δηλώνει για να αναφερθεί στη συνέχεια σε ζητήματα κατανόησης.

Ανεβαίνεις στη σκηνή πρωταγωνιστώντας στην παράσταση «Έγκλημα και Τιμωρία». Ποια στοιχεία ξεχωρίζεις στο ρόλο σου;

Όταν μιλάμε για τον Ρασκόλνικοφ, μιλάμε για έναν χαρακτήρα που είναι όνειρο κάθε ηθοποιού να τον ερμηνεύσει. Είναι ένας επαναστάτης, ένας χαρακτήρας ευφυής ο οποίος και από την τόσο αυξημένη ευφυΐα του βαδίζει σε επικίνδυνα μονοπάτια. Δολοφονεί για να δει εάν είναι ικανός να κάνει κάτι ώστε ο κόσμος να βαδίσει σε ένα καλύτερο αύριο. Προσπαθεί να διορθώσει τα κακώς κείμενα της εποχής του. Είναι ουσιαστικά ένας τρομοκράτης, θεωρώ ότι το θέμα είναι πολύ επίκαιρο για την εποχή που διανύουμε.

Πόσο συχνά συναντάμε επαναστατικά τέτοια πνεύματα σήμερα;

Είναι σύνηθες, το αίμα βράζει περισσότερο στους νέους σε σχέση με τους παλιούς. Οι εμπειρίες καταλαγιάζουν τα πάθη. Οι νέοι οφείλουν να χαρακτηρίζονται από το επαναστατικό τους πνεύμα χωρίς όμως να υπερβαίνουν τα όρια που νομοτελειακά έχουν τεθεί. Αλλιώς δεν θα υπήρχε κοινωνία, θα υπήρχε μια άναρχη κατάσταση που δεν θα οδηγούσε πουθενά.

Ως νέος ήσουν επαναστατική φύση ;
Όλοι μας, νομίζω, πιστεύουμε ότι με κάποιες δράσεις θα μπορούσαμε να αλλάξουμε τον κόσμο. Πολλές φορές όμως πρέπει να σκεφτόμαστε ότι πρώτα πρέπει να αλλάξουμε τον εαυτό μας, όπως λέει και ο Ντοστογιέφσκι, να κοιτάξουμε τα μειονεκτήματά μας και κατά συνέπεια ο κόσμος θα είναι καλύτερος. Όλοι έχουμε περάσει από μια φάση αναζήτησης και εκμηδενισμού, αλλά η φυσική ωρίμανση μάς οδηγεί σε άλλους δρόμους. Πάντα όμως διατηρείται μια επαναστατικότητα.

Ο χαρακτήρας που υποδύεσαι στο έργο συγκρούεται συνεχώς με τον εαυτό του
Ο Ντοστογιέφσκι, κατά την άποψή μου, μετά τον Ευριπίδη είναι ο συγγραφέας που έχει εστιάσει τόσο πολύ στην ανθρώπινη ψυχοσύνθεση. Βλέπουμε έναν άνθρωπο που κυριεύεται από τύψεις κι ενοχές και επειδή είναι ένας πολύ ιδιαίτερος χαρακτήρας βιώνει όλες τις καταστάσεις σε πιο έντονο βαθμό.

Υπάρχει, θα λέγαμε, σήμερα κάποιου είδους κατανόηση για τους νέους που διακρίνονται από επαναστατική ορμή;
Πάντα υπάρχει μια κοινωνική ευαισθησία στη σύγχρονη δυτική κοινωνία. Έχουμε δει, όμως, και να εξαντλεί την αυστηρότητά της απέναντι στους ανθρώπους εκείνους. Ευαισθησία όμως υπάρχει απέναντι στους νέους, γιατί χωρίς αυτούς δεν υπάρχει μέλλον.

Πώς αντιλαμβάνεσαι τον κόσμο του Ντοστογιέφσκι μέσα από το έργο και τι σε γοητεύει στο ρόλο σου;

Είναι ό,τι πιο δύσκολο κλήθηκα ποτέ να κάνω. Ο Ντοστογιέφσκι είναι ένας σπουδαίος σκοπευτής της ανθρώπινης ψυχής και των τεκταινόμενων που συνέβαιναν στην εποχή του. Επειδή ήταν τόσο καλός παρατηρητής, τον χαρακτηρίζουν και ως προφήτη. Δεν είναι τυχαίο ότι αυτά που περιγράφει στο «Έγκλημα και Τιμωρία» τα συναντάμε και τώρα. Διαβάζοντας τα κείμενά του είναι εντυπωσιακό το πώς σε μεταφέρει στον κόσμο που παρατηρεί ο ίδιος. Πρόκειται για μια κοφτερή γλώσσα.

Συνεργάζεσαι με ξένο σκηνοθέτη, τον Λεβάν Τσουλάτζε, για την παράσταση. Θα σκεφτόσουν να φύγεις από την Ελλάδα για να παίξεις θέατρο στο εξωτερικό;
Είναι πολύ δύσκολο γιατί αρχικά τίθεται το θέμα της γλώσσας. Χάρη στον Λεβάν Τσουλάτζε, όμως, μας έχουν προσκαλέσει στο φεστιβάλ που διεξάγεται στη Γεωργία για να μεταφέρουμε την παράστασή μας.

Πώς βιώνεις τη σημερινή πραγματικότητα;
Προσπαθώ να είμαι αισιόδοξος. Τη βιώνω με άγχος, με εντάσεις, έλλειψη ηρεμίας, αλλά οφείλουμε να βρισκόμαστε σε εγρήγορση και να μη μένουμε αδρανείς. Αλλιώς ποιο το νόημα της ζωής;

entertainment.in.gr