Οι ψυχολόγοι λένε ότι ένας άνθρωπος υποπτεύεται πως του λένε ψέματα όταν παρατηρεί αντικρουόμενες συμπεριφορές (π.χ. διαφορές μεταξύ του τρόπου ομιλίας και της γλώσσας του σώματος). Όσο αισθάνεται άνετα, δέχεται χωρίς μεγάλη αντίδραση ό,τι του παρουσιάζουν. Αν όμως νιώσει πως υπάρχει κάτι παράξενο ή περίεργο, τότε απομακρύνεται αμέσως ή, αν αυτό δεν είναι εφικτό, αντιδρά καχύποπτα, αξιολογώντας πλέον με πολύ προσοχή τη λογική συνάφεια και την αξιοπιστία όσων βλέπει, ακούει ή διαβάζει.

Στην καθημερινή μας ζωή, αναγνωρίζουμε αυτό το γεγονός και θεωρούμε τη δημιουργία της κατάλληλης ατμόσφαιρας απαραίτητο συστατικό κάθε επιτυχημένης διαφημιστικής προσπάθειας. Δυστυχώς όμως, σπάνια ακολουθούμε την ίδια τακτική και στο διαδίκτυο.

Τα sites μας είναι δύσχρηστα και συχνά δίνουν την εντύπωση ότι θέλουμε να κρύψουμε κάτι. Το περιεχόμενό τους δεν είναι γραμμένο από επαγγελματίες κειμενογράφους και γι αυτό σπάνια διαβάζεται με ευχαρίστηση. Τέλος, οι τίτλοι, οι επικεφαλίδες και οι παραπομπές δεν περιγράφουν με ακρίβεια τις πληροφορίες που ακολουθούν, αποπροσανατολίζοντας συνήθως τον αναγνώστη.

Το χειρότερο απ όλα όμως είναι ότι δημιουργούμε web sites και διαφημιστικά emails χωρίς να έχουμε ξεκαθαρίσει από πριν σε ποιο κοινό απευθυνόμαστε. Έτσι, το δικτυακό μας μήνυμα απευθύνεται σε όλους και στο τέλος δεν ικανοποιεί κανέναν.

Δεν είναι παράξενο λοιπόν που οι δικτυακές μας προσπάθειες «δεν πουλάνε». Πρέπει επιτέλους να αναγνωρίσουμε ότι το Internet είναι πια και στη χώρα μας μια ώριμη αγορά. Όσο δεν την αντιμετωπίζουμε με την απαιτούμενη σοβαρότητα, η καρδιά και συνεπώς και το πορτοφόλι του κοινού θα συνεχίσουν να παραμένουν ερμητικά κλειστά.