Μια μεγαλόσωμη αράχνη, που είχε την ατυχία να παγιδευτεί για πάντα μέσα σε ρετσίνι, μπόρεσε να χαμογελάσει ξανά έπειτα από 49 εκατ. χρόνια, έστω και σε τρισδιάστατες αξονικές τομογραφίες. Η σύγχρονη μέθοδος μπόρεσε να διαπεράσει το θαμπό κεχριμπάρι και αποκάλυψε την ταυτότητα του κυνηγού, που ζούσε στην περιοχή της σημερινής Ευρώπης.

Το προϊστορικό αραχνίδιο είχε βρεθεί το 19ο αιώνα, παγιδευμένο μέσα σε ένα αδιαφανές κομμάτι κεχριμπαριού από τη Βαλτική (από όπου προέρχεται σχεδόν όλο το κεχριμπάρι της Ευρώπης) και φυλάσσεται σήμερα στο Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Βερολίνου.

Αν και η αράχνη ήταν δυσδιάκριτη μέσα στην αρχαία φυλακή της, οι αραχνολόγοι υποψιάζονταν ότι επρόκειτο για μια αράχνη του Χάντσμαν. Οι αράχνες αυτές (οικογένεια Sparassidae) ζουν σήμερα στους τροπικούς και τη Νότια Ευρώπη και συχνά έχουν πολύ μεγάλο μέγεθος, σχεδόν μέχρι 30 εκατοστά από πόδι με πόδι.

Τώρα, οι εικόνες ενός σύγχρονου τομογράφου ακτίνων Χ, συνδεδεμένου σε έναν ισχυρό υπολογιστή, επιβεβαιώνουν ότι το μυστηριώδες πλάσμα μέσα στο κεχριμπάρι είναι όντως μια αράχνη του Χάντσμαν.

Οι τομογραφίες όμως όχι μόνο επιβεβαιώνουν την ταυτότητα του ευρήματος, δείχνουν επίσης με πρωτοφανή λεπτομέρεια τα αιχμηρά σαγόνια και άλλα εξαρτήματα στο κεφάλι του αρθρόποδου.

Οι Βρετανοί και Γερμανοί ερευνητές που συνεργάστηκαν στη μελέτη παρουσιάζουν τις εικόνες και τα συμπεράσματά τους στη γερμανική επιθεώρηση Naturwissenschaften.

Όπως σχολίασε ο Ντέιβιντ Πένι του Πανεπιστημίου του Μάντσεστερ, επικεφαλής της έρευνας, «το συναρπαστικό είναι […] ότι η μέθοδός μας λειτουργεί, και επομένως υπάρχουν κι άλλα σημαντικά δείγματα σε μαυρισμένο κεχριμπάρι, που μπορούν τώρα να μελετηθούν».

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: