Εκατοντάδες φόρους, τέλη και κρατήσεις υπέρ τρίτων σχεδιάζει να καταργήσει ο υπουργός Οικονομικών κ. Γ. Παπακωνσταντίνου.

Οι φόροι υπέρ τρίτων αποτελούν θεσμοθετημένες –κάποιες από τον προηγούμενο αιώνα- οικονομικές επιβαρύνσεις που επιβάλλονται σε άτομα ή επιχειρήσεις, για την οικονομική ενίσχυση εκατοντάδων οργανισμών, νομικών πρόσωπων δημοσίου και ιδιωτικού τομέα, ασφαλιστικών ταμείων, αθλητικών σωματείων κ.α..

Η κατάργηση των φόρων υπέρ τρίτων αποτελεί και αίτημα της τρόικας, τα στελέχη της οποίας έχουν διαπιστώσει πως το κόστος υπηρεσιών και προϊόντων στην Ελλάδα (και συνακόλουθα ο πληθωρισμός) επηρεάζεται από συντεχνιακούς δασμούς και αδιαφανής φόρους που αν και έχουν μικρή συμμετοχή στα δημόσια έσοδα, επηρεάζουν δυσανάλογα την τελική κατανάλωση και την ανταγωνιστικότητα της ελληνικής παραγωγής.

Το βασικό κίνητρο με το οποίο έχουν επιβληθεί οι περισσότεροι φόροι υπέρ τρίτων είναι η εξασφάλιση θεσμοθετημένων οικονομικών ενισχύσεων για κάποιους φορείς. Έτσι, ένα μέρος των φόρων αυτών εισπράττεται από το Δημόσιο και στη συνέχεια αποδίδεται μέσω του κρατικού προϋπολογισμού, ενώ οι φόροι υπόλοιποι εισπράττονται απευθείας από τους φορείς.

Οι φόροι αυτοί πολλές φορές επιβαρύνουν μόνο τα εγχώρια προϊόντα και όχι τα εισαγόμενα, ενώ δεν επιστρέφονται κατά την εξαγωγή. Ακόμη, πλήττουν επιλεκτικά επαγγέλματα, προϊόντα, δραστηριότητες ή συντελεστές, με αποτέλεσμα το όφελος να περιέρχεται σε άλλους. Μάλιστα, έχει καταδειχθεί πως οι φόροι υπέρ τρίτων συνήθως κατευθύνονται για καταναλωτικούς σκοπούς, δεν επενδύονται και σε κάποιες περιπτώσεις επιβαρύνουν τις δημόσιες δαπάνες.

Οι κρατήσεις υπέρ τρίτων επιβάλλονται κατά κανόνα ως έμμεση φορολογία και καλύπτουν συναλλαγές που επιβαρύνουν περισσότερο τις ασθενέστερες τάξεις. Σε πολλές περιπτώσεις έχουν προσδιορισθεί σε απόλυτα νούμερα με συνέπεια να μην εναρμονίζονται με το κόστος ζωής (πληθωρισμό) και να απομειώνονται διαχρονικά.

Πάντως, τόσο ο τρόπος χρήσης των χρημάτων που εισπράττονται από τους τρίτους, όπως επίσης και η ανάγκη χορήγησης της ενίσχυσης δεν ελέγχονται από την κεντρική Κυβέρνηση. Χαρακτηριστικότερο είναι το παράδειγμα των αχθοφορικών και λεμβουχικών τελών, τα οποία θεσπίσθηκαν προ 100 ετών για την ενίσχυση των αχθοφόρων, αλλά διατηρούνται έως σήμερα επιβαρύνοντας κατά 0,70 ευρώ περίπου κάθε ακτοπλοϊκό εισιτήριο.

Σύμφωνα με την εφημερίδα «Τα Νέα» η καταγραφή των φόρων αυτών αναμένεται να ξεκινήσει στα μέσα Απριλίου υπό την επίβλεψη του υφυπουργού κ. Δ. Κουσελά.

Η πρώτη προσπάθεια γενικότερης μεταρρύθμισης του όλου συστήματος των φόρων υπέρ τρίτων έγινε το 1947 επί πρωθυπουργίας Θεμιστοκλή Σοφούλη. Για την δεύτερη προσπάθεια έπρεπε να μεσολαβήσουν 49 ολόκληρα χρόνια (1996). Το 2000 έγινε ακόμη μια καταγραφή, ενώ η τελευταία προσπάθεια αποτύπωσης των φόρων υπέρ τρίτων χρονολογείται το 2002 (πόρισμα Επιτροπής Γεωργακόπουλου).

Συνολικά εντοπίσθηκαν και καταγράφηκαν 600 περίπου φόροι υπέρ τρίτων, που είτε εμφανίζονται στον Προϋπολογισμό, είτε εισπράττονται κατευθείαν από τρίτους. Σε κάθε περίπτωση ο αριθμός των φόρων αυτών δεν έχει σταματήσει να αυξάνεται, λόγω της επιρροής που ασκείται από λογής ομάδες πίεσης.

Newsroom ΑΛΤΕΡ ΕΓΚΟ

Ειδήσεις Σήμερα: