Language

Στους μελλοντικούς χρόνους περιλαμβάνονται ο συνοπτικός, ο εξακολουθητικός και ο συντελεσμένος μέλλοντας

Οι παρελθοντικοί χρόνοι (παρατατικός, αόριστος και υπερσυντέλικος) φανερώνουν ότι κάτι έγινε στο παρελθόν

Οι χρόνοι είναι μορφολογικοί τύποι του ρήματος με τους οποίους δηλώνονται χρονικές σχέσεις, με άλλα λόγια καθίσταται σαφές πότε πραγματοποιείται αυτό που σημαίνει το ρήμα

Το παρεμπιπτόντως είναι επιρρηματικός τύπος της μετοχής παρεμπίπτων του αμετάβατου ρήματος παρεμπίπτω, που σημαίνει παρεμβάλλομαι, παρεντίθεμαι, μεσολαβώ μεταξύ δύο ή περισσοτέρων πραγμάτων

Διάθεση λέγεται η ιδιαίτερη σημασία του ρήματος που φανερώνει αν το υποκείμενο ενεργεί ή παθαίνει κάτι ή βρίσκεται απλώς σε μια κατάσταση

Φωνή είναι η μορφή που παίρνει το ρήμα κατά το σχηματισμό του

Τα ουσιαστικά εδώλιο και ειδώλιο, λόγω της παρόμοιας προφοράς τους, πολλές φορές συγχέονται, μολονότι έχουν διαφορετική προέλευση και διαφορετικό σημασιολογικό περιεχόμενο

Ορισμένες φορές οι τύποι σε -α και σε -ως διαφοροποιούν το επίρρημα από σημασιολογικής απόψεως

Τα επιρρήματα είναι άκλιτες λέξεις που συνοδεύουν και προσδιορίζουν ρήματα (κατά κύριο λόγο), επίθετα, ουσιαστικά, αριθμητικά, άλλα επιρρήματα, καθώς και ολόκληρες φράσεις

Τα επίθετα της νέας ελληνικής γλώσσας τεχνητός και τεχνικός αποτελούν αντιπροσωπευτικό δείγμα παρωνύμων, δηλαδή λέξεων που μοιάζουν στην προφορά, αλλά έχουν διαφορετική σημασία

Στη νέα ελληνική γλώσσα η λέξη συμπαρομαρτούντα χρησιμοποιείται προκειμένου να δηλωθούν τα συνοδευτικά, τα παρεπόμενα, τα παρακολουθήματα, όσα ακολουθούν ως συνέπειες, ως φυσικά επακόλουθα

Πρόσφορη είναι η χρήση της επιρρηματικής μετοχής παθητικής φωνής σε παρενθετικές προτάσεις, όταν εξασφαλίζει τη συντομία και τη σαφήνεια της έκφρασης

Μια από τις θεματικές ενότητες του «Εγχειριδίου της ορθής γραφής» (Τα πιο συχνά ορθογραφικά, γραμματικά και συντακτικά λάθη) του Δ. Ν. Μαρωνίτη, που εκδόθηκε ειδικά για την εφημερίδα «Το Βήμα», είναι αφιερωμένη στη χρήση της μετοχής στο νεοελληνικό λόγο

Λατινικές εκφράσεις που χρησιμοποιούνται συχνά-πυκνά στην ελληνική γλώσσα

Μια αξιομνημόνευτη πτυχή της πολυσχιδούς δραστηριότητας του εξέχοντος θεσσαλονικέως διανοουμένου Δ. Ν. Μαρωνίτη υπήρξε η μακρόχρονη και άκρως παραγωγική συνεργασία του με την ιστορική εφημερίδα του Δημοσιογραφικού Οργανισμού Λαμπράκη «Το Βήμα»

Το επικεφαλής είναι στην πραγματικότητα ένα περιφραστικό επίρρημα, κι ως εκ τούτου δεν κλίνεται

Χαρακτηριστική περίπτωση καθιερωμένης έκφρασης που επιβιώνει μεν στο νεοελληνικό λόγο, αλλά πολύ συχνά κακοποιείται, είναι το λεκτικό σύνολο «τι τέξεται η επιούσα»

Τα επιρρήματα έκτακτα - εκτάκτως και ευχάριστα - ευχαρίστως δεν είναι λέξεις ταυτόσημες, παρά το γεγονός ότι χρησιμοποιούνται συχνά το ένα αντί του άλλου

Η σύνταξη και οι κύριες σημασίες των λόγιων προθέσεων συν, υπέρ, υπό και χάριν

Η σύνταξη και οι κύριες σημασίες των λόγιων προθέσεων μείον, μέσω, περί, πλην και προ