Γάζα: την επόμενη μέρα πρέπει να τη σκέφτεσαι πριν αυτή φτάσει

Τα εγκλήματα της Χαμάς το περασμένο Σάββατο, εγκλήματα που σε κανένα βαθμό δεν μπορούν, ούτε πρέπει -πιο ακριβές θα ήταν το ίδιο εγκληματικό – να αποδοθούν στο σύνολο του Παλαιστινιακού λαού με όρους «συλλογικής ευθύνης», όντως δίνουν στο Ισραήλ το δικαίωμα να αναζητήσει και να τιμωρήσει όσους είναι υπεύθυνοι.

Η ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση είναι ήδη σε εξέλιξη και θα δούμε τις αμέσως επόμενες ώρες ποια μορφή θα πάρει τελικά και πόσο αίμα θα χυθεί ακόμη, επιδεινώνοντας τη δίψα για βία και ενισχύοντας την άποψη ότι ο πόλεμος και ο θάνατος του «άλλου» δεν μπορεί και δεν θα δώσει ποτέ λύση στο πολύπλοκο και με βαθιές ρίζες παλαιστινιακό ζήτημα.

Ακριβώς για αυτό η συζήτηση για το τι και γιατί συμβαίνει εκεί δεν μπορεί να σταματήσει στα τανκς.

Γιατί επίσης δεν μπορεί η όποια τιμωρία των ενόχων να σημαίνει μια ανθρωπιστική καταστροφή και μια δεύτερη προσφυγιά για τους ανθρώπους στη Γάζα.

Ιδίως όταν στην πραγματικότητα δεν έχουν που να πάνε.

Τώρα είναι ακριβώς η ώρα που πρέπει να συζητηθεί η επόμενη μέρα της στρατιωτικής επιχείρησης του Ισραήλ.

Και πρέπει να συζητηθεί γιατί το πώς βλέπει κανείς την επόμενη μέρα καθορίζει τελικά και τη στάση που κρατάει τώρα.

Η Ευρώπη και οι ΗΠΑ έδειξαν αλληλεγγύη στο Ισραήλ.

Αλληλεγγύη που έφτασε μάλιστα μέχρι του σημείου να προσφέρουν νομιμοποίηση στη στρατιωτική επιχείρηση που είναι σε εξέλιξη, αφού τη χαρακτήρισαν νόμιμο δικαίωμα αυτοάμυνας.

Όμως, τουλάχιστον, οφείλουν να καταστήσουν σαφές ότι μαζί με αυτή την αλληλεγγύη έρχεται και το αίτημα να δρομολογηθεί επιτέλους μια βιώσιμη και δίκαιη λύση για το Παλαιστινιακό.

Και λύση δεν σημαίνει να παραταθεί το σημερινό καθεστώς, έστω και με τη Χαμάς διαλυμένη ή αποδυναμωμένη.

Ούτε, προφανώς απλώς να υπάρξει ένα νέο κύμα προσφυγιάς εκτός Παλαιστίνης.

Δεκαετίες τώρα η διεθνής κοινότητα, μέσα από τους θεσμούς της, όρισε τη δημιουργία Παλαιστινιακού κράτους ως τη μόνη βιώσιμη λύση.

Σήμερα θα ήταν μεγάλο λάθος -και κολάσιμη υπεκφυγή- να πούμε ότι αυτό δεν αφορά την τρέχουσα συζήτηση, ή, ακόμη χειρότερα, ότι πια δεν έχει νόημα.

Το ακριβώς αντίθετο: σήμερα έχει περισσότερο νόημα παρά ποτέ.

Γιατί η επόμενη μέρα δεν μπορεί να σφραγίζεται από την παράταση ενός αδιεξόδου που απλώς παρατείνει τον φαύλο κύκλο της βίας.

Η επόμενη μέρα οφείλει να αφορά την ειρήνη, η οποία δεν υπάρχει χωρίς Δικαιοσύνη. Και αυτόν τον άγραφο νόμο πρέπει να το συνειδητοποιήσουν οι πάντες.