BMW X1 xDrive 28i: Ο άγνωστος X

Γιάννης Αδάναλης

Βλέποντας το Nissan Qashqai, ένα δικίνητο crossover 1.600 κ.εκ., να φιγουράρει στην πρώτη θέση της κατηγορίας των μικρομεσαίων hatchback και το VW Tiguan να συνεχίζει την προέλασή του, αφήνοντας μακράν πίσω του, εμπορικά, οποιοδήποτε άλλο τετράτροχο θέλει να αποκαλείται SUV, η απόφαση της BMW να προσθέσει στην γκάμα της το τέταρτο κατά σειρά X μόνο έκπληξη δεν προκαλεί.

Η προσπάθεια που ξεκίνησε στα τέλη της προηγούμενης δεκαετίας με την άχαρη -για τα σημερινά δεδομένα- X5 και βρήκε συνέχεια στις μεταλλικές επιφάνειες της X3 έδειξε να ολοκληρώνεται με την εντυπωσιακή, σε σχεδίαση και χαρακτηριστικά, X6.

Το Sport Activity Vehicle της BMW που κατήργησε με τον πιο πειστικό τρόπο τα σχεδιαστικά -και όχι μόνο- στεγανά της κατηγορίας, απέδειξε στην πράξη πως η βαυαρική φίρμα καταφέρνει όχι μόνο να γεννά καινοτόμες ιδέες, αλλά και να τις υλοποιεί, αιφνιδιάζοντας τις περισσότερες φορές τον ανταγωνισμό.

Στην περίπτωση, βέβαια, της X1 τα πράγματα είναι διαφορετικά, μιας και το βαυαρικό SUV δεν είναι το πρώτο και σίγουρα ούτε το τελευταίο που θα συναντήσει κανείς στην ευρύτερη κατηγορία των μικρομεσαίων οχημάτων.

Η αλήθεια είναι ότι το περιορισμένο μήκος των 4,45 μέτρων αρκεί για να τραβήξει τα βλέμματα όλων, πόσο μάλλον όταν οι συμπαγείς διαστάσεις του αμαξώματος συνδυάζονται με τον ελκυστικό -αν μη τι άλλο- σχεδιασμό του.

Αποφεύγοντας το πολυφορεμένο στυλάκι ενός καμπυλόγραμμου και ταυτόχρονα εύπεπτου hatchback, η X1 μεταλλάσσει αρκετούς από τους σχεδιαστικούς ιδιωματισμούς της φίρμας, δημιουργώντας συνειδητά την εικόνα ενός δυναμικού SUV.

Μπορεί η απόσταση των 19,4 εκατοστών που χωρίζει το αμάξωμα από το έδαφος να μην γίνεται από την πρώτη στιγμή αντιληπτή και οι τροχοί των 18 ιντσών, σε συνδυασμό με τα ελαστικά χαμηλού προφίλ, να θυμίζουν περισσότερο ένα GTI και λιγότερο ένα off roader, παρόλα αυτά, τα πλαστικά προστατευτικά που καλύπτουν τα εκτεθειμένα τμήματα του αμαξώματος αποδεικνύονται αρκετά για υπενθυμίσουν σε όλους τον πραγματικό προορισμό του αυτοκινήτου.

Αντίθετο είναι το παράδειγμα του πενταθέσιου θαλάμου επιβατών, το οποίο αδιαπραγμάτευτα υιοθετεί τα σχεδιαστικά και κατασκευαστικά πρότυπα των, μέχρι σήμερα, γνωστών προτάσεων της γερμανικής αυτοκινητοβιομηχανίας.

Η σχεδιαστική λιτότητα ευνοεί σε κάθε περίπτωση την εργονομία, ωστόσο, δεν κολακεύει το σύνολο, υποχωρώντας από τα μίνιμαλ παραδείγματα της σημερινής και της προγενέστερης Z4 σε πιο μίζερα πρότυπα.

