Nέα Υόρκη: Οι πλούσιες κοινωνικές επαφές συμβάλλουν στην αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης ενός καρδιοπαθή. Αυτό υποστηρίζουν ερευνητές από το Duke University Medical Center σε άρθρο τους που δημοσιεύεται στο τρέχον τεύχος του περιοδικού Psychosomatic Medicine.


Η Δρ Μπέβερλι Μπράμετ και η ομάδα της στο Duke University Medical Center στο Ντέρχαμ της Νότιας Καρολίνας μελέτησαν επί μία πεναετία δείγμα 430 καρδιοπαθών, διερευνώντας τόσο την ποσότητα όσο και την ποιότητα της κοινωνικής ζωής τους. Οι ερευνητές πραγματοποίησαν μια σειρά συνεντεύξεων σε βάθος, για να καθορίσουν ποιοι εθελοντές θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν απομονωμένοι.


Πενήντα ένας εξ αυτών δέχονταν λιγότερες από τις μισές επισκέψεις σε σχέση με τους υπόλοιπους, το ένα πέμπτο αδυνατούσε να ονοματίσει έστω και έναν άνθρωπο στον οποίο θα μπορούσε να απευθυνθεί για συναισθηματική υποστήριξη, ενώ περισσότεροι από το ένα τρίτο ομολόγησαν ότι δεν υπάρχει κανείς που θα μπορούσε να τους βοηθήσει να λάβουν μια σημαντική απόφαση σε περίοδο κρίσης.


Μετά το πέρας της έρευνας οι επιστήμονες αποφάνθηκαν ότι οι περισσότερο ακοινώνητοι ασθενείς -δηλαδή εκείνοι των οποίων ο κοινωνικός κύκλος αποτελούνταν από τρία ή λιγότερα άτομα- διέτρεχαν διόμισι φορές μεγαλύτερο κίνδυνο να πεθάνουν σε σχέση με τους υπόλοιπους.


Επιπλέον, οι ασθενείς της συγκεκριμένης ομάδας παρουσίαζαν και άλλα κοινά χαρακτηριστικά: είχαν χαμηλότερο εισόδημα, κάπνιζαν περισσότερο και ήταν πιο εχθρικοί από τους υπόλοιπους εθελοντές.


Ωστόσο, οι ερευνητές δεν συνέδεσαν τους παραπάνω παράγοντες με τα υψηλότερα ποσοστά θανάτου ούτε απέδειξαν ότι οι συγκεκριμένοι ασθενείς ήταν περισσότερο ευπαθείς από εκείνους που είχαν πλούσια κοινωνική ζωή.


Η επικεφαλής της έρευνας σχολίασε σχετικά στο Reuters Health ότι πιθανόν οι κοινωνικοί καρδιοπαθείς σημειώνουν καλύτερο προσδόκιμο επιβίωσης, επειδή οι οικείοι τους τους παροτρύνουν να ακολουθήσουν τις συμβουλές των γιατρών τους, αντίθετα με τους απομονωμένους ασθενείς που συχνά δεν εφαρμόζουν τις συμβουλές των ειδικών.


Πάντως, μολονότι οι απομονωμένοι καρδιοπαθείς εξέφραζαν δυσαρέσκεια για τους φίλους τους, δεν έδειχναν ενοχλημένοι για το γεγονός ότι συναναστρέφονταν μικρό αριθμό ανθρώπων.


«Ίσως να είναι δύσκολο να τους επηρεάσουμε ώστε να μπορέσουν να δεχτούν μεγαλύτερη υποστήριξη, επειδή δεν δυσανασχετούν με τη μοναχικότητά τους» δήλωσε η Δρ Μπέβερλι Μπράμετ.


Είναι απαραίτητο να εκπονηθούν περαιτέρω έρευνες, προκειμένου να διασαφηνιστεί αν οι κοινωνικές επαφές μειώνουν το άγχος του ασθενή ή έχουν κάποια άλλη θεραπευτική επίδραση, επισήμανε η ίδια. Αυτή η διευκρίνιση θα βοηθήσει τους επιστήμονες να προχωρήσουν στις απαραίτητες αλλαγές στον τρόπο που αντιμετωπίζουν τους ασθενείς τους, κατέληξε.

health.in.gr

Ειδήσεις Σήμερα: