ζούμε

Η Ευρωπαϊκή Εβδομάδα Μετακίνησης (16 έως 22 Σεπτεμβρίου) αποτελεί μία εκστρατεία ευαισθητοποίησης των πολιτών για τη χρήση των δημόσιων μέσων μεταφοράς, της χρήσης ποδηλάτου και της πεζής κίνησης.

Η αλήθεια είναι ότι ζούμε σε πολύ ηχηρό κόσμο και σε πολλές φάσεις της καθημερινότητας ερχόμαστε σε επαφή με ιδιαίτερα δυνατής έντασης ήχους (μοτοσυκλέτες, αεροπλάνα, συναγερμοί, σειρήνες, μηχανήματα, φορτηγά, μεγάφωνα, συναυλίες). Η απώλεια της ακοής είναι ένα πολύ συχνό φαινόμενο, το οποίο δεν αφορά μόνο άτομα προχωρημένης ηλικίας.

Η Πρόληψη σώζει ζωές και η Πρόληψη εξαρτάται κυρίως από εμάς τους ίδιους. Αν μάθουμε να ζούμε υγιεινά, δηλαδή σε αντιστοιχία με τις ανάγκες του οργανισμού μας και σε αρμονία με το φυσικό και κοινωνικό περιβάλλον που μας περιβάλλει, διαφυλάττουμε την καλή μας υγεία και αυξάνουμε τη διάρκεια της ζωής μας.

To προσδόκιμο ζωής των ελλήνων αντρών πλησιάζει τα 78 χρόνια και των γυναικών τα 82 χρόνια, δηλαδή για το σύνολο του πληθυσμού η μέση διάρκεια ζωής είναι περίπου 80 χρόνια. Η επίδοση αυτή κατατάσσει τη χώρα μας στη 15η θέση διεθνώς, γεγονός που θα μπορούσε να εκληφθεί ως ικανοποιητικό. Όμως, το 2001 κατείχαμε την 8η θέση και το 1991 την 2η.

Θεσσαλονίκη: «Το κέντρο του καταυλισμού, σε κάποια χώρα της Αφρικής, σφύζει από ζωή. Οι γυναίκες ετοιμάζουν το φαγητό, κάποια παιδιά παίζουν, και αυτό είναι καλό σημάδι. Aλλα όμως, περιμένουν σαν σε λήθαργο, για τη μερίδα φαγητού τους. Η αναλογία βάρους/ύψους για κάποια από αυτά είναι 70% λιγότερο από αυτή που θα έπρεπε. Έτσι, ένα μωρό 9 μηνών, μπορεί να ζυγίζει 3,5 κιλά, όσο δηλαδή ένα νεογέννητο μωρό στην Ελλάδα».

Το βρογχικό άσθμα είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος των πνευμόνων που αφορά μια μεγάλη ομάδα του πληθυσμού και η οποία φαίνεται ότι θα μας απασχολεί και για πολλά χρόνια στο μέλλον, αφού η επίπτωση της αυξάνει συνεχώς παρά την αδιαμφισβήτητη ιατρική πρόοδο που έχει σημειωθεί στην αντιμετώπιση της. Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα άσθματος επικεντρωθήκαμε στην καθημερινότητα των ανθρώπων με άσθμα και τους πρακτικούς τρόπους βελτίωσης της ποιότητας ζωής τους.

"Τρώμε για να ζούμε ή ζούμε για να τρώμε;". Το ερώτημα που όλοι θυμόμαστε από το Μολιέρο είναι διαχρονικό και έρχεται πάντα στο προσκήνιο σε τόπους και περιόδους ευμάρειας. Βεβαίως, δίλημμα δεν υπάρχει: τρώμε για να ζούμε. Όσοι κάνουν το λάθος να ζούνε για να τρώνε, διαπιστώνουν σύντομα ότι η ζωή τους επιβραχύνεται και η ποιότητά της μειώνεται. Διαβάστε για τη σχέση της καρδιάς μας με το στομάχι μας στο άρθρο του Παύλου Κ.Τούτουζα, καθηγητής Καρδιολογίας Ιατρικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών και Διευθυντή του Ελληνικού Ιδρύματος Καρδιολογίας