Το ίδιο μπορεί να ισχυριστεί κανείς και για την ποιότητα των πλαστικών που έχουν χρησιμοποιηθεί στο ταμπλό. Παρά το εξαιρετικό φινίρισμα, η υφή τους αναδεικνύει εκπτώσεις που σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογούν το premium προφίλ του αυτοκινήτου και του κατασκευαστή.

Ενδεικτικό της προχειρότητας με την οποία αντιμετώπισε η BMW το εσωτερικό τμήμα της X1, επαναλαμβάνοντας ουσιαστικά λάθη που πραγματοποίησε αρκετά χρόνια πριν, στο λανσάρισμα της Σειράς 1 και διόρθωσε στην ανανεωμένη εκδοχή του αυτοκινήτου, είναι η επιλογή άκαμπτου πλαστικού για την κατασκευή του σκιάδιου στον πίνακα οργάνων.

Θέλοντας να δικαιολογήσεις, λοιπόν, τα 49.500 ευρώ της μοναδικής -αυτή τη στιγμή- έκδοσης βενζίνης, καταλήγεις στον πληρέστατο εξοπλισμό, που διαθέτει -έστω και προαιρετικά- τα απαραίτητα στοιχεία πολυτέλειας και τεχνολογίας.

Ανάμεσα σε αυτά ξεχωρίζουν οι δερμάτινες επενδύσεις των καθισμάτων, το σύστημα δορυφορικής πλοήγησης και η πανοραμική-γυάλινη οροφή, που μεταξύ άλλων ενισχύει την αίσθηση της ευρυχωρίας, φροντίζοντας για τον καλύτερο δυνατό φωτισμό.

Στην πραγματικότητα ο χώρος που αναλογεί στους πίσω επιβάτες δεν διαφοροποιείται από τα επίπεδα της 3άρας, γεγονός άλλωστε που δικαιολογείται και από την σύμπτωση των διαστάσεων που παρουσιάζουν τα δύο αυτοκίνητα.

Επαρκές είναι και το διαμέρισμα των αποσκευών, ξεκινώντας από τα 420 λίτρα και διαθέτοντας τους απαραίτητους ιμάντες για την σταθεροποίηση μικρότερων αντικειμένων.

Είναι σχεδόν σίγουρο πως μόλις χωνέψεις την αυξημένη απόσταση του αμαξώματος από

Με λίγα λόγια, το οδηγοκεντρικό προφίλ που σε πρώτη ανάγνωση η X1 δείχνει πως διαθέτει, συνδυάζοντας αρμονικά το ακριβές σύστημα διεύθυνσης με το σύστημα μόνιμης τετρακίνησης και την πληθωρική απόδοση του ατμοσφαιρικού κινητήρα των 3,0 λίτρων.

Πριν ακόμη πατήσεις σε εθνικό ή επαρχιακό δίκτυο το νέο SUV της ΒΜW έχει καταφέρει να σε κερδίσει. Όχι γιατί απλώς ανταποκρίνεται στις προσδοκίες σου, εξασφαλίζοντας την απαιτούμενη άνεση και ασφάλεια κάτω από οποιεσδήποτε συνθήκες, αλλά διότι καταφέρνει να κρύψει τον όγκο του, παραπέμποντας με την υποδειγματική ευελιξία του σε μια τυπική, μικρομεσαία πρόταση.

Αν στη θέση του εξακύλινδρου μοτέρ, βρισκόταν ένα μικρότερης χωρητικότητας σύνολο, όπως το δίλιτρο turbo diesel μοτέρ της xDrive 18d που καταναλώνει μόλις 5,7 λίτρα καυσίμου για κάθε 100 χιλιόμετρα, τότε η X1 θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελέσει τον ιδανικό σύντροφο ακόμα και για τις αναπόφευκτες, τελικά, αστικές μετακινήσεις.

