Τα γενετικά ετερόκλητα ζευγάρια αποκτούν περισσότερους απογόνους;

Λονδίνο: Ισχύει άραγε το ρητό «τα ετερώνυμα έλκονται» όσον αφορά στην επιλογή συντρόφου; Ναι, απαντούν ερευνητές του Πανεπιστημίου του Κέμπριτζ: σύμφωνα με έρευνά τους σε ζώα, όσο μεγαλύτερες είναι οι γενετικές διαφορές μεταξύ των γονέων, τόσο μεγαλύτερος είναι και ο αριθμός των απογόνων τους.

O αριθμός των απογόνων ορίζεται στη νεοδαρβινική θεωρία της εξέλιξης ως μέτρο της αναπαραγωγικής επιτυχίας και της προσαρμογής του γονέα στο περιβάλλον στο οποίο ζει.

Σύμφωνα με τον ζωολόγο Δρ. Μπόιλ Έιμος, του οποίου η έρευνα δημοσιεύεται στο περιοδικό Proceedings of the Royal Society of London B, η γενετική συγγένεια μειώνει την αναπαραγωγική επιτυχία όχι μόνο στις περιπτώσεις στενών συγγενών, όπως τα ξαδέρφια, αλλά και σε περιπτώσεις μακρινής συγγένειας. Αντίθετα, ο αριθμός των απογόνων συνεχίζει να αυξάνεται ακόμα και όταν η γενετική απόσταση μεταξύ των γονέων είναι πάρα πολύ μεγάλη.

Το συμπέρασμα αυτό βασίστηκε σε γενετικές αναλύσεις τριών πολύ διαφορετικών μεταξύ τους ειδών -του μαυροδέλφινου, της γκρίζας φώκιας και του αλμπατρός. Η συγγένεια των γονέων προσδιορίστηκε με βάση συγκεκριμένους γενετικούς δείκτες, βάση της αρχής ότι τα συγγενικά άτομα είναι πιθανότερο να φέρουν τις ίδιες γενετικές ποικιλομορφίες.

«Για παράδειγμα, τα αλφικά άτομα (αλμπίνο) φέρουν δύο αντίγραφα του ίδιου σπάνιου γονιδίου, και το γεγονός αυτό σημαίνει ότι οι γονείς τους ήταν σε κάποιο βαθμό συγγενικοί» αναφέρει ο Δρ. Έιμος στο New Scientist

Αφού προσδιόρισαν το βαθμό συγγένειας, οι ερευνητές παρακολούθησαν τα ζώα και κατέγραψαν τον αριθμό των απογόνων τους στη διάρκεια της ζωής τους. Διαπίστωσαν ότι τα άτομα που προέρχονταν από γονείς που δεν ήταν κοντινοί συγγενείς παρήγαγαν περισσότερους απογόνους από το μέσο όρο.

«Σύμφωνα με δημοφιλείς ρήσεις, ‘τα αντίθετα έλκονται’ και ο ιδανικός αρσενικός σύντροφος θεωρείται ο ‘ψηλός, μελαψός ξένος’ » αναφέρει ο Δρ. Έιμος. «Ο όρος ‘ξένος’ στην περίπτωση αυτή πραγματικά φαίνεται να έχει νόημα» συμπληρώνει.

health.in.gr