Λεσόρ: «Απέχουμε ένα ματς από τον τίτλο – Θέλουμε πολύ να πάμε στην κορυφή της Ευρώπης»

Στη διάρκεια της συνέντευξης Τύπου για τον τελικό της Euroleague, ο Ματίας Λεσόρ άκουσε τους δημοσιογράφους να του κάνουν αρκετές ερωτήσεις για το match up με τον Έντι Ταβάρες. Αρνήθηκε όμως να οδηγήσει τη συζήτηση σε κάτι προσωπικό, επιμένοντας πως όλα έχουν να κάνουν με τις ομάδες. Παράλληλα, ο σέντερ του Παναθηναϊκού AKTOR εξήγησε ότι υπάρχει μεγάλη ανυπομονησία στους πράσινους για τον αυριανό τελικό.

Αναλυτικά όσα δήλωσε:

«Είμαστε ευγνώμονες που βρισκόμαστε εδώ. Δεν θα είναι εύκολο. Απέχουμε ένα ματς από τον τίτλο. Η Ρεάλ κάνει τρομερή χρονιά, θα είναι πρόκληση για εμάς. Πλέον βρισκόμαστε στο τελευταίο βήμα, για να πάμε στην κορυφή της Ευρώπης. Το θέλουμε πολύ.»

Για τη σπουδαία εμφάνιση του στη regular season και το ματσάρισμα με τον Ταβάρες: «Είναι μεγάλη πρόκληση για εμένα να αντιμετωπίσω παίκτες σαν τον Ταβάρες, που ήταν για χρόνια ο κορυφαίος αμυντικός της λίγκας. Είμαι ενθουσιασμένος που θα τον αντιμετωπίσω. Όμως, δεν είναι 1vs1, είναι ένα Ρεάλ – Παναθηναϊκός. Δεν μπορώ να υποσχεθώ πως θα βάλω 20 πόντους και θα πάρω 10 ριμπάουντ. Υπόσχομαι, όμως, ότι θα τα δώσω όλα για να βοηθήσω την ομάδα μου και να κερδίσουμε».

Για τον αμοιβαίο σεβασμό με τον Ταβάρες: «Σεβόμαστε ο ένας τον άλλον. Ο καθένας έχει την άποψή του. Είπε πως με θεωρεί τον καλύτερο σέντερ της Ευρώπης, χαίρομαι που το ακούω. Όμως, αύριο η μάχη δεν θα είναι μεταξύ μας, αλλά μεταξύ των ομάδων. Κατά τη διάρκεια του ματς θα έχουμε μια μάχη στο παρκέ. Μετά θα συνεχίσουμε να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον, όσο το κάνουμε».

Για τον εαυτό του και τα όνειρά του: «Είμαι από ένα μέρος που πολλοί πιστεύω δεν γνωρίζετε καν πού βρίσκεται. Δεν μπορούσα καν να ονειρευτώ ότι θα είμαι εδώ. Ακόμα και αν ήμουν επαγγελματίας στη Γαλλία θα ήμουν χαρούμενος, όταν το σκεφτόμουν μικρός. Είναι τρελό ότι βρίσκομαι εδώ, πέρασα πολλά, μεγάλωσα σε ένα δύσκολο περιβάλλον. Είμαι πολύ χαρούμενος που είμαι εδώ. Θέλω να δείξω στους ανθρώπους από τα μέρη μου πως όλα είναι πιθανά. Είμαστε από ένα μικρό νησί, στα 15 πήγα στη Γαλλία, είναι ευλογία αυτό που ζω».