Πλήρης ίαση της λευχαιμίας και του λεμφώματος στο 50% των ασθενών

Θεσσαλονίκη: Μεγάλες πρόοδοι έχουν σημειωθεί τα τελευταία χρόνια στη θεραπευτική αντιμετώπιση των κακοήθων νόσων του λεμφικού συστήματος, καθώς σήμερα άρρωστοι, που πριν εθεωρούντο ανίατοι, γίνονται τελείως καλά και αποκτούν πλήρη δραστηριότητα.

Γεγονός που αποκτά ακόμη μεγαλύτερη αξία, αν σκεφτεί κανείς, ότι πολλοί ασθενείς είναι νέοι, που μετά τη θεραπεία μπορούν πλέον να χαρούν τη ζωή τους κανονικά.

Πλήρης ίαση της λευχαιμίας και του λεμφώματος επιτυγχάνεται σήμερα στο 50% των ασθενών που υποβάλλονται σε μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων, ενώ χάρη στην κατάλληλη υποστηρικτική θεραπευτική αγωγή με αίμα και παράγωγα αίματος, που εφαρμόζεται, αποτρέπεται η εμφάνιση των θανατηφόρων επιπλοκών της χημειοθεραπείας.

Θεαματική είναι η πρόοδος, που έχει συντελεστεί τα τελευταία χρόνια και στην αντιμετώπιση της οξείας λευχαιμίας στην παιδική ηλικία και τα ποσοστά επιβίωσης είναι πολύ υψηλά. Η οξεία λευχαιμία στην παιδική ηλικία είναι σπάνιο νόσημα και στην Ελλάδα κάθε χρόνο προσβάλλονται περίπου 80 παιδιά.

Η οξεία λεμφοβλαστική λευχαιμία αποτελεί το συχνότερο τύπο αντιπροσωπεύοντας το 80-83% των οξειών λευχαιμιών. Είναι συχνότερη στα αγόρια απ’ ότι στα κορίτσια και η συνήθης ηλικία εμφάνισής της είναι μεταξύ 2-5 χρόνων (μέση ηλικία 4 χρόνια). Η οξεία μη λεμφοβλαστική λευχαιμία είναι πιο σπάνια, αποτελεί το 17-20% των οξειών λευχαιμιών της παιδικής ηλικίας, είναι συχνότερη στην εφηβεία και απαντά εξ ίσου στα δύο φύλα.

Η αιτιολογία της νόσου είναι πολυπαραγοντική και εξακολουθεί να είναι άγνωστη στην πλειονότητα των περιπτώσεων. Η γενετική προδιάθεση, οι περιβαλλοντικοί ή λοιμογόνοι παράγοντες φαίνεται ότι παίζουν σημαντικό, αν και όχι απόλυτα τεκμηριωμένο, ρόλο στη λευχαιμογένεση.

Δικαιολογημένα, συνεπώς, η επιτυχής αντιμετώπιση της οξείας λευχαιμίας στην παιδική ηλικία θεωρείται ένα από τα μεγαλύτερα επιτεύγματα της ιατρικής των τελευταίων 25 ετών.

Αυτό είναι το συμπέρασμα εισηγήσεων, που ανακοινώθηκαν κατά την πρώτη μέρα των εργασιών του 18ου Πανελληνίου Αιματολογικού Συνεδρίου, το οποίο διοργανώθηκε από την Ελληνική Αιματολογική Εταιρεία και διεξάγεται στο συνεδριακό κέντρο «Ιωάννης Βελλίδης» της Θεσσαλονίκης με την προεδρία του διευθυντού της αιματολογικής κλινικής του Νοσοκομείου «Παπανικολάου» Αχιλλέα Αναγνωστόπουλου.

Η μεταμόσχευση αιμοποιητικών κυττάρων έχει πολλές επιτυχείς εφαρμογές στην καταπολέμηση της λευχαιμίας, ιδιαίτερα της παιδικής, τόνισε ο κ. Αναγνωστόπουλος. Αποτελεί μια καθιερωμένη μέθοδο συμπληρωματικής ή ενισχυτικής θεραπείας των αιματολογικών κακοηθειών. Τα μεταμοσχευμένα αιμοποιητικά κύτταρα μπορούν να είναι κύτταρα του μυελού των οστών, περιφερικά αρχέγονα κύτταρα ή αρχέγονα κύτταρα προερχόμενα από το αίμα του ομφάλιου λώρου. Όταν προέρχονται από τον ίδιο τον ασθενή καλούνται αυτόλογα, όταν δε προέρχονται από άλλο άνθρωπο-συνήθως από αδελφό ή αδελφή του ασθενούς για λόγους συμβατότητας -καλούνται αλλογενή.

Από λευχαιμία ή λέμφωμα πεθαίνουν κάθε χρόνο στη χώρα μας γύρω στα 1.500 άτομα. Η νόσος που παρουσιάζει έξαρση τα τελευταία χρόνια εμφανίζεται ιδιαίτερα επιθετική στις ηλικίες από 40-59 ετών, οπότε ο αριθμός των κρουσμάτων είναι διπλάσιος σε σχέση με την προηγούμενη δεκαετία. Όπως τονίστηκε στο συνέδριο η ίαση απαιτεί εκτός της ειδικής θεραπευτικής αγωγής (χημειοθεραπεία) και ετοιμότητα της αιμοδοσίας για την προσφορά υψηλής ποιότητας αίματος και παραγώγων του με σκοπό την αντιμετώπιση των επιπλοκών της χημειοθεραπείας.

health.in.gr