1. Όλες οι συνδικαλιστικές οργανώσεις συμφώνησαν να κατέβουν με κοινή ατζέντα. Πράγμα φυσικά που σημαίνει πως κανένας δεν ήταν τόσο ψηλομύτης ώστε να υποστηρίζει πως μόνο αυτός ξέρει τι είναι καλό για τους εργαζόμενους και όποιος δεν συμφωνεί μαζί του είναι προδότης της τάξης του.
  2. Έκαναν απεργία και πορείες 20 ημέρες πριν συναντηθεί το υπουργικό συμβούλιο και πάρει αποφάσεις. Εμείς εδώ περιμένουμε να ψηφιστούν οι νόμοι στη βουλή και μετά θυμόμαστε να διαμαρτυρηθούμε (για το θεαθήναι των συνδικαλιστικών ηγεσιών θα έλεγα)
  3. Κατέβασαν τόσο κόσμο στους δρόμους που η κυβέρνηση τρόμαξε και άρχισε από τώρα τις εξηγήσεις, υποχωρήσεις κ.λπ. Και φυσικά ο κόσμος βγήκε στους δρόμους γιατί εμπιστεύεται την ηγεσία του πως τον συμβουλεύει σωστά. Στη χώρα μας υπάρχει κανένας να εμπιστευτούμε;

http://www.lemonde.fr/societe/article/2010/06/24/les-syndicats-ont-gagne-leur-pari-en-mobilisant-davantage_1378350_3224.html

Γιώργος Επιτήδειος