Ζιζέλ Μπούντχεν, ετών 45: Η φιλοσοφία ζωής της με δικά της λόγια – Τα τέσσερα βήματα προς την επιτυχία

«Ισόβια βελτίωση». Με αφορμή τα 45α γενέθλια του supermodel Ζιζέλ Μπούντχεν αναδημοσιεύουμε ένα απόσπασμα από την αυτοβιογραφία της Lessons: My Path to a Meaningful Life.

Σε αυτό η Μπούντχεν, πλέον 45, αναφέρεται σε τέσσερις πυλώνες για να χαιρετήσει κανείς τις δικές του μικρές και μεγάλες κατακτήσεις. Το mindset της επιτυχίας της είναι χτισμένο γύρω από κάποιες αδιαπραγμάτευτες παραδοχές που με πειθαρχία μπορούν όλοι να ενσωματώσουν για να είναι εκεί που θέλουν. Αλλά, όπως σε όλα, σημασία έχει η αρχή. Γράφει η Ζιζέλ Μπούντχεν:

«Όλα στη ζωή ξεκινούν με ένα όνειρο. Αλλά πρώτα, το όνειρο πρέπει να οριστεί ξεκάθαρα και, το πιο σημαντικό, πρέπει να κατανοήσεις γιατί το θέλεις. Στα δεκατέσσερα, στα είκοσι, και στα είκοσι επτά μου, ποτέ δεν είπα στον εαυτό μου, «Στόχος μου είναι να γίνω ένα σπουδαίο μοντέλο». Αντιθέτως, η έμφασή μου ήταν να είμαι η καλύτερη σε αυτό που κάνω, πράγμα που σημαίνει να δίνω τον καλύτερό μου εαυτό.

Ειλικρινά, θα μπορούσα να είχα κάνει πολλά άλλα επαγγέλματα! Ωστόσο, ό,τι κι αν κατέληγα να κάνω, ήξερα ότι έπρεπε να είμαι η καλύτερη σε αυτό. Όχι η καλύτερη σε σύγκριση με τους άλλους, αλλά η καλύτερη εκδοχή του εαυτού μου.

Από όσα έχω ζήσει, όταν ξεκαθαρίσεις με σαφήνεια το τι θέλεις ξέρεις ποια κατεύθυνση πρέπει να ακολουθήσεις και η εσωτερική σου φλόγα θα μπορέσει να σε παρακινήσει να κατακτήσεις όσα θες.

Ίσως είσαι ένας μαθητής που παίρνει «Β» και θέλεις να παίρνεις «Α». Ή ίσως θέλεις να είσαι καλός στον αθλητισμό. Να είσαι μια υπέροχη σύζυγος και μητέρα. Επιτυχημένη στη δουλειά σου. Ένας σπουδαίος άνθρωπος. Ίσως θέλεις να γυμνάζεσαι τακτικά ή να διαλογίζεσαι κάθε μέρα.

Πρέπει να είσαι πολύ ξεκάθαρος με τον εαυτό σου, από την αρχή. Πώς θα εξυπηρετήσει η επίτευξη των στόχων σου έναν ευρύτερο σκοπό;  Γιατί έχει σημασία για σένα; Τι είσαι διατεθειμένος να κάνεις για να πλησιάσεις την επίτευξη των στόχων σου; Τι χρειάζεσαι για να φτάσεις εκεί;

Είναι επίσης σημαντικό να θέτεις λογικές προσδοκίες. Ξέρω από προσωπική εμπειρία τον κίνδυνο του να βάζεις τον πήχη πολύ ψηλά και, αν το κάνεις, πόσο εύκολο είναι όταν δεν τα καταφέρνεις να αρχίσεις να αυτο-κριτικάρεσαι ή να νιώθεις μια αποτυχία, ενώ η αλήθεια είναι ότι δεν ήσουν ρεαλιστής.

Μόλις ξεκαθαρίσεις τι θέλεις να πετύχεις, το επόμενο βήμα είναι να εστιάσεις – να κάνεις τις πολλές μικρές ενέργειες για να ωθήσεις τον εαυτό σου προς τα εμπρός. Εδώ έρχεται το κομμάτι της σκληρής δουλειάς.

Τι θα χρειαστεί για να φτάσεις σε αυτόν τον στόχο; Χρειάζεται να αλλάξεις την καθημερινή σου ρουτίνα ή να εξαλείψεις ορισμένες συμπεριφορές, ή ακόμα και κάποιους ανθρώπους, από τη ζωή σου;

Αν είσαι ένας μαθητής που παίρνει «Β» και θέλεις να παίρνεις όλα «Α», αυτό μπορεί να σημαίνει ότι θα πρέπει να αρχίσεις να σηκώνεσαι μια ώρα νωρίτερα για να διαβάσεις, ή να ζητήσεις επιπλέον βοήθεια από τον δάσκαλό σου, ή να σχηματίσεις μια ομάδα μελέτης. Μπορεί επίσης να αναζητήσεις έναν μέντορα ή ένα πρότυπο που μπορεί να σου δείξει τον δρόμο.

