Ο «Απερίσκεπτος Πλοηγός» συναντά τα «Χωματουργικά» και τον «Ελπήνορα»

Ελισάβετ Σταμοπούλου

Tρεις ποιητικές συλλογές, τρεις διαφορετικές φωνές και πολλά συναισθήματα. Ο Πλοηγός, ο Ελπήνωρ και τα Χωματουργικά κυκλοφόρησαν από τις εκδόσεις Μικρή Αρκτος τον περασμένο Απρίλιο. Αφηγούνται ιστορίες και βιώματα ξεγυμνώνοντας αυταπάτες και αποκαλύπτοντας εκ νέου χαμένους ορίζοντες. Ο χρόνος, η βαθύτερη κατανόηση της ζωής, ο θάνατος, η θλίψη και η φύση συνθέτουν ένα πλούσιο καλλιτεχνικό μωσαϊκό.

Ξεδιπλώνοντας τις σκέψεις τους, οι τρεις δημιουργοί Γιώργος Ανδρέου, Νίκος Χρυσκόπουλος και Δημήτρης Πέτρου αποκαλύπτουν στο in.gr όσα «κρύβονται» πίσω από τις συλλογές τους.

«Η ιδέα για τη δημιουργία γεννήθηκε αφού διάβασα την Οδύσσεια του Ομήρου. Η μικρή ιστορία του Ελπήνορα μού κέντρισε το ενδιαφέρον περισσότερο από κάθε άλλο σημείο της Οδύσσειας. Ένιωσα πως υπάρχει μία βαθύτερη κι ενδιαφέρουσα ιστορία που κρύβεται πίσω απ’ την, σαν υποσημείωση, αναφορά στον Ελπήνορα, κι αυτήν την ιστορία θέλησα να την πλάσω με το νου μου και να την εκφράσω», αναφέρει ο κ. Χρυσκόπουλος για τονΕλπήνορα, συλλογή που εστιάζει σε ανθρώπινα χαρακτηριστικά και διαπροσωπικές σχέσεις.

Χωρίς να αγνοεί τις επικρατούσες συνθήκες, ο δημιουργός αναφέρει: «Έχω την εντύπωση πως τα τελευταία χρόνια οι ποιητές τείνουν να γράφουν μία ιδιαίτερα ερμητική, και μάλλον θολή, ποίηση, η οποία δεν έχει καταφέρει ν’ αγγίξει καθόλου το κοινό».

Ο ποιητής μοιάζει «κάπως με το παιδί που βρίσκει λίγο νερό και χώμα κι αρχίζει να φτιάχνει πύργους», αναφέρει ο Δημήτρης Πέτρου για ταΧωματουργικά περιγράφοντας τη διαδικασία της καλλιτεχνικής του δημιουργίας και συνδέοντάς την με την έλλειψη κινήτρου.

Μιλώντας για τα συναισθήματα πριν από την ολοκλήρωση της συλλογής του, απέφυγε να χρησιμοποιήσει τον όρο βεβαιότητα, ενώ, όπως αποκάλυψε, στήνοντας το δεύτερο βιβλίο της συλλογής, είχε στο μυαλό του την εξής φράση του Λουί Φερντινάν Σελίν: «Το θέμα είναι να κάτσεις εκεί που σε έριξε η ζωή και να μην το κουνήσεις, ώστε να καταφέρεις να μαζέψεις ό,τι υπάρχει και μετά να το μεταπλάσεις».

Ο κ. Πέτρου διαπιστώνει πως τα τελευταία χρόνια «στρεφόμαστε όλο και περισσότερο στην τέχνη» και πως «τα ποιήματα είναι κομμάτια παγωμένης λάβας που έρχονται στην επιφάνεια όταν δεν τα περιμένεις».

«Είμαστε λαός που μας αρέσει η ποίηση, που τη γράφουμε ως επί το πλείστον, αλλά δυστυχώς δεν τη διαβάζουμε σε βάθος», ακόμη, για να προσθέσει πως «είναι καιρός να ποντάρουμε στους σύγχρονους δημιουργούς μας».

Από τα Χωματουργικά η σκυτάλη περνά στον Απερίσκεπτο πλοηγό. Μιλώντας για τον Απερίσκεπτο πλοηγό, οΓιώργος Ανδρέουαναφέρει πως εδώ και πολλά χρόνια γράφει ποίηση, πρόσφατα όμως πείστηκε να δημοσιεύσει τα γραπτά του.

Συνδέοντας την ποίηση με την σημερινή πραγματικότητα, επισημαίνει:«Η Ποίηση γράφει συγχρόνως. Για όσα συμβαίνουν σήμερα κι όσα υπάρχουν από πάντα. Η Ποίηση δεν χρειάζεται το ρεπορτάζ – της αρκεί η κατάδυση».

«Το σίγουρο είναι πως στην Ποίηση ο Ελληνισμός έχει παρουσιάσει (σε παγκόσμιο επίπεδο) τις υψηλότερες καλλιτεχνικές του επιδόσεις. Αρχίζοντας από τον Όμηρο και φθάνοντας στις μέρες μας», προσθέτει.

entertainment.in.gr