Δεύτερη συχνότερη αιτία θανάτου ο καρκίνος του παχέος εντέρου

Θεσσαλονίκη: Ο καρκίνος του παχέος εντέρου είναι ο δεύτερος σε συχνότητα εμφάνισης μετά τον καρκίνο του μαστού στις γυναίκες και τον καρκίνο του πνεύμονα στους άντρες, στις δυτικές χώρες, σύμφωνα με στοιχεία που παρουσιάστηκαν στο 23ο Πανελλήνιο Συνέδριο Γαστρεντερολογίας.

Σε παγκόσμιο επίπεδο αποτελεί τον τρίτο συχνότερο τύπο καρκίνου ενώ συναντάται συχνότερα στις οικονομικά ανεπτυγμένες χώρες σε σύγκριση με τις αναπτυσσόμενες.

Στην Ελλάδα ευθύνεται για 8,7 θανάτους ανά 100.000 κατοίκους και αποτελεί την 4η αιτία θανάτου από κακοήθη νοσήματα. Η συχνότητά του αυξάνει με την ηλικία και τις περισσότερες φορές πλήττει άτομα άνω των 50 ετών.

Σε ορισμένες ομάδες πληθυσμού με κληρονομική προδιάθεση όπως η οικογενής πολυποδίαση και το σύνδρομο μη κληρονομούμενου-μη πολυποδισιακού καρκίνου του παχέος εντέρου συναντάται με μεγαλύτερη συχνότητα.

Αυξημένο ενδιαφέρον παρουσιάζουν επίσης τα άτομα με ιστορικό καρκίνου του παχέος εντέρου ή πολυπόδων, οι πρώτου βαθμού συγγενείς τους, άτομα με ιστορικό ελκώδους κολίτιδας ή νόσου Crohn.

Όπως αναφέρει ο Ι. Κάτσος διευθυντής της γαστρεντερολογικής-ογκολογικής κλινικής του Θεαγενείου Νοσοκομείου για τον καρκίνο του παχέος εντέρου φαίνεται ότι ευθύνονται τόσο γενετικοί όσο και περιβαλλοντικοί παράγοντες.

Επιδημιολογικές μελέτες έχουν δείξει ότι η έλλειψη φυσικής δραστηριότητας, η κατανάλωση λίπους και κόκκινου κρέατος και η δίαιτα που είναι φτωχή σε φρούτα και λαχανικά είναι παράγοντες που αυξάνουν τον κίνδυνο εμφάνισης του καρκίνου του παχέος εντέρου, ο οποίος αναπτύσσεται μέσω μιας μακροχρόνιας διαδικασίας κατά την οποία το φυσιολογικό επιθήλιο μετατρέπεται σε καρκίνωμα, με ενδιάμεσο στάδιο το αδένωμα (πολύποδας) που αποτελεί προκαρκινική κατάσταση.

Ο προληπτικός έλεγχος περιλαμβάνει τον έλεγχο των ασυμπτωματικών ατόμων με σκοπό την ανεύρεση πολυπόδων και την αφαίρεσή τους. Η συχνότητα και η ηλικία έναρξης του ελέγχου αυτού εξαρτάται από το πόσο αυξημένη είναι η πιθανότητα ενός ατόμου να εμφανίσει καρκίνο του παχέος εντέρου.

Το μεγαλύτερο τμήμα του πληθυσμού αποτελεί ομάδα μέσου κινδύνου και αναπτύσσει τον σποραδικό καρκίνο. Τα άτομα αυτά θα πρέπει να υποβάλλονται σε έλεγχο από την ηλικία των 50 ετών. Ο έλεγχος περιλαμβάνει εξέταση κοπράνων για αιμοσφαιρίνη κάθε χρόνο και σιγμοειδοσκόπηση ή ακτινολογικό έλεγχο του παχέος εντέρου με βαριούχο υποκλυσμό κάθε πέντε χρόνια.

Σε περίπτωση παθολογικών ευρημάτων ακολουθεί κολονοσκόπηση και ενδοσκοπική αφαίρεση πολυπόδων. Η κολονοσκόπηση συνιστάται να γίνεται ανά δεκαετία ως προληπτικός έλεγχος και αποτελεί τον αποτελεσματικότερο τρόπο ανίχνευσης του καρκίνου σε πρώιμο στάδιο ή των πολυπόδων με σύγχρονη αφαίρεσή τους. Άτομα με οικογενειακό ιστορικό καρκίνου ή πολυπόδων του παχέος εντέρου πρέπει να υποβάλλονται σε κολονοσκόπηση από την ηλικία των 40 ετών.

Εναλλακτικό τρόπο ελέγχου του καρκίνου του παχέος εντέρου αποτελεί η μέθοδος της εικονικής κολονοσκόπησης, η οποία βρίσκεται σε ερευνητικό στάδιο. Ο έλεγχος αυτός γίνεται με ελικοειδή αξονικό τομογράφο και στη συνέχει δημιουργία τρισδιάστατων εικόνων.

Η θεραπεία του καρκίνου του παχέος εντέρου είναι χειρουργική. Μετά την εξαίρεση του όγκου , ανάλογα με το στάδιο της νόσου εφαρμόζεται, συμπληρωματικά χημειοθεραπεία.

Σε περίπτωση που υπάρχουν ηπατικές μεταστάσεις εφαρμόζεται χειρουργική αφαίρεση, τοπική καταστροφή με εφαρμογή θερμότητας ή συστηματική χημειοθεραπεία.

Όσο πιο πρώιμο είναι στο στάδιο του καρκίνου τόσο μεγαλύτερη είναι η επιβίωση μετά τη χειρουργική αφαίρεσή του.

Πηγή: ΑΠΕ

health.in.gr