Το τρίτο βήμα είναι η αφοσίωση. Αυτό σημαίνει να παραμένεις στην πορεία μακροπρόθεσμα, και να δίνεις στον εαυτό σου τα εύσημα για όσα έχεις κάνει καλά, αλλά και να συγκεντρώνεσαι σε εκείνους τους τομείς όπου χρειάζεσαι βελτίωση. Πώς εξασκείσαι; Πώς μετράς την πρόοδό σου; Εστιάζεις σε αυτά που ήδη κάνεις καλά, ή δοκιμάζεις τον εαυτό σου στοχεύοντας και σε πράγματα που μπορεί να είσαι λιγότερο καλός, και μετά προσπαθείς να λύσεις τα προβλήματα;

Πιστεύω ότι η σκληρή δουλειά και η αφοσίωση είναι δύο διαφορετικά πράγματα. Η αφοσίωση περιλαμβάνει δέσμευση σε έναν συγκεκριμένο στόχο ή ιδανικό. Πολλοί άνθρωποι εργάζονται απίστευτα σκληρά, αλλά κάποιοι δεν παραμένουν πιστοί στα βήματα που απαιτούνται για να επιτύχουν αυτό που πραγματικά θέλουν. Μπορεί να θέσεις αρκετούς στόχους για τον εαυτό σου, αλλά χωρίς αφοσίωση δεν θα γίνουν πραγματικότητα.

Ποιος έχει καλύτερη πιθανότητα να γίνει επιτυχημένος μουσικός: ο πιανίστας που εξασκείται μία ώρα την ημέρα ή αυτός που εξασκείται τέσσερις ώρες την ημέρα;

Η αφοσίωση σημαίνει να αφιερώνεις χρόνο σε αυτό που θέλεις και αγαπάς, στους τομείς όπου θέλεις να επιτύχεις την αριστεία. Η αφοσίωση λέει, «Θα συνεχίσω, ό,τι κι αν γίνει». Χωρίς αφοσίωση, είναι λιγότερο πιθανό να δεις τα οφέλη όλης της σκληρής σου δουλειάς.

Αν το να είσαι στοχοπροσηλωμένος σημαίνει να λες ναι στη σκληρή δουλειά, η αφοσίωση σημαίνει να λες όχι στην απόσπαση προσοχής – στις δραστηριότητες, ακόμη και στους ανθρώπους που σε τραβούν σε διαφορετικές κατευθύνσεις ή σε ωθούν να τα παρατήσεις.

Εγώ συνέχισα να κάνω το ένα βήμα μετά το άλλο, ακόμα και όταν με πείραζαν οι συμμαθητές μου, ή ένιωθα νοσταλγία στα δεκατέσσερα, ή όταν με απέρριπταν. Προχώρησα, ένα casting μετά το άλλο.

Φυσικά υπήρχαν στιγμές που μου έλειπαν τρομερά οι γονείς μου και οι αδελφές μου, αλλά παρόλο που αυτές οι στιγμές ήταν οδυνηρές και αποσπούσαν την προσοχή, ήταν μόνο «προσωρινοί επισκέπτες». Ήρθαν και έφυγαν. Ταυτόχρονα, ήθελα – χρειαζόμουν – να δείξω στον εαυτό μου ότι μπορούσα να πετύχω αυτό που έβαλα στόχο να ολοκληρώσω.

Το τέταρτο βήμα, η ταπεινοφροσύνη, είναι ιδιαίτερα σημαντικό για μένα. Αν είσαι ξεκάθαρος, συγκροτημένος και αφοσιωμένος, και καταλήγεις να πετυχαίνεις σε αυτό που ξεκίνησες, μπορεί να πιστέψεις ότι σου αξίζει ειδική μεταχείριση. Ε, δεν σου αξίζει!

Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν έναν εύκολο δρόμο προς την κορυφή σε κανένα επάγγελμα. Όλοι αντιμετωπίζουμε προκλήσεις στην πορεία, συνθήκες που μας αναγκάζουν να αναπτυχθούμε και να μάθουμε. Ξέρω ότι δεν αποτελώ εξαίρεση.

Όταν καταφέρνεις κάτι, τότε είναι η ώρα να αναλογιστείς όλες τις προκλήσεις σου. Ναι, μπορεί να είσαι μοναδικός. Οι δεξιότητες και τα ταλέντα σου μπορεί να σε κάνουν να ξεχωρίζεις. Μπράβο σου! Αλλά, κατά τη γνώμη μου, τη στιγμή που αρχίζεις να νομίζεις ότι είσαι καλύτερος από οποιονδήποτε άλλο, τα επιτεύγματά σου δεν έχουν μεγάλη σημασία. Πέφτεις στο τελευταίο σκαλοπάτι.

Αλλά αν έχεις ταπεινοφροσύνη, επιτυγχάνεις κάτι πιο σημαντικό από την κοσμική επιτυχία: γίνεσαι ισόβιος μαθητής.

Η ταπεινοφροσύνη σου επιτρέπει να μαθαίνεις από τα λάθη σου, να ξέρεις ότι όλοι -και κάθε εμπειρία- μπορούν να σου διδάξουν κάτι. Κατά την εμπειρία μου, ανοίγει τις πόρτες σε μια μεγαλύτερη, πιο ουσιαστική ζωή.

Στο τέλος της ημέρας, πόσο διαφορετικοί είμαστε ο ένας από τον άλλο; Είμαστε όλοι μαθητές στη «Σχολή της Ζωής» σε αυτή τη Γη. Η πανεπιστημιούπολή μας είναι μια μικροσκοπική μπλε κουκκίδα που επιπλέει στο διάστημα.

Και ποιοι είμαστε, αλήθεια, μπροστά σε όλη αυτή την απεραντοσύνη;»

Lessons: My Path to a Meaningful Life, Avery, an imprint of Penguin Publishing Group, a division of Penguin Random House LLC. Copyright © 2018, Gisele Bundchen