Στην περίπτωση, βέβαια, της xDrive 28i η κίνηση μέσα στην πόλη κοστίζει κάτι παραπάνω από 13 λίτρα βενζίνης για κάθε 100 χιλιόμετρα, αναδεικνύοντας την εμφανή, πια, αδυναμία του Γερμανού κατασκευαστή να προσφέρει εξαρχής ανταγωνιστικούς κινητήρες βενζίνης μικρότερης χωρητικότητας.

Αναπόφευκτα, λοιπόν, το πεδίο δοκιμών μεταφέρεται μακριά από την πόλη. Εκεί που η μοναδική βενζινοκίνητη έκδοση του αυτοκινήτου δεν διστάζει να ξεδιπλώσει τις αρετές της στην άσφαλτο.

Αδιαφορώντας επιδεικτικά για τα 19,4 εκατοστά που τη χωρίζουν από το έδαφος, η X1 παραμένει ακλόνητη σε υψηλές ταχύτητες κίνησης, ακόμη και όταν την αδιάφορη ευθεία διαδεχθεί μια γρήγορη καμπή ή ένα απαιτητικό εσάκι.

Σε κάθε περίπτωση οι κλίσεις που εμφανίζει το αμάξωμα είναι περιορισμένες, κατά συνέπεια για να παρακάμψεις την κατευναστική λειτουργία της τετρακίνησης και των ηλεκτρονικών βοηθημάτων όχι μόνο πρέπει να διαβάσεις το manual του κατασκευαστή… ανάποδα, αλλά και να εφαρμόσεις πιστά όλα όσα νωρίτερα αφομοίωσες.

Υπό κανονικές συνθήκες, πάντως το ηλεκτρονικά ελεγχόμενο διαφορικό υδραυλικού συμπλέκτη θα μεταφέρει το μεγαλύτερο ποσοστό της ροπής στους πίσω τροχούς, μεταβάλλοντας αυτόματα την κατανομή, ώστε να εξασφαλίσει τη μέγιστη δυνατή πρόσφυση.

Μια ακόμη δικλίδα ασφαλείας αποτελεί το σύστημα δυναμικής ευστάθειας, το οποίο ωστόσο απενεργοποιείται πλήρως, δίνοντας τη σκυτάλη σε ένα ηλεκτρονικό διαφορικό περιορισμένης ολίσθησης που αναλαμβάνει να περιορίσει τις υποστροφικές τάσεις του βαυαρικού SUV, επιβραδύνοντας άκομψα και ανώφελα, τις περισσότερες φορές, τον πίσω εσωτερικό τροχό.

Στερώντας περισσότερα από όσα μπορεί τελικά μπορεί να προσφέρει, το Performance Control -όπως το ονομάζει η BMW- ανήκει στον προαιρετικό εξοπλισμό του αυτοκινήτου, αποτελώντας ουσιαστικά το φθηνό υποκατάστατο του θαυματουργού Dynamic Performance Control της X6.

Όπως και να έχει, η X1 δεν θα βρει εύκολα αντίπαλο στην άσφαλτο, πόσο μάλλον όταν οι επιδόσεις της τρίλιτρης έκδοσης αρκούν για να διαγράψουν αρκετά από τα καυτά GTI της ελληνικής αγοράς.

Εξίσου πειστικές, όμως, είναι και οι απαντήσεις που δίνει το νέο SUV της BMW στο χώμα. Παρά τους τροχούς των 18 ιντσών και τα ελαστικά χαμηλού προφίλ, η άνεση σε πατημένες διαδρομές ξεπερνά ακόμα και τις πιο αισιόδοξες προβλέψεις, αφήνοντας να εννοηθεί ότι με τη σωστή διάσταση-τύπο ελαστικών μπορείς με ευκολία να τσαλακώσεις το premium προφίλ του αυτοκινήτου, αδιαφορώντας, ως ένα βαθμό τουλάχιστον, για τη μορφολογία του οδοστρώματος.

auto.in.gr