Νέα Υόρκη: Τα άτομα που επιβιώνουν λεμφώματος μπορεί να συνεχίσουν να έχουν τόσο φυσικά όσο και πρακτικά προβλήματα για αρκετά χρόνια μετά, σύμφωνα με νέα ολλανδική μελέτη που δημοσιεύεται στο επιστημονικό έντυπο Cancer.

Σε μελέτη που έγινε από το Πανεπιστήμιο του Τιλμπουργκ σε δείγμα 221 Ολλανδών ενηλίκων που είχαν διαγνωστεί με μη Hodgkin λέμφωμα πέντε με 15 χρόνια πριν, παρατηρήθηκε ότι ανάφεραν πτωχότερη του μέσου όρου φυσική κατάσταση και ενέργεια. Πολλοί δήλωσαν ότι είχαν προβλήματα επιστροφής στην εργασία τους ή απόκτησης προγράμματος υγειονομικής περίθαλψης, ασφάλειας ζωής και στεγαστικής δανειοδότησης.

Είναι πιθανόν η θεραπεία για μη Hodgkin λέμφωμα να είναι σχετικά πιο τοξική, αλλά ακόμα αυτό παραμένει ασαφές. Πρόκειται για μια μορφή καρκίνου του αίματος η συχνότητα του οποίου έχει αυξητική τάση τα τελευταία 50 χρόνια, γεγονός που σημαίνει ότι υπάρχει και αυξανόμενος αριθμός επιβιωσάντων.

Αν η παραπάνω διαπίστωση είναι ενδεικτική, πολλοί ασθενείς θα αντιμετωπίζουν πρακτικές και προκλήσεις υγείας, ειδικά αν υποβάλλονται σε χημειοθεραπεία.

Γενικά, οι 221 επιβιώσαντες μη Hodgkin λεμφώματος, που ερωτήθηκαν είχαν πτωχότερη φυσική κατάσταση και λιγότερη «ζωντάνια» συγκριτικά με δείγμα Ολλανδών του γενικού πληθυσμού.

Αυτοί που είχαν υποβληθεί σε χημειοθεραπεία φάνηκε να έχουν χειρότερη εικόνα, με πτωχότερη ψυχολογική κατάσταση και χαμηλότερη σχετική με την υγεία ποιότητα ζωής συγκριτικά με αυτούς που είχαν υποβληθεί σε άλλες θεραπείες.

Επίσης διαπιστώθηκε ότι οι επιβιώσαντες αντιμετώπιζαν κοινά πρακτικά προβλήματα στην καθημερινότητά τους. Ενώ η πλειοψηφία δήλωσε ότι η εργασιακή κατάσταση δεν άλλαξε λόγω του καρκίνου, το 41% δήλωσε είτε ότι είχε αλλάξει δουλειά, είχε περικόψει το εργασιακό ωράριο είτε είχε σταματήσει να εργάζεται τελείως.

Οι επιβιώσαντες που είχαν προσπαθήσει να αποκτήσουν πρόγραμμα υγειονομικής περίθαλψης, ασφάλειας ζωής ή στεγαστικό δάνειο μετά τη διάγνωση, είχαν 12%, 60% και 73% δυσκολία αντίστοιχα.

health.in.gr