Παλεύουν για τη δημοκρατία, τα δικαιώματα της γυναίκας, την ελευθερία, την ισοτιμία και την αξιοπρέπεια. Στην πραγματικότητα δίνουν καθημερινή μάχη για ένα καλύτερο αύριο. Με αφορμή την ημέρα της γυναίκας, το in.gr παρουσιάζει πέντε γυναίκες που -παρά τις δυσκολίες- προσπαθούν να κάνουν τον κόσμο καλύτερο.

Ταουακόλ Κάρμαν

Νικήτρια φέτος του Νόμπελ Ειρήνης (μαζί με τις Έλεν Τζόνσον-Σίρλιφ και Λέιμα Γκμπόουι από τη Λιβερία), η Ταουακόλ Κάρμαν από την Υεμένη είναι και πρόεδρος της οργάνωσης Γυναίκες Δημοσιογράφοι Χωρίς Αλυσίδες.

Το 2004, στα 25 της χρόνια πραγματοποίησε την πρώτη της δημόσια εμφάνιση με μαντίλα και όχι με την επιβεβλημένη στην Υεμένη μπούρκα.

Υπήρξε ηγετικό στέλεχος των διαδηλωτών της Υεμένης στους αγώνες της «Αραβικής Άνοιξης», στη διάρκεια των οποίων συνελήφθη (αργότερα αφέθηκε ελεύθερη).

Η Νορβηγική Επιτροπή Νόμπελ την τίμησε επειδή «υπό τις πιο δύσκολες συνθήκες η Ταουακούλ Κάρμαν διαδραμάτισε ηγετικό ρόλο στον αγώνα για τα δικαιώματα των γυναικών και στην δημοκρατία και την ειρήνη στην Υεμένη».

Στα 33 της (μητέρα τριών παιδιών) εκείνη δηλώνει: «Είμαι πολίτης του κόσμου. Η Γη είναι η πατρίδα μου. Η ανθρωπότητα το έθνος μου».

Μανάλ Αλ-Σαρίφ

Για εννέα ημέρες φυλακίστηκε η Μανάλ Αλ-Σαρίφ από τη Σαουδική Αραβία, επειδή τόλμησε… να οδηγήσει ένα αυτοκίνητο.

Αν και δεν συνιστά παράνομη πράξη, οι αυστηροί νόμοι στη χώρα την καθιστούν απαγορευτική για τις γυναίκες της χώρας, οι οποίες δεν μπορούν να ανοίξουν τραπεζικό λογαριασμό, να εκδώσουν διαβατήριο ή ακόμα και να πάνε σχολείο χωρίς την άδεια ενός άνδρα-μέλους της οικογένειας.

Τον Μάιο του 2011 οδήγησε ένα αυτοκίνητο στην έρημο. Αργότερα η 33χρονη Αλ-Σαρίφ -που μεγαλώνει μόνη της το παιδί της- συνελήφθη αρκετές φορές για την πράξη της.

Αποτελεί το πρόσωπο της οργάνωσης Women2Drive και δηλώνει ότι θα ζητήσει να της επιτρέψουν να βγάλει δίπλωμα οδήγησης.

Λορέλα Ζανάρντο

Η Ιταλίδα Λορέλα Ζανάρντο υπήρξε η πρώτη γυναίκα μάνατζερ της εταιρείας Unilever. Δεν έμεινε, ωστόσο, στις επαγγελματικές της κατακτήσεις, αλλά αντέδρασε στα φυλετικά στερεότυπα της χώρας της.

Βλέποντας επί 20 χρόνια τηλεόραση για 12 ώρες την ημέρα, πήρε εικόνες από τηλεοπτικές εκπομπές και με αυτές δημιούργησε το ντοκιμαντέρ Women’s Bodies, το οποίο καταγγέλλει την σεξιστική παρουσίαση των γυναικών στην ιταλική τηλεόραση.

Το ντοκιμαντέρ του 2009 οδήγησε στην ενίσχυση του γυναικείου κινήματος στην Ιταλία, που πρωτοστάτησε στις διαδηλώσεις κατά του Σίλβιο Μπερλουσκόνι, που οδήγησαν τελικά τον «Καβαλιέρε» σε παραίτηση.

Νουρτζαχάν Ακμπάρ

Η μόλις 21 ετών ακτιβίστρια από το Αφγανιστάν έχει ιδρύσει μια οργάνωση, την Voices of Hope, η οποία βοηθά ορφανά παιδιά στο Αφγανιστάν, ενώ δεν δίστασε να καλέσει τους συμπατριώτες της να στηρίξουν τον αντίπαλο του Χαμίντ Καρζάι, προσδοκώντας σε αλλαγή «των συνηθισμένων πολιτικών» -όπως είπε.

Τον Απρίλιο του 2011 ίδρυσε την οργάνωση Young Women for Change, η οποία μάχεται για την ισότητα των φύλων στο Αφγανιστάν.

Λίγο μετά την ίδρυσή της η οργάνωση πραγματοποίησε πορεία στους δρόμους της Καμπούλ, με εκατοντάδες γυναίκες να διαμαρτύρονται για τη σεξουαλική παρενόχληση που υφίστανται στο δρόμο.

Γκούο Τσιανμέι

Δικηγόρος, ακτιβίστρια και διευθύντρια μη κυβερνητικής οργάνωσης που παρέχει νομικές συμβουλές σε γυναίκες, η Κινέζα Τσιανμέι Γκουό ήταν υποψήφια του Νόμπελ Ειρήνης το 2005, ενώ έχει βραβευτεί και από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ.

Η οργάνωσή της δίνει συμβουλές σε γυναίκες που έχουν πέσει θύμα σεξουαλικής παρενόχλησης και βίας.

Σε έκθεση που δημοσίευσε η οργάνωσή της μαζί με την Women’s Watch-China, αποκαλύπτεται ότι το 20% των Κινέζων εργατών (η συντριπτική πλειοψηφία γυναίκες) έχουν υποστεί σεξουαλική παρενόχληση.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: