Χιούστον: Στην υπηρεσία της ιατρικής επιστήμης μπαίνει η τεχνολογία της Διαστημικής Υπηρεσίας των ΗΠΑ, η οποία χρησιμοποιείται για τη δημιουργία μοσχευμάτων που πιθανόν κάποια μέρα να αποκαταστήσουν έως ένα βαθμό την όραση ορισμένων τυφλών ατόμων.


Οι επιστήμονες της NASA ευελπιστούν πως οι δοκιμές σε ανθρώπους θα ξεκινήσουν εντός του τρέχοντος έτους, ωστόσο δηλώνουν αβέβαιοι σχετικά με το κατά πόσο θα καταφέρει ο εγκέφαλος να ερμηνεύσει τα σήματα από τους υψηλής τεχνολογίας ανιχνευτές που έχουν αναπτύξει.


Οι ήδη υπάρχουσες τεχνικές έχουν καταστήσει μέχρι στιγμής εφικτή την αποστολή χαμηλής ποιότητας εικόνων στον εγκέφαλο, με αποτέλεσμα ορισμένοι τυφλοί ασθενείς να διακρίνουν πολύ ασαφή περιγράμματα.


Εντούτοις, η Διαστημική Υπηρεσία των ΗΠΑ δηλώνει αισιόδοξη, τονίζοντας ότι η δική της μέθοδος έχει αρκετές πιθανότητες να επιτρέψει τη συγκέντρωση πολύ λεπτομερέστερων εικόνων από τους αισθητήρες του ματιού.


Η τεχνική


Ειδικοί της NASA χρησιμοποιούν εξαιρετικά λεπτές και φωτοευαίσθητες κεραμικές μεμβράνες -η καθεμία περιέχει περίπου 100.000 χωριστούς ανιχνευτές.


Το υγιές ανθρώπινο μάτι διαθέτει εκατομμύρια κύτταρα που μετατρέπουν το φως σε ηλεκτρικά σήματα, τα οποία στη συνέχεια οδηγούνται στο οπτικό νεύρο του εγκεφάλου για να τα ερμηνεύσει. Η σταδιακή απώλεια της όρασης μεγάλου αριθμού ατόμων οφείλεται σε δυσλειτουργία ή καταστροφή των εν λόγω σε σχήμα κώνου κυττάρων.


Εάν έχουν αλλοιωθεί τα κύτταρα-«αισθητήρες» στο πίσω τμήμα του ματιού αλλά ο συνδετικός κρίκος με τον εγκέφαλο παραμένει ανέπαφος, τότε θα βοηθούσε η χρήση ενός τεχνητού αισθητήρα.


«Σε αυτές τις περιπτώσεις, οι λεπτοί κεραμικοί αισθητήρες θα χρησίμευαν ως υποκατάστατα των κατεστραμμένων κυττάρων» αναφέρει στο δικτυακό τόπο της NASA ο καθηγητής Αλεξ Ιγνάτιεφ.


Αισιοδοξία και… αβεβαιότητα


Οι σχεδιαστές εκτιμούν ότι η νέα τεχνική θα ξεπεράσει δύο μειονεκτήματα που προέκυπταν από τη χρήση ανιχνευτών με βάση τη σιλικόνη και όχι κεραμικών. Πρώτον, η σιλικόνη είναι τοξική για το ανθρώπινο σώμα. Δεύτερον, οι μεγάλες συγκεντρώσεις της σιλικόνης εμποδίζουν τη ροή θρεπτικών ουσιών στο μάτι -σε αντίθεση με τους κεραμικούς ανιχνευτές, οι οποίοι επιτρέπουν τη ροή.


Ωστόσο, υπάρχουν παράγοντες που παραμένουν άγνωστοι, όπως, για παράδειγμα, εάν ο εγκέφαλος θα μάθει να ερμηνεύει τα διαφορετικού τύπου ηλεκτρικά σήματα που θα λαμβάνει από τις κεραμικές μεμβράνες.


Παρά τα μηνύματα αισιοδοξίας, οι ειδικοί σπεύδουν, πάντως, να τονίσουν ότι πρόκειται για μια τεχνική διαδικασία, η οποία -αν και όταν εφαρμοστεί- ενδέχεται να αποβεί ιδιαίτερα χρονοβόρα για τον ασθενή.<P

health.in